E gjitha ishte një lojë/ Shmanget divorci me Trump, Europa blen armë dhe gaz nga Amerika

Në tryezën e një negocimi të mundshëm që shpresohet të jetë fitimprurës për të dyja palët, si në Bruksel ashtu edhe në kancelaritë e shteteve anëtare të Bashkimit Evropian, po vlerësohen, peshohen dhe diskutohen me sistemet përkatëse industriale kufijtë e fleksibilitetit që Komisioni Evropian do të mund të ketë në javët në vijim.

Kjo do të thotë, nëse dhe kur Presidenti i SHBA-ve Donald Trump do të hapë dyert e zyrës së tij, për një diskutim që mund të arrijë një nivel kënaqësie reciproke. Dhe pikërisht në këtë kuadër, Kryeministrisë italiane, ditët e fundit, i është kërkuar një opinion nga Komisioni Evropian për të paktën dy pika: gatishmërinë për të blerë më shumë gaz amerikan në periudhën afatshkurtër, afatmesme dhe afatgjatë dhe gatishmërinë për të blerë më shumë armë të prodhuara në Shtetet e Bashkuara.

Natyrisht, e njëjta pyetje u bë në Berlin, si në Paris, në Varshavë, si në vendet baltike. Por nuk është indiferente, sidomos në prag të udhëtimit të Giorgia Melonit në Shtëpinë e Bardhë, të mësohet se Roma ka dhënë dritën jeshile për të dyja pikat në vlerësim. Një dritë jeshile që është padyshim rezultat i një vlerësimi që qeveria ka bërë, si për gazin, me entin italian të energjisë “Eni”, ashtu edhe për armët, me “Leonardo” dhe pjesë të tjera të sistemit industrial italian, që kanë aparatet mbrojtëse në biznesin e tyre kryesor dhe që mund të bashkëpunojnë, ose ta bëjnë tashmë këtë, me disa kompani në Shtetet e Bashkuara.

Në rastin e dytë, tema është pjesë e një prej ofertave më domethënëse të një pakete komplekse që komisioneri i tregtisë së Bashkimit Evropian, Maroš Šefcovic, do të diskutojë në orët e ardhshme në Uashington me homologun e tij amerikan. Një paketë që mund të përmbajë një lloj bazuka të kundërt, domethënë jo një masë të fundit kundër detyrimeve amerikane, por një ofertë vërtet joshëse nga Bashkimi Evropian për të ndërtuar një rrugë qetësimi për të gjetur një marrëveshje që mund të reduktojë detyrimet apo edhe të arrijë atë “zero në zero” që kryeministri ka treguar si objektiv.

Në fakt, Corriere ka mësuar se godina e Komisionit në Bruksel po vlerëson së bashku me vendet anëtare mundësinë e shtrirjes së instrumentit “Safe” në sistemin industrial amerikan, i cili i shërben riarmatimit të kontinentit të vjetër dhe që hedh në tryezë investime deri në 150 miliardë euro. Me një efekt të nxitur dhe një efekt levave që do të prodhojë një kthim prej dhjetëra miliarda më shumë.

Edhe në këtë pikë, qeveria jonë u hetua dhe Komisioni Evropian gjeti një vlerësim pozitiv nga Giorgia Meloni. Ndoshta Parisi do të duhet të bindet, por për momentin duket se tashmë ekziston, dhe se përfshin edhe Berlinin, një shumicë e aftë për të kaluar një zgjatje të mundshme të instrumentit financiar. Një zgjatje e cila fillimisht mund të shqetësojë edhe Mbretërinë e Bashkuar dhe për të cilën në çdo rast unanimiteti nuk është i nevojshëm.

Me pak fjalë, pasi të përfundojë pjesa dypalëshe e vizitës, Giorgia Meloni me siguri do ta gjejë veten duke u përpjekur të qetësojë nisjen e një negociate të vërtetë mes BE-së dhe Shteteve të Bashkuara, për të cilat ajo di detaje dhe shifra që deri më tani kanë mbetur, në pjesën më të madhe, konfidenciale. Një negociatë që në synimet e kryeministrit duhet të ketë parasysh dhe të mbështesë konkretisht linjën shumë të ashpër që Trump ka vendosur të marrë me Kinën.

Meloni takoi dje në Romë liderin e Vox-it, spanjollin Santiago Abascal, kundërshtar i madh i qeverisë së socialistit Pedro Sanchez në Spanjë. Takimi mund të lexohet gjithashtu si një përgjigje dhe një distancim nga udhëtimi që vetë Sánchez sapo bëri në Pekin për të takuar Xi Jinping. Me atë rast, presidenti kinez kishte thënë se Kina dhe Evropa duhet t’i “rezistojnë së bashku” valës së tarifave amerikane. Një ftesë që me sa duket, Meloni nuk ka ndërmend ta pranojë.