Doktrina Neoshqiptariste: Rruga për Ripërtëritjen e të Djathtës dhe Opozitës Shqiptare!

Nga: Arian Galdini

Në klimën aktuale politike të Shqipërisë, ku një opozitë e përçarë dhe një e djathtë e zhveshur nga vizioni përbëjnë pengesat kryesore ndaj progresit kombëtar, është e qartë se nevojitet një strategji e re, një platformë e thellë ideologjike dhe praktike që të përcaktojë rrugën drejt ripërtëritjes. Doktrina Neoshqiptariste, një sintezë e idealeve kombëtariste dhe konservatorizmit human, ofron një bazë të fortë për të ringritur jo vetëm të djathtën, por edhe për të unifikuar opozitën rreth një vizioni të përbashkët për të ardhmen e vendit.

E djathta shqiptare: Pse kemi nevojë për ripërtëritje?

Kriza e së djathtës shqiptare nuk është vetëm një problem strukturor apo elektoral, por një krizë më e thellë ideologjike. Për dekada, të djathtës i ka munguar një platformë autentike që të mishërojë vlerat konservatore dhe kombëtariste në një mënyrë të ndërlidhur dhe moderne. E djathta ka dështuar të adresojë problemet reale të shoqërisë shqiptare – nga ekonomia e pabarabartë, te mungesa e meritokracisë dhe dobësia e shtetit të së drejtës.

Në këtë kontekst, një e djathtë humane është urgjentisht e nevojshme. Ky koncept, i bazuar në parimet e solidaritetit dhe përgjegjshmërisë individuale, refuzon kolektivizmin e majtë, por edhe individualizmin e egër që shpërfill komunitetin dhe familjen. Siç ka vërejtur Edmund Burke, një nga mendimtarët kryesorë konservatorë, “Shoqëria është një aleancë midis brezave, ku të vdekurit, të gjallët dhe të palindurit janë të gjithë pjesë e saj.” Shqipëria sot ka nevojë për një të djathtë që të mishërojë këtë aleancë dhe të ndërtojë një shtet që respekton dinjitetin e çdo qytetari.

Doktrina Neoshqiptariste si bazë për ripërtëritjen

Doktrina Neoshqiptariste, e frymëzuar nga mendimtarë të mëdhenj shqiptarë si Sami Frashëri, Faik Konica, Mit’hat Frashëri, dhe filozofë modernë të mendimit konservator, ofron një platformë që ndërthur vlerat tradicionale me sfidat e shekullit XXI. Kjo doktrinë bazohet në katër shtylla thelbësore:
1. Rikthimi te vlerat kombëtare dhe humane: Familja, komuniteti dhe identiteti kombëtar janë shtyllat mbi të cilat duhet të ngrihet politika shqiptare. Nuk mund të kemi përparim material pa një bazë të fortë morale.
2. Properëndimorizmi strategjik: Shqipëria është dhe duhet të mbetet një shtyllë e Perëndimit në Ballkan. Roli ynë në NATO dhe aspiratat tona europiane duhet të jenë në qendër të strategjisë sonë kombëtare.
3. Fuqizimi i faktorit shqiptar: Zgjidhja e çështjes shqiptare dhe fuqizimi i shqiptarëve në rajon është jo vetëm një detyrë kombëtare, por edhe një interes strategjik për vetë Perëndimin. Shqiptarët janë një faktor stabiliteti dhe properëndimorizmi në Ballkan.
4. Ekonomia humane: Tregu i lirë është i domosdoshëm, por ai duhet të shërbejë për përmirësimin e jetës së qytetarëve. Një e djathtë humane do të mbështesë bizneset e vogla dhe të mesme, duke siguruar një ekonomi të drejtë dhe të qëndrueshme.

Pse Neoshqiptarizmi është zgjidhja për opozitën?

Opozita shqiptare ndodhet sot në një udhëkryq. Përçarja e saj nuk është thjesht pasojë e konflikteve personale apo mungesës së liderëve të fuqishëm; ajo është një krizë identitare dhe ideologjike. Doktrina Neoshqiptariste mund të ofrojë një platformë të përbashkët që i rikthen opozitës një drejtim të qartë dhe një qëllim të madh: ndërtimin e një shoqërie shqiptare të bazuar në vlera, dinjitet dhe drejtësi.

Nëse opozita arrin të unifikohet rreth kësaj platforme, ajo jo vetëm që do të ringrihet si një forcë e besueshme politike, por edhe do të rifitojë mbështetjen e një shoqërie të lodhur nga tranzicioni i pafund. Siç ka thënë Arben Xhaferri, “Nëse një shoqëri humbet qëllimin, atëherë ajo mbetet peng e inercisë dhe e interesave të vogla.” Neoshqiptarizmi mund të rikthejë këtë qëllim.

Roli

Shqipërisë në një botë që ndryshon

Bota është në një fazë të re transformimi, ku ndarjet globale dhe rivalitetet gjeopolitike po krijojnë sfida dhe mundësi të reja. Me kthimin e një administrate Trump në SHBA dhe me një Europë që përballet me kriza identitare, Shqipëria duhet të pozicionohet me mençuri dhe strategji.

Në këtë kontekst, Shqipëria duhet të forcojë rolin e saj si një partner i besueshëm i Perëndimit, duke ofruar stabilitet dhe bashkëpunim në Ballkan. Një Shqipëri e fortë dhe një faktor shqiptar i fuqizuar janë në interes të NATO-s dhe BE-së, por edhe në interes të vetë shqiptarëve. Bashkimi kombëtar dhe fuqizimi ekonomik e politik i shqiptarëve nuk janë vetëm ëndrra kombëtare; ato janë edhe garancia për një rajon të qetë dhe të integruar.

Një thirrje për veprim

Ripërtëritja e së djathtës dhe unifikimi i opozitës nuk janë më thjesht një çështje politike; ato janë një detyrë kombëtare. Shqipëria ka nevojë për një platformë që të ofrojë shpresë dhe drejtim, dhe Doktrina Neoshqiptariste mund të jetë pikërisht kjo platformë.

Nëse të djathtët dhe opozitarët shqiptarë nuk arrijnë të unifikohen rreth një vizioni të përbashkët, atëherë ata do të vazhdojnë të jenë të parëndësishëm në historinë e kombit. Por nëse ata guxojnë të ndërtojnë mbi themelet e këtij vizioni, ata jo vetëm që do të shpëtojnë veten, por do të shpëtojnë edhe Shqipërinë.

Siç thoshte Fan Noli, “Vetëm ata që guxojnë të ëndërrojnë për diçka më të madhe se vetja, mund të ndryshojnë rrjedhën e historisë.” Shqipëria është gati për një të djathtë të re, humane dhe kombëtare. Koha është tani, dhe përgjegjësia është e jona.