Marrëdhëniet shqiptaro-greke dhe nevoja e përmirësimit të tyre, jo vetëm në dobi të dy vendeve, por gjithë rajonit, ishin në qendër të një fjale të gjatë që kryeministri Edi Rama mbajti sot në Athinë përpara disa mijëra emigrantëve shqiptarë. Zoti Rama tha se shqiptarët dhe grekët duhet të ecin përpara si të barabartë, duke lënë pas të shkuarën dhe problemet që sipas tij janë ushqyer më së shumti nga politika. Takimi i sotëm në Athinë është i pari i një turi në disa qytete të Evropës, që zoti Rama parashikon të realizojë me bashkëkombasit e tij që jetojnë jashtë Shqipërisë

Vizita e sotme e kryeministrit Rama në Athinë ishte paraprirë nga debate të shumta në politikën greke, të mbërthyer nga ethet për zgjedhjet në parlamentin europian. Opozita e kishte konsideruar takimin e tij me emigrantët shqiptarë si “një provokim”, ndërsa kryeministri grek Kyriakos Mitsotakis e kishte cilësuar “të panevojshme”. Përgjigja e zotit Rama erdhi që në hapje të fjalës së tij në mjediset e tejmbushura të stadiumit Galatsi, në kryeqytetit grek, ku mbizotëronin ngjyrat kombëtare shqiptare kuq e zi dhe flamujtë e Bashkimit Evropian. “Disa këtu në Greqi u çuditën, të tjerë u mërzitën, ndonjë edhe tha se unë nuk duhet të vija për vizitë tek ju, por mbase kur ta shohin këtë shfaqje gëzimi familjar, ata do kuptojnë që unë nuk kam ardhur të takohem me shërbëtorët e tyre të dikurshëm, por kam ardhur të çmallem me të zotët e barabartë të kësaj shtëpie”, deklaroi ai.

Pikërisht, shqiptarët dhe grekët si të barabartë mes tyre, ishte boshti fjalës së zotit Rama ndërsa përshkroi marrëdhëniet e ngushta dhe historitë e përbashkëta që dy popujt kanë ndarë gjatë shekujve, duke vënë në dukje se problemet ishin krujuar më së shumti nga politika. “Edhe sa shekuj duhet të jetojmë ne, shqiptarët e grekët, në këtë lagje të Evropës moderne, që ta mësojmë dhe ta pranojnë pa asnjë kompleks nacionalist, pa asnjë ndjenjë superioriteti ndaj një tjetrit, një të vërtetë të thjeshtë, se jo vetëm shpirti i popujve nuk njeh kufij, po edhe se kultura jonë e përbashkët mesdhetare dhe ballkanike është plazmuar shumë kohë përpara se gjuhët të bëheshin shpata dhe flamujt të ngriheshin si shtiza për të përçarë dhe futur popujt në luftëra, konflikte dhe ngatërresa”, u shpreh zoti Rama.

Ai tha më tej se “Shqipëria nuk ka asnjë pretendim tjetër ndaj Greqisë përveç respektit dhe kujdesit reciprok për bashkëkombësit që jetojnë në të dy shtetet tona, si dhe marrëdhënieve reciproke të miqësisë dhe të fqinjësisë së mirë”, ndërsa theksoi se vendi i tij “e sheh Greqinë si një partner të natyrshëm strategjik, qoftë për çështjet për tu zgjidhur mes nesh, qoftë sfidat e mëdha të kësaj epoke të re, mundësish, por dhe kërcënimesh për Ballkanin, Europën, botën demokratike ne i shohim si arsye madhore për tu afruar më shumë, për tu njohur më mirë, për të mos i bërë bisht asnjë nevoje për më shumë komunikim, për të gjetur zgjidhjet më të arsyeshme për të dy palët”

Zoti Rama e konsideroi një absurditet, faktin që ndërsa dy vendet janë anëtare të Natos, Greqia mban në fuqi ligjin e luftës, i cili përfaqëson një pengesë për cështjen e pronave të shqiptarëve në këtë shtet. Athina në mënyrë të përsëritur ka ngritur pretendime për të drejtat e minoritetit grek në Shqipëri, por zoti Rama vuri në dukje se Shqipëria “ka një kornizë garancishë ligjore për minoritetet që “de facto” e bën atë, një ndër shembujt më përparimtar në këtë drejtim mes të gjitha vendeve të Këshillit të Europës”.

Nga ana tjetër ai nuk la pa përmenduar vuajtjet dhe trysninë që iu është dashur të përballojnë shqiptarët në vitet e para të emigracionit në Greqi. “Ju vëllezër dhe motra kapërcyet male, dolët pa dalë drita për të pritur nëpër sheshe, gjakosët duart dhe dërrmuat kurrizin me punët më të rënda. U përballët me arrogancën e fqinjit të pasur ndaj komshiut të varfër. Përjetuat poshtërimin e fshesave të zeza të fundshekullit XX kur ju shkulnin nga shtëpitë me rrobat e trupit nëpër natë për t’ju deportuar në Shqipëri si në një film të ri të një kohe shumë të vjetër të shpërnguljeve me dhunë të paraardhësve tanë nga shtëpitë e tyre në veriun e Greqisë”, u shpreh kryeministri me një referencë të qartë për banorët e Çamërisë.

Pavarësisht dritëhijeve që kanë shoqëruar raportet mes dy vendeve, zoti Rama shprehu besimin se “më e mira mes Greqisë dhe Shqipërisë, është e gjitha përpara dhe këtë besim e kam të armatosur, me gatishmërinë që ne t’i zgjidhim të gjitha çështjet mes nesh, si europianë largpamës të shekullit të ri, jo të vazhdojmë t’i zvarrisim si ballkanas syleshë të shekullit të vjetër, për t’i kthyer pastaj në mollë sherri sa herë hapen tezgat e pazareve elektorale”.

Duke e vlerësuar kryeministrin aktual grek Mitsotakis, si “bashkëbiseduesin më të hapur në këto 10 vite”, ai e mbylli fjalën e vet me një mesazh drejtuar pikërisht atij, ndërsa lexoi disa vargje të poetit Naim Frashëri: “Mjaftojnë vuajtjet e shumta dhe tiranitë që kemi kaluar. Eshtë koha e mirëqenies, është koha e lirisë”./VOA

“Ramën në Athinë e përshëndet Spiropali. Të dashur miq, emigracioni shqiptar në Greqi neveriti takimin e sotëm të Ramës në Athinë.

Nga 1 milion shqiptarë në vendin fqinj, asnjë emigrant nuk pranoi të përshëndesë në takimin e Ramës për interesat dhe menderen e tij. Ky refuzim total do regjistrohet në muret e historisë si një refuzim epik nga shqiptarët e vërtetë që kanë emigruar në Greqi.

Nuk t’i nxjerr zemra fjalët për atë që me të gjithë qënien e tij ju thotë: ju dua shumë, por jo në Shqipëri. Nderim emigrantëve dhe diasporës shqiptare në Greqi dhe kudo që ndodhet”, shkruan Berisha

“Vizita e Kryeministrit Edi Rama në Athinë, bëhet me qëllimin e vetëm të zgjedhjeve elektorale në Shqipëri”. Kështu theksojnë mediat greke, të cilat ndoqën nga afër fjalimin mbi një orë të Kryeministrit Rama.

Mediat greke i mëshojnë faktit se Rama ka bërë fushatë në Athina dhe se ka marrë anëtarë të Partisë Socialiste nga Shqipëria me autobus. Po ashtu hapësirë në mediat greke gjen deklarata e Fredi Belerit nga burgu, për të cilin vizita e Ramës është një provokim për grekët dhe shfaqje force brenda Shqipërisë, pasi sipas tij, data 12 Maj është data e arrestimit të Belerit nga autoritetet shqiptare.

“Çfarë bëri ‘mysafiri i paftuar’ në Galatsi”, është titulli i Protothema.gr.

Sipas protothema.gr, “një vit pas burgosjes së Fredi Belerit, kryeministri shqiptar organizoi një festë “parazgjedhore” në Galatsi”.

Pothuajse në të njëjtat tone shkruan edhe Newsbomb.gr, ku e akuzon kryeministrin shqiptar si falsifikues të historisë.

“Pyes veten për qëllimin e vizitës së Edi Ramës në Greqi, me kryeministrin shqiptar duke dhënë një recital nacionalizmi pasi nuk ngurroi pa turp të përmendte se Laskarina Boubulina ishte… shqiptare! Rama, në një furi të pabesueshme, nuk hezitoi të falsifikojë historinë dhe ta shkruajë si të dojë… duke dëshmuar se është edhe antihistorik, edhe i rrezikshëm! Ai u shpreh në mënyrë karakteristike se “Bubulina u rrit në një familje që fliste shqip”! Dhe e gjithë kjo në Greqi!”, shkruan Newsbomb.gr.

Ndërsa portali i njohur Zougla.gr preferon ta mbajë titullin me përgjigjen e kryeministrit ndaj kritikëve, të cilët e konsiderojnë provokim takimin e tij me emigrantët.

Edhe CNN-i grek i ka kushtuar vëmendje deklaratës së Ramës dhe se vizita e tij nuk është provokim, por një takim me njerëzit e tij.

Tanea.gr zgjodhi të përshkruajë atmosferën e krijuar nga shqiptarët në stadiumin “Galatsi”.

Sakaq mediat greke kanë raportuar edhe protestën e disa personave të cilët mbanin në duar parulla dhe flamuj të Partisë Demokratike. Sipas medias greke, rreth 30 militantë të PD filluan të protestonin kundër Ramës. Gjithashtu jashtë stadiumit ndodhi një incident i vogël mes të pranishmëve, ku disa thanë se Rama po provokon homologun e tij grek, Mitsotakis, ndërsa disa të tjerë janë shprehur me fjalët: “Mos i vini zjarrin dy popujve”.

Disa nga mbështetësit e Edi Ramës, theksojnë mediat greke mbërritën në stadiumin e Galatsit të veshur me bluza me mesazhe dhe referenca për “krenarinë kombëtare”.

Disa media fqinje shkojnë edhe më tej duke e quajtur fjalimin e Ramës të mbushur me fantazi nacionaliste.

Kreu i Grupit Parlamentar të Partisë Demokratike, Gazment Bardhi, gjatë një takimi me strukturat në Kukës, reagoi për takimin e kryeministrit Rama me emigrantët në Athinë, duke thënë se e vetmja gjë që u ofroi, ishte një koncert.

Bardhi u shpreh se pasi i detyroi shqiptarët të emigrojnë, Edi Rama shkon dhe tallet nën moton “Krenar për Ju”.

“Rama shpopulloi vendin dhe  shkon në Greqi me moton “Krenar për ju”. Ai nuk i ka bërë krenarë shqiptarët, por i detyroi të largohen.  Edhe sot, atje në Athine nuk po u ofron asgjë veç një koncerti. Si mundet një qeveri t’i bëjë krenarë qytetarët e saj? Jo duke bërë  koncerte, por duke u ofruar një ekonomi me të mirë, pensione më të mira, shkollim më të mirë, rroga më të mira, spitale më të  mira. Këtë nuk e ka bërë Edi Rama, prandaj vendi është shpopulluar”, u shpreh Bardhi.

Rilindasit të parët dhe më pas brezi i Orës së Maleve të dytët e thanë: Kudo ku shqiptarët bashkohen, ata bëhen më të mirët dhe fitojnë. Dhe këtë për fat të mirë por edhe jo aq të mirë, historia e ka treguar. E sotmja gjithashtu tregon cdo ditë se armiku më i madh i shqiptarëve janë shqiptarët. Nuk është vetëm e Konicës kjo shprehje. Është e jetës. E bashkëjetesës në komunitet. Është e jona. Ne, kudo ku bashkohemi nuk na mposht dot askush.

Kësaj radhe edhe në Athinë. Pavarësisht kërcënimeve. Pavarësisht pengesave, shantazheve, kufijve detarë dhe ligjit të luftës, ja dolëm. Duke i dhënë kështu vetes mundësinë ta ndjekim me dinjitet atë shfaqje. Atë takim mes emigrantësh prej një stadiumi ku dje shqiptarët i ndoqi fshesa e egër

Kjo është DIASPORA. Mishi dhe gjaku ynë që na iku prej një armiqësie mes vetes. Na iku prej një tribalizmi mes klasash, vjedhjesh dhe grabitjesh.

…

Kthimi në Tokën e Shenjtë ka qenë aspiratë e miliona hebrenjve që prej mërgimit babilonas. Emigracioni në tokën e Izraelit pat filluar në vitin 1882. Që prej themelimi të shtetit të Izraelit në 1948, më shumë se 3 milionë hebrenj nga mbi 90 vende të botës u kthyen në tokën e tyre ku kishin pasur ëndrra të mëdha. E quajtur ndryshe si Alieyah, ky akt ishte një prej parimeve më themelore të ideologjisë zioniste. Ndaj dhe në Deklaratën e Pavarësisë së shtetit të Izraelit gjendet një pikë e vecantë mbi diapsorën duke i dhënë një rëndësi të patjetërsueshme asaj. Atë kohë, Ben-Gurion kryeministri i parë i Izraelit lëshoi piskamën ulëritëse të një lideri që po qeveriste një vend në nevojë.

Duhet me domosdo të shohim hebrenjtë kudo ku janë të vijnë dhe të marrin pjesë në përpjekjet tona këtu, për të ndërtuar shtetin e Izraelit. Sepse ne kemi nevojë për njohuritë e tyre teknike, përvojat e tyre të pakrahasueshme me tonat, shpirtin e tyre të sipërmarrjes dhe vizionin e tyre të guximshëm.

Ne kemi shumë nevojë për inxhinierë, kimistë, ndërtues, menaxherë të punës dhe teknikë. Detyrat me të cilat pret të përballet ky vend janë të tilla sa lind nevoja e apelimit të këtyre gjenive që po i shërbejnë botës e të huajve dhe jo vendit që për ta ka aq shumë nevojë. Por duhet bërë e qartë se vendimi nëse ata dëshirojnë të vijnë – përherë apo përkohësisht – qëndron sigurisht në diskrecionin e lirë të tyre. Kjo është krejtësisht një çështje e vullnetit të tyre. Vetëm se ne duhet me patjetër të bëjmë të pamundurën të na vijnë.

Ngjan bukur apo jo kjo thirrje?! Një thirrje zemre dhe shpirti. Mendjeje gjithashtu.

Prej samitit të dytë dhe të tretë që u mbajtën jo shumë vite më parë, kumti më në fund erdhi. Mund ta besonim se kjo mund të ndodhte në Prishtinë, Shkup a Tuz. Edhe në Nju Jork po të doni. Por të ndodhte në mes të Athinës, kjo ishte krejtësisht e pangjashme.

Asnjëherë sa sot, politika shqiptare nuk ka përmbushur asgjë në dobi të emigracionit nëpër botë. E megjithatë ai vazhdon të ndihmojë vendin e tij në të ardhura për frymë, në mundësi studimi të qindra e mijra të rinjve në Perëndim, në sjelljen e investitorëve të huaj, në ruajtjen e kulturës dhe kultivimit të gjuhës shqipe në diasporë, etj.

Sepse herët qëllimi i tyre pat qenë i qartë, fillimisht kryerja e detyrimeve kombëtare e më pas integrimi në kulturën e shteteve ku kishin gjetur veten. Por a ka pasur ndonjë moment historik të ndërveprimit të saj në jetën e shqiptarëve vec aktivitetit të tyre me karakter kombëtar?

Ka ndodhur disa herë në histori. Kur u shpall pavarësia e Shqipërisë në fillim të shekullit të kaluar dhe në vitin 1999, pragun e mijëvjecarit të ri ku diaspora tregoi se ishte një krah i fortë dhe gur themeli në betejën e Kosovës për liri.

Sot në Athinë, ne pamë se kjo diasporë nuk ka më nevojë të shtohet por të kthehet në atdhe. Dhe të kontribuojë në vendin e vet për ta cuar atë drejt prosperitetit dhe zhvillimit ekonomik.

…

David Ben- Gurion u zgjodh kryemnistri i parë i Izraelit në vitin 1948. Ai kryesoi shumë projekte kombëtare që synonin zhvillimin e shpejtë të vendit dhe popullit të tij. Përballë një vendi të rënduar financiarisht, Ben- Gurion ju lëshua diasporës për ndihmë. Dhe ata erdhën. Izraeli njohu zhvillimin dhe prosperitetin për të cilin ne kemi dëgjuar shumë. Në ekonomi, bujqësi, kulturë, arsim dhe teknologji.

Cfarë ne presim në këtë rrugëtim prosperimi të shtetit shqiptar nuk do të jenë asesi cështjet e vjetra që kanë të bëjnë me kombëtarinë dhe proceset e ekzistencës së tij. Tashmë kjo epokë ka mbaruar.

Itaka i pret të rinjtë e saj për të lundruar në oqeane të largëta dhe të trazuara drejt një bote krejt të re.

Ndaj një thirrje prej zemre ajo e Ben Gurion na vjen së brendshmi të gjithëve; duke punuar për integrime ndërshqiptare, rruga për integrime rajonale dhe evropiane bëhet më e lehtë, më e natyrshme dhe me jetëgjatë.

Është koha që kjo diasporë të vijë këtu. Është koha që ajo ta drejtojë thellësisht mendjen këtu. Ne duhet të luftojmë t’i ndryshojmë drejtimin duke ushtruar të gjitha forcat të investohemi në të vetmin burim të madh që mund të kemi ende; burimet njerëzore.

Njeriu, talenti dhe vullneti i tij.