Deklaratë e fortë nga Sekretari Amerikan i Shtetit: Prej luftës, Ukraina është kthyer 100 vite pas

“Ukraina është kthyer një shekull pas”.

Ky ka qenë mendimi i Sekretarit amerikan të Shtetit, Marco Rubio, sipas të cilit dëmet që ka sjellë pushtimi rus në Ukrainë janë tejskajshmërisht të mëdha.

“Infrastruktura e saj energjetike është shkatërruar. Dikush do të duhet të paguajë për rindërtimin e saj. Shumë ukrainas kanë ikur në vende të tjera dhe mund të mos kthehen më”, shtoi Rubio.

Po ashtu përmendi: “E ardhmja e kombit varet në ekuilibër në këtë drejtim. Nga këndvështrimi i presidentit (Donald Trump), ky është një konflikt i zgjatur që duhet zgjidhur. Negociatat janë të nevojshme dhe të dyja palët e konfliktit do të duhet të bëjnë kompromise”.

Diplomacia amerikane ka nisur punën për luftën në Evropë që në fund të nëntorit, kur Donald Trump emëroi ish gjeneralin Keith Kellogg si “të dërguar për Ukrainën”.

Pasi shoi shpërthimin elektoral të Trump (“paqja në 24 orë”), Kellogg bëri të ditur se do të nevojiten të paktën tre muaj, por vetëm për të nisur negociatat me Moskën.

Strategjia, megjithatë, është hartuar.

Dhe dje vetë presidenti i bëri të qarta disa pika, duke i kërkuar Putinit t’i jepte fund këtij konflikti “idiot” nëse dëshiron të shmangë një valë tjetër sanksionesh.

Javët e fundit, ekipi i Kellogg u kishte dërguar pothuajse të njëjtin mesazh homologëve të tyre në Moskë.

Së pari, administrata e re është e gatshme të negociojë, por jo të kalojë dorëzimin e pakushtëzuar të Ukrainës si një marrëveshje paqeje.

Së dyti, Washingtoni është i gatshëm të trajtojë çështjen e përgjithshme të sigurisë në Evropën Lindore, duke përfshirë nevojat e sigurisë të ngritura nga Kremlini.

Së treti: E gjithë kjo nuk do të thotë të pranosh metodën e pushtimeve të njëanshme dhe, pikërisht, të luftërave që rrjedhin prej tyre.

Skema e Kellogg u integrua më pas me kontributin e Sekretarit të ri të Shtetit, Marco Rubio.

Nominimi i ish-kongresmenit nga Florida u ratifikua nga Senati më 21 janar, praktikisht njëzëri: 99 vota nga 100.

Një detaj që natyrshëm nuk u shpëtoi as rusëve dhe as ukrainasve.

Rubio mund të mbështetet në konsensusin dypartiak të republikanëve dhe demokratëve, në një mënyrë që ka pak precedentë.

Sa për të dhënë një shembull: Emërimi i Antony Blinken, sekretarit në largim, u miratua nga 78 senatorë, me 22 kundër.

Në seancën e tij në Kongres, Rubio i bëri jehonë ndjenjës së shumicës dërrmuese midis anëtarëve të Dhomës dhe senatorëve, përfshirë republikanët: Ukraina nuk mund të lihet në duart e Putinit.

Gjithashtu sepse një nga pasojat e menjëhershme do të ishte pushtimi i Tajvanit nga Kina.

Në të njëjtën kohë, Rubio shpjegoi se paqja do të jetë fryt i kompromisit.

Tani duhet të kuptojmë se cila do të jetë pika përfundimtare e negociatave.

Trump shtoi një pikë kyçe.

Shtëpia e re e Bardhë dëshiron të lërë mënjanë gjykimet ndaj Putinit.

Harrojini emrat e përdorur nga vetë Joe Biden dhe Volodymyr Zelensky: “kasap”, “kriminel” e kështu me radhë.

Megjithatë, ndryshimi i ritmit nuk duhet keqkuptuar.

Tani Trump pret një lëvizje thelbësore nga Putin: Fjalët e mira dhe komplimentet nuk mjaftojnë.

Përndryshe, Shtetet e Bashkuara kërcënojnë me një hakmarrje të paspecifikuar ekonomike.

Disa analistë thonë se arma tarifore është e hapur.

Por kini kujdes, deri më tani amerikanët dhe perëndimi kanë shmangur shënjestrimin e drejtpërdrejtë të partnerëve të tjerë tregtarë të Rusisë, duke filluar nga Kina.

Prandaj, paralajmërimi i Trump nuk i drejtohet vetëm Moskës.