Connect with us

Bota

Mik i Putinit dhe i popullit kinez, Gerhard Schröder, ish-kancelari “non grata”

Gerhard Schröder, ish-kancelari i Gjermanisë feston ditëlindjen e tij të 80-të. Por ai është i diskutueshëm për shkak të miqësisë së tij me Putinin.

Një nga dy ish-kancelarët e gjallë gjermanë mbushi 80 vjet më 4 prill 2024. Normalisht do të ishte kjo një mundësi e mirë për të uruar publikisht një person kaq të rëndësishëm, për të nderuar meritat e tij – por fjala është për Gerhard Schröderin e diskutueshëm.

Asnjë ish-kancelar nuk është kritikuar më shumë se ai. Mund të thuash se ai u bë persona non grata. Në festën e ditës së ribashkimit të Gjermanisë më 3 tetor të vitit të kaluar, në mesin e të ftuarve ishte edhe Schröder, por ai ishte vendosur diku prapa, që të mos e kapnin kamerat në transmetimin e drejtpërdrejtë. Ka një diskutim në tabloide – nëse është e nevojshme t’i jepet dora atij.

Socialdemokratët gjermanë, anëtar i së cilës ai është prej 60 vitesh, donin ta përjashtonin nga partia. Përpjekja dështoi, por ai u fshi nga lista e figurave të rëndësishme të SPD-së. Presidenti gjerman, Frank-Walter Steinmeier, dikur bashkëpunëtor i ngushtë i tij, tha publikisht se nuk do ta uronte për ditëlindjen. Kancelari Olaf Soltz e uroi – por në mënyrë diskrete, me shkrim.

 

 

Pse gjithë kjo? Para së gjithash, sepse edhe pas sulmit rus në Ukrainë, Schröder nuk i dha fund miqësisë me presidentin e Rusisë, Vladimir Putin, as lidhjet e tij të biznesit me Gazpromin rus. Dhe kështu prish reputacionin e Gjermanisë.

Vital dhe i lumtur – privatisht

As mosha e tij e madhe nuk e shtyn askënd të tregojë pak konsideratë ndaj tij. Ndoshta arsyeja për këtë është se Schröder nuk duket të jetë fare 80 vjeç. Kjo mund të shihet në filmin dokumentar të shkëlqyer të realizuar nga autori i ri i vlerësuar me çmime Lukas Stratmann për transmetuesin publik gjerman NDR. Filmi fillon me Schröderin që mbërrin në fushën e golfit me makinë, shkarkon vetë pajisjet dhe më pas kalon nëpër fushë. Përballë tij, me një fund të shkurtër të kuq, gruaja e tij 26 vjet më e re (e pesta) Kim. Ajo nuk ndahet për asnjë moment prej tij. Ata janë të martuar prej gjashtë vitesh dhe duket se janë një çift i lumtur.

Duke komentuar këtë film të ri, i cili bazohet më së shumti në shkrimet e mediave me rastin e ditëlindjes së Schröderit, ai shprehet qartë, flet shpejt. Disa thonë se vitaliteti i Schröderit është thjesht i lakmueshëm. Por ky është fundi i çdo gjëje pozitive për ish-kancelarin në këtë pikë. “Për Gerhard Schröderin është folur shumë kohët e fundit, por me të flasim rrallë”, thotë autori i filmit, i cili e “ndoqi” për më shumë se gjysmë viti, nga Hanoveri në Kinë. Ai thekson se Schröderi e lejoi atë ta pyeste çfarë donte.

Për luftën në Ukrainë

“Tani jeni ish-kancelar. Kështu e keni imagjinuar?

“Epo, më pak me këto diskutime që kanë të bëjnë vetëm me këtë luftë që po bëhet dhe që unë e kam dënuar publikisht. Por askujt nuk i intereson kjo”.

Sigurisht, ne po flasim për luftën në Ukrainë. Më vonë në film, Schröder tregon se si u përpoq të përdorte miqësinë e tij me Putinin për të ndërmjetësuar, më 9 mars 2022, menjëherë pas fillimit të luftës. Kërkesa për këtë erdhi nga Ukraina, e avioni u dërgua nga Putini. Fillimisht, në Stamboll, ai u takua me Rustam Umerev, ministrin aktual ukrainas të Mbrojtjes, e më pas në Moskë, ai zhvilloi një bisedë private me Putinin. Kur u pyet nëse ishte e koordinuar me Berlinin, Schröder thotë se nuk ishte: “Kjo do të ishte gabim, sepse e di shumë mirë që jo gjithçka është në rregull dhe nuk doja të rrezikoja misionin”.

Kur u pyet, nëse ai u përpoq të bindte Putinin që t’i jepte fund luftës, Schröder thotë: “Po, sigurisht. Ia bëra të qartë se kjo është e gabuar, se e konsideroj gabim historik”.

I pyetur nëse e pyeti Putinin pse filloi lufta, ai shpërtheu duke qeshur: “Ndalo! Kjo nuk është një përrallë. Kështu nuk zhvillohen negociatat në atë nivel. Nuk ka të bëjë me moralin, ka të bëjë me përfundimin e konfliktit”.

Më pas, në bisedë ai shpjegon mundësitë e tij të kufizuara, pavarësisht afërsisë me Putinin dhe thotë: “Në Evropë, ata që mund të sillnin zgjidhje, jo me mjete ushtarake, të cilat nuk do të ishin për asnjërën palë, ishin Macron dhe Scholz. Por pse nuk deshën, nuk mundën, nuk guxuan…”

Putini dhe demokracia në Rusi

I përballur me deklaratën e tij, se është “i bindur se Putini do të krijojë një demokraci të vërtetë”, Schröder pranon se kjo nuk ka ndodhur. Megjithatë, ai shton se “ka gjëra që janë zhvilluar mirë”. “Ka një formim demokratik të vullnetit të lirë, zgjedhje të lira, që nuk mund të mohohet” – thotë Schröder. Për vërejtjen se nuk ka opozitë të lirë, Schröder përgjigjet: “Por nuk ka ndalim të drejtpërdrejtë”. Të thuash thjesht se nuk ka asgjë nga demokracia është e gabuar, ashtu si të presësh që demokracia në Rusi të jetë Westminster”.

Ndërsa kur gazetari deklaroi se situata nëRusi nuk është përmirësuar në 20 vjet, Schröder u shpejtua përsëri dhe ngriti zërin: “Nuk është më mirë. Por a do të jetë më mirë nëse marrëdhëniet ndërpriten plotësisht? Izolim? (…) Unë jam gjithmonë gati për një bisedë.”

“Një mik i vjetër i popullit kinez”

Ai ishte në udhëtim tre ditor në Kinë, si i ftuar dhe ku ish-kancelari, siç tha me krenari, quhet “mik i vjetër i popullit kinez”. Ai mirëpritet si burrë shteti, sikur është ende në detyrë, sikur është në një mision diplomatik.

Është një rast që gazetari të përmendë ministren e Jashtme gjermane, e cila e quajti kreun e shtetit dhe partisë së Kinës diktator për mediat amerikane. Schröder thotë se nuk donte të përfshihej në debatet për këtë deklaratë të Annalene Baerbock.

Çfarë ka mbetur nga trashëgimia politike e Schröderit?

Schröder kritikon, por ai vetë pranon goditjet. Kështu ishte gjatë gjithë karrierës së tij të gjatë. Suksesi i tij është i padiskutueshëm – kur refuzoi pjesëmarrjen e Gjermanisë në luftën në Irak. Disa i vlertësojnë reformat e tij sociale, të cilat zgjidhën papunësinë e lartë të vendit dhe lehtësuan buxhetin. Por shumë, veçanërisht në mesin e socialdemokratëve të tij, nuk mund ta falin për këtë. Në Gjermani, ai hapi një hapësirë ​​të madhe për sektorin me paga të ulëta. Ai fajësohet se thelloi hendekun në shpërndarjen e mirëqenies, i cili po bëhet gjithnjë e më i madh. Schröder, natyrisht, e mohon këtë.

Megjithatë, nuk ka dyshim se reputacioni i Gerhard Schröderit në Gjermani në këtë moment është dëmtuar shumë. Trashëgimia e tij politike si kancelar, si socialdemokrat, është shkatërruar. Koha do të tregojë nëse do të mbetet kështu…

Dhe së fundi, por jo nga rëndësia: As gjatë filmit një orësh por as në reagimet e shumta nuk përmendet roli i Gerhard Schröderit në bombardimet e NATO-s kundër Republikës Federale të Jugosllavisë. Gjatë këtyre bombardimeve Gjermania u përfshi për herë të parë në një luftë jashtë vendit, që nga Lufta e Dytë Botërore./ DW

Bota

Si po përpiqet Rumen Radev të bëhet Viktor Orbani i Bullgarisë?

Shumë detaje të ditëve të fundit do të harrohen, por një gjë jo: NATO-ja kishte një takim në Sofje dhe presidenti i Bullgarisë nuk ishte aty. Në atë kohë, ai ishte në Hungari dhe prej andej dërgonte mesazhe që ishin të kundërta me qëndrimet e shumicës së anëtarëve të NATO-s në Sofje.

Një shembull: Asambleja Parlamentare e NATO-s bëri thirrje që Ukrainës t’i lejohet t’i qëllojë objektivat ushtarake ruse me armë perëndimore. Ky ishte një hap i madh përpara, në krahasim me qëndrimet e mëparshme të shteteve anëtare.

Një ditë më herët, presidenti bullgar, Rumen Radev, ishte në Budapest, ku u takua me kryeministrin e Hungarisë, Viktor Orban, dhe presidentin Tamas Sulyok. Duke folur prej atje, ai tha se lufta në Ukrainë nuk do të ndalet me më shumë armë, por me diplomaci.

Këto dy pozicione nuk përputhen. Radev mund të ketë të drejtë, vendet e tjera të NATO-s mund të kenë të drejtë, por ajo që nuk mund të thuhet, është se Radev e shikon luftën e Rusisë në Ukrainë me sytë e NATO-s.

Për këtë arsye, ai nuk qëndroi në Sofje për të mirëpritur Asamblenë Parlamentare të NATO-s, tha Elena Poptodorova, ish-ambasadore e Bullgarisë në Uashington.

Ajo u tha mediave bullgare se vizitat si kjo në Hungari “mund të riplanifikohen gjithmonë”, ndërsa prania e presidentit në forumin në Sofje ishte “politikisht e rëndësishme”.

“Shpresoj që lajmi në mediat tuaja të mos jetë se ‘Radev e shmangu takimin me [shefin e NATO-s, Jens] Stoltenberg’”, tha vetë Radev nga Zvicra, ku udhëtoi pas qëndrimit në Hungari.

Ai tha se takimet e tij ishin planifikuar përpara se të bëhej e qartë se do të kishte një takim të Asamblesë Parlamentare të NATO-s në Sofje.

Poptodorova i sheh gjërat ndryshe – Radev, sipas saj, “kishte qëllim të tregonte, së paku, distancim dhe mosangazhim” – gjë që është “një sinjal i rëndësishëm për Kremlinin”.

Në Hungari dhe Zvicër, Radev prodhoi së paku tri lajme që tregojnë se ai e ruan qëndrimin e tij të vjetër pro-rus për luftën, por se tani shprehet edhe më publikisht. Përveçse shmangu takimin e NATO-s në Sofje, ai po ashtu dha sinjale se:

Paqja në Ukrainë “nuk do të arrihet duke dërguar më shumë armë ose trupa në Ukrainë nga vendet anëtare të NATO-s”. Ajo mund të arrihet me “instrumente diplomatike”, tha Radev në Hungari.

Radio Evropa e Lirë iu drejtua Zyrës së Presidentit me kërkesën për të shpjeguar se çfarë nënkuptojnë instrumentet diplomatike, por, deri në publikimin e këtij artikulli, nuk mori përgjigje.

Agjencitë e lajmeve raportuan se Radev dhe Orban u shprehën kundër dërgimit të trupave të NATO-s në Ukrainë.

Në shkurt, presidenti i Francës, Emmanuel Macron, tha se një vend i NATO-s mund të dërgojë trupa në Ukrainë. Javë më vonë, ministri i Jashtëm i Polonisë, Radoslaw Sikorski, e tha të njëjtën gjë.

Macron tha atëkohë se Perëndimi ka thënë shpesh “jo” dhe “kurrë” për dërgimin e disa armëve në Ukrainë dhe, pastaj, i ka dërguar ato. Radev reagoi ashpër edhe atëherë.

Dy muaj më vonë, ai tha se fitorja ushtarake e Ukrainës ndaj Rusisë është e pamundur. Kremlini e ka thënë këtë vazhdimisht.

Dërgimi i trupave bullgare jashtë vendit mund të vendoset vetëm në Asamblenë Kombëtare, por një propozim i tillë nuk ka qenë kurrë në rend dite. Kjo ishte përgjigjja e Ministrisë së Mbrojtjes në Bullgari dhe e kryeministrit Dimitar Glavchev, pas fjalëve të presidentit Radev në Budapest.

Vendet e NATO-s, përfshirë Bullgarinë, nuk kanë detyrim formal për të siguruar mbrojtje ushtarake për Ukrainën, sepse ajo nuk është anëtare e aleancës.

Nëse NATO-ja do ta diskutonte këtë çështje, rezultati, sipas të gjitha gjasave, nuk do të ishte pozitiv për Ukrainën. Vendimet në aleancë merren me konsensus, që do të thotë se kërkohet pëlqimi edhe i Hungarisë, edhe Sllovakisë – dy vendeve që kanë qeveri me qëndrime shpesh pro-ruse.

Radev e shpjegoi logjikën e tij se si ushtarët bullgarë do të përfundojnë në front: jo sepse dikush do t’i detyrojë, por sepse, edhe nëse vetëm një vend i NATO-s dërgon njësite të veta në Ukrainë, Rusia do të përgjigjet me forcë. Në atë rast, çdo vend i NATO-s, përfshirë Bullgarinë, do të gjendet në një luftë, nga e cila do t’i duhet të mbrohet.

Ai e tha këtë në shkurt – në përgjigje të deklaratave të Macronit.

“Dërgimi i trupave nga një vend i NATO-s në Ukrainë do të nënkuptonte konflikt global”, sipas tij.

Tani, Radev pretendon se me përfshirjen e Perëndimit, Rusia, thjesht, do të thotë: “tani kam të drejtë t’ju godas”.

Ai nuk thotë më se Qeveria bullgare po bën plane të errëta kundër ushtarëve të saj, por se vendet perëndimore që e mbështesin Ukrainën, do t’i tërheqin të gjitha vendet e tjera të NATO-s në një konflikt ushtarak me Rusinë.

Pra, sipas tij, rreziku vjen nga jashtë. Kurse, deri më tash, ka pretenduar se dërgimi i armëve në Ukrainë do ta tërhiqte Bullgarinë në luftë.

Megjithatë, pajisjet ushtarake janë dërguar dhe asgjë nuk ka ndodhur. Bullgaria ka mbetur vend armiqësor për Rusinë siç ka qenë edhe përpara se t’i dërgonte armë Ukrainës.

Radio Evropa e Lirë e kontaktoi Presidencën bullgare për ta pyetur nëse Radev sheh ndonjë dallim në tezat e tij, por nuk mori përgjigje.

Se Rusia ishte e pathyeshme ushtarakisht, ishte një besim i përbashkët në mbarë botën, por ai u dobësua ndjeshëm pas pushtimit të Ukrainës, në vitin 2022.

Që atëherë, Rusia arriti të kapte një të pestën e territorit ukrainas, por më pas e humbi një pjesë të madhe. Pas dy vjetësh luftë, ajo nuk e ka përmbushur ende qëllimin e saj të deklaruar – t’i marrë plotësisht nën kontroll rajonet që i konsideron si “të vetat”.

Përballë saj është një ushtri e rindërtuar më pak se një dekadë më parë. Ushtria e Ukrainës mbështetet në armët e huaja, të cilat shpesh nuk i arrijnë në kohë dhe nuk janë të mjaftueshme. Por, pavarësisht humbjeve në ushtarë dhe pajisje, Rusia i ka intensifikuar kërcënimet e saj dhe pothuajse të gjithë politikanët perëndimorë bëjnë thirrje që potenciali i saj të mos nënvlerësohet.

Kërcënimet përfshijnë goditjen e objektivave ushtarake në vendet perëndimore, përdorimin e armëve bërthamore, rivizatimin e kufijve të NATO-s ashtu siç kanë qenë para vitit 1997. Kjo e fundit nënkupton NATO-n pa Evropën Lindore, pjesë e së cilës është edhe Bullgaria. Dhe pikërisht këtu qëndron edhe dallimi mes fakteve dhe Radevit: ai beson se përshkallëzimi i tensioneve është vepër e Perëndimit.

Marrë nga REL

Continue Reading

Bota

Netanyahu do të flasë në Kongresin Amerikan: Jam i emocionuar

Kryeministri izraelit Benjamin Netanyahu deklaroi se është “i emocionuar” që ka marrë një ftesë për të folur në Kongresin e SHBA.

“Jam i emocionuar me privilegjin të përfaqësoj Izraelin para të dy dhomave të Kongresit dhe të prezantoj të vërtetën për luftën tonë të drejtë kundër atyre që po përpiqen të na marrin jetën”, shkroi Netanyahu në X

Ndërkohë, Udhëheqësi i opozitës izraelite Yair Lapid i kërkoi qeverisë të mos injorojë marrëveshjen e propozuar nga Presidenti Joe Biden të premten

“Një marrëveshje është në tavolinë dhe duhet të përfundojë,” tha ai.

Continue Reading

Bota

A mund të bëhet president një Donald Trump i dënuar? Çfarë do të ndodhte nëse ai shkonte në burg

Donald Trump, kandidati me shumë gjasa i Partisë Republikane për zgjedhjet presidenciale në nëntor 2024 është shpallur fajtor në procesin e parë gjyqësor kundër një ish-presidenti amerikan. Juria e gjykatës në Nju Jork e deklaroi Trump fajtor në 34 pika të aktakuzës. Nga 15 prilli gjykata u mor me akuzën, nëse në fushatën e zgjedhjeve presidenciale 2016 u paguan para për të mos u bërë publike historitë e Trumpit për seks jashtëmartesor me një yll pornografie. Ky proces ishte i pari në katër procese gjyqësore, me të cilat duhet të përballet Trump. Në Xhorxhia bëhet fjalë për dyshime se ka pasur përpjekje për të ndryshuar rezultatin e dështuar zgjedhor në këtë shtet federal në zgjedhjet presidenciale në vitin 2020. Ka edhe dhe dy procese të tjera kundër tij, ku bëhet fjalë për përhapje gënjeshtrash për manipulime zgjedhore për të qëndruar në pushtet, si edhe për ruajtjen e dokumenteve sekrete qeveritare pas largimit nga Shtëpia e Bardhë.

A mund të kandidojë Trump në rast të dënimit?

Po. Pavarësisht si përfundojnë proceset gjyqësore kundër tij, Trump do të mund të kandidojë për postin e presidentit- Kushtetuta amerikane vendos tre kërkesa për personat që e synojnë këtë post: Ata duhet të jenë qytetarë të lindur në Shtetet e Bashkuara dhe të paktën 35 vjeç. Dhe të paktën duhet të kenë jetuar 14 vjet nëSHBA. Askund nuk thuhet, se një kriminel i dënuar nuk mund të kandidojë apo të bëhet president.

A mundet Trump të diskualifikohet në bazë të kushtetutës amerikane, neni 14?

 

 

Paragrafi 3 i nenit shtesë 14 të kushtetutës amerikane, thotë, se personat që “kanë marrë pjesë në një kryengritje apo rebelim”, pasi janë betuar për kushtetutën, janë të përjashtuar nga ushtrimi i “një detyrë civile apo ushtarake në Shtetet e Bashkuara”. Aktivistët që duan të shohin që ish-presidenti të diskualifikohet mbi këtë bazë përmendin sjelljen e Trumpit para sulmit ndaj Kapitolit më 6 janar 2021. Ata thonë, se gënjeshtrat e Trumpit, se demokratët i vodhën zgjedhjet, e nxitën turmën e djathtë të mësyjë Kapitolin. Për këtë arsye kjo konsiderohet sipas tyre, si pjesëmarrje në kryengritje.

Në një sërë shtetesh federale ka pasur përpjekje për të larguar Trumpin nga zgjedhjet paraprake mbi bazën e këtij neni shtesë. Në mars 2024, Gjykata Supreme e hodh poshtë kërkesën e Kolorados, duke deklaruar, se shtetet federale nuk kanë kompetencë për të përjashtuar personat nga kandidaturat për poste federale.

A mund të votojë Trump megjithë dënimin?

Me gjasë jo. Trump është i regjistruar si votues në Florida. Personat e dënuar nuk kanë të drejtë votimi aty. “Shumica e të dënuarve në Florida e rifitojnë të drejtën e votimit, pas e kanë kryer plotësisht dënimin e tyre”, shpjegon reporterja për çështjet politike e New York Times, Maggie Astor. Nëse Trump dënohet me kusht, atëherë sërish nuk mjafton koha për shlyerjen e dënimit që ai të rifitojë të drejtën e votës. Masa e dënimit do të jepet më 11 korrik, pak ditë më vonë fillon kongresi i emërimit të kandidatit tek republikanët.

Por nëse Trump do duhej të shkonte në burg, çfarë do të ndodhte?

Për këtë nuk ka një përgjigje të qartë. “Ne jemi shumë larg nga gjithçka që ka ndodhur më parë”, tha Erwin Chemerinsky, ekspert i kushtetutës në Universitetin e Kalifornisë në Berkeley për New York Times para procesit. “Ky do të ishte spekulim i pastër.” Parë nga ana ligjore, Trump do të kishte të drejtë për kandidaturën e tij, edhe nëse ndodhet në burg. Por një president që votohet, në një kohë që është në burg, do të ishte një sfidë logjistike. Repoterja Astor, spekulon, se Trump mund të kërkojë lirimin “me arsyetimin, se burgosja e tij do ta pengonte që të përmbushte detyrimet e tij kushtetuese si president.” Por gjithçka është spekulative, kjo nuk ka ndodhur më parë, dhe nuk është e lehtë të bëhen parashikimet./DW

Continue Reading

Bota

Shembet një ndërtesë 4-katëshe në Stamboll, raportohet për persona të bllokuar nën rrënoja

Një ndërtesë katërkatëshe është shembur në lagjen Kuçukçekmeze të Stambollit, ndërsa raportohet për persona të bllokuar nën rrënoja. Arsyeja e shembjes ende nuk dihet.

Ndërsa polica ka nisur menjëherë hetimet.

https://x.com/Darkwebhaber/status/1797150752361660727

Continue Reading

Bota

Para zgjedhjeve/ Analiza e DW: Jo shumë mbështetje për BE mes gjermanëve

Janë zgjedhjet më të mëdha demokratike në botë, po të lemë mënjanë Indinë. Rreth 450 milionë qytetarë në BE janë të thirrur të votojnë më 9 qershor për parlamentin e ri me 720 deputetë. Prej javësh aktivistët janë në rrugë për të promovuar politikën e partive të tyre, por shumë vetë nuk janë të interesuar. Katër nga 10 votues nuk do të shkonin të votonin në qershor për Parlamentin Europian. Kjo del nga një sondazh për trendin gjerman i televizionit publik gjerman, ARD.

Sipas të dhënave të sondazhit, opozita e CDU/CSU në Gjermani ka shansin të jetë forca kryesore në zgjedhjet europiane. Me rreth 29% rezultati, sipas sondazhit, nuk do dallonte shumë nga zgjedhjet e para 5 viteve, por megjithatë opozita kryeson. Kurse socialdemokratët arrijnë vetëm 15% në sondazhe, Të Gjelbrit 14% dhe partia liberale, FDP vetëm 4%. Partitë e koalicionit arrijnë rezultat shumë më të dobët se në zgjedhjet europiane në vitin 2019. Partia e re Aleanca Sahra Wagenknecht arrin menjëherë 6% në sondazh. Të majtët arrijnë vetëm 3%.

Klima dhe mbrojtja e mjedisit humbasin rëndësinë

Lidhur me pyetjen, se cila është tema më e rëndësishme për vendimin e votimit për një parti të caktuar, të anketuarit përmendin kësaj here paqen, temat sociale dhe imigrimin. Renditja e çështjeve më shqetësuese qytetarët gjermanë kështu ka ndryshuar nga ajo para pesë vjetësh. Para një gjendjeje të ndryshuar të kërcënimit të sigurisë, sigurimi i paqes merr një rëndësi të veçantë për votuesit duek arritur 26%. Rëndësi ka fituar edhe siguria sociale, çdo i katërti votues do të orientohej për votimin tek siguria sociale. Përkundër kësaj tema e klimës dhe mjedisit ka humbur rëndësinë, krahasuar me vitin 2019, kur ishte tema kryesore mes të anketuarve. 14% i japin rëndësi kësaj teme në voti

 

 

Humb entuziazmi për BE

Në vitin 2019 mes gjermanëve BE vlerësohej më pozitivisht se aktualisht. Vetëm katër nga dhjetë qytetarë gjermane janë tani të mendimit, se të qenurit pjesë e BE sjell avantazhe për Gjermaninë. Për 19% të qenurit vend anëtar sjell më shumë disavantazhe. Nëse para pesë vjetësh 55% e qytetarëve të anketuarve ishin për thellimin e integrimit brenda-europian dhe dhënien e më shumë kompetencave tek BE, sot janë vetëm 48%. Shumë vetë e shohin me pesimizëm të ardhmen e BE.

Studiuesit e opinionit kanë dashur të dinë se si e vlerësojnë votuesit presidenten e Komisionit Europian, gjermanen, Ursula von der Leyen, kandidate e Partive Popullore Europiane për një mandat të ri. Rezultatet e sondazhit tregojnë, se mbështetja për von der Leyen nuk është shumë e madhe. Katër nga 10 të anketuar i mbështesin ambiciet e von der Leyen si presidente e KE, mes tyre shumica nga radhët e CDU/CSU, por edhe socialdemokratët e Të Gjelbrit. Por ka edhe shumë qytetarë me të drejtë vote që e refuzojnë një mandat të ri të saj.

Videoja me tone raciste në Sylt jo rast i vetëm

Zhvilluesi i sondazheve, Infratest-dimap ka hedhur një vështrim edhe në atmosferën e përgjithshme në Gjermani: Për këtë janë pyetur në mënyrë përfaqësuese 1479 qytetarë. Aktualisht shkaktoi zemërim në Gjermani një video e shkurtër gjatë një party në ishullin gjerman Sylt, ku disa të rinj këndonin nën hitin e Gigi D’Agostions, “Gjermania gjermanëve”, “Jashtë të huajt”. Ndërkohë është bërë e qartë, se kjo video nuk ka qenë e vetmja. Edhe në raste të tjera janë dëgjuar nën këtë melodi tone raciste.

Trendi gjerman tregon, se ky fenomen i shqetëson gjermanët. Vetëm përkrahësit e AfD-së, 75% e të anketuarve aty uk shprehen me shqetësim për tonet raciste në video.

AfD gjen mbështetje për temën e azilit dhe refugjatëve

Nëse të dielën e ardhshme do të zhvilloheshin zgjedhje në Gjermani, AfD do të merrte 18% të votave, 4% më pak se në fillim të vitit. Dy të tretat e qytetarëve e shohin AfD si kërcënim për demokracinë në Gjermani. Një numër në rritje i qytetarëve e akuzon këtë parti se mban shumë ekstremistë të djathtë në radhët e saj. Në të njëjtën kohë 44% e të anketuarve gjermanë e vlerësojnë pozitivisht që AfD, kur ajo kërkon të kufizojë ardhjen e të huajve dhe refugjatëve në Gjermani-

Qeveria e koalicionit në Berlin vazhdon të vlerësohet negativisht. 74% e të anketuarve nuk janë të kënaqur me punën e socialdemokratëve, Të Gjelbërve dhe liberalëve, FDP. Nga ana tjetër vetëm çdo i pesti i anketuar ka besim, se opozita e CDU/CSU do t’i zgjidhte më mirë problemet aktuale të vendit.

Continue Reading
Advertisement

TRENDING