Si mund të ndihmojnë prindërit fëmijet e tyre të kalojnë depresionin

Adoleshenca mund të jetë një moshë intensive, por koha tani është ndryshe nga më parë. Pandemia dhe pasiguria globale e viteve të fundit kanë efekte të rëndësishme në psikologjinë e adoleshentëve. Një sondazh i publikuar javën e kaluar në SHBA tregoi se 42% e nxënësve të shkollave të mesme përjetuan ndjenja të forta trishtimi dhe dëshpërimi nga viti 2021 e më tej, ndërsa 22% menduan seriozisht vetëvrasjen.

Psikologia klinike Lisa Damoore, e cila ka ndihmuar adoleshentët dhe familjet e tyre për më shumë se 25 vjet dhe ka shkruar libra të njohur për kalimin e të rinjve në moshë madhore, shpjegon se: Shpesh e barazojmë shëndetin mendor me ndjenjën e mirë, të qetë, të lumtur. Por shëndeti mendor ka të bëjë me të pasurit emocione që i përshtaten rrethanave, edhe nëse ato janë të pakëndshme apo edhe të padëshiruara, ajo që duhet të dimë është si t’i menaxhojmë ato.

Ndjenja të forta

Adoleshentët i përjetojnë emocionet e tyre më intensivisht sesa fëmijët dhe të rriturit. Një dështim në një test të rëndësishëm, një ndarje janë gjëra që mund t’i bëjnë ata të ndihen shumë të trishtuar. Ne nuk duhet t’i konsiderojmë këto ndjenja si kalimtare. Sigurisht që ne nuk duam që fëmijët tanë të përjetojnë emocione të dhimbshme, por të gjithë e dimë se këto janë të pashmangshme. Shpesh ata gjithashtu mund t’u mësojnë atyre diçka për mënyrën se si funksionojnë gjërat. Nëse, për shembull, ata kapen duke mashtruar në një test, ndjenja e keqe që do të përjetojnë mund t’i ndalojë ata të bëjnë një zgjedhje të ngjashme në të ardhmen. Ajo që ne nuk duam të shohim, megjithatë, janë dy gjëra: Së pari, adoleshentët zhvillojnë strategji që lehtësojnë këto ndjenja, por që kanë një kosto, siç janë dhe varësitë e ndryshme”.

“Nëse një adoleshent përballet me diçka të vështirë, ne mund ta shohim atë si një mundësi të mirë për të zhvilluar mekanizma psikologjikë të reagimit të shëndetshëm dhe menaxhimit të emocioneve të dhimbshme. Megjithatë, nëse këto ndjenja janë të pamenaxhueshme, këtu mund të ndërhyjmë duke thënë: Ju po bëni më shumë nga sa e përballoni vetë, pranojeni ndihmën tonë”, këshillon ajo.