Marrëveshja e re tregtare e MB me Turqinë, e nënshkruar javën e kaluar, injoron abuzimet e vazhdueshme të të drejtave të njeriut nga qeveria turke, rrit presidentin e saj të rrezikshëm dhe minon premtimet ministrore se “Britania globale” do të mbështesë ligjet dhe vlerat ndërkombëtare. Marrëveshja hyri në fuqi në 1 janar pa asnjë shqyrtim elementar ng parlamentarI. Këtu, i zhveshur nga gënjeshtrat dhe bombardimet, është realiteti i agimit të botës pas Brexit pa skrupuj të Boris Johnson
Rexhep Tajip Erdogan, udhëheqësi “i fortë” i Turqisë. Ai është adhuruesi i ri, më i madh i sekretares ndërkombëtare të tregtisë së Britanisë, Liz Truss, puna e rrënuar e së cilës është kjo. Erdogan e përqafoi marrëveshjen si fillimin e një “epoke të re” dhe një pikë referimi për Turqinë. Pas viteve të keqmenaxhimit ekonomik katastrofik dhe grindjeve të ashpra me SH.B.A. dhe BE lidhur me politikën turke ndaj Rusisë, Sirisë, Libisë, Greqisë dhe Qipros, Erdoganit i duhej shumë një fitore.
Fakti që Johnson përdori spektrin e migrantëve turq për të trembur votuesit e Lënies në 2016 duket se është harruar tani. Qeveria e tij ka krijuar një kornizë të favorshme tregtare dypalëshe dhe premtoi “përmirësime” të porositura, te një udhëheqës i cili shpesh tallet me BE dhe përballet me sanksione të mundshme tregtare evropiane. Si mundet që sheshi me zotimin e Johnson të jetë “miku dhe aleati më i mirë që BE mund të ketë”? Fusha e barabartë e lojës tashmë është në majë.
Kjo marrëveshje e nxituar kalon shumë shpejt mbi shqetësimet e të drejtave të njeriut. Mund të jetë naive të mendosh se marrëveshja, e cila përsërit rregullimet ekzistuese BE-Turqi, do të lejonte që çështjet parimore të rrezikonin 18,6 miliardë funte në tregtinë e dyanshme. Megjithatë Britania është tregu i dytë më i madh i eksportit të Turqisë. Ankaraja ishte e dëshpëruar të ruante hyrjen pa tarifa. Kjo u dha Johnson dhe Truss nje lekundje. Ishte një moment sovran. Por ata dështuan të kërkojnë që Erdogan të ndryshojë mënyrën e tij.
Britania tani është zhytur në mënyrë të padiskutueshme në shtrat me një qeveri që përndjek rregullisht kritikët e saj, manipulon zgjedhjet dhe nënrendet gjykatësit. Avokatët e pavarur, mbrojtësit e të drejtave të njeriut dhe gazetarët burgosen ose internohen në qindra të tyre. Selahattin Demirtaş, ish-udhëheqësi i partisë Demokratike të Popujve pro-Kurdë, lëngon në burg pavarësisht një urdhri për ta liruar – nga gjykata Evropiane e të drejtave të njeriut.
The Guardian/
