Besniku i Putinit: Zelensky po drejtohet nga spiunët anglezë, paqja arrihet duke biseduar si të barabartë

“Mungesa e sanksioneve të reja në këtë fazë të parë të presidencës Trump është tashmë një hap përpara, duke pasur parasysh se si po shkojnë gjërat me pjesën tjetër të botës…”.

Në telefon, Andrey Klimov nuk ia kursen vetes disa batuta.

Senator i Rusisë së Bashkuar që nga viti 1999, mbajtës i një kurrikule si shumë besnik, bashkëpunëtor dhe mik personal i Vladimir Putin-it, mes të cilave përfshihen pozicioni si nënpresident i Komisionit të Punëve të Jashtme të Këshillit të Federatës dhe udhëheqja e komisionit të sapokrijuar për mbrojtjen e sovranitetit të Federatës Ruse.

Ai është personi i duhur për të kuptuar se ku ka rënë muzgu dhe sa do të zgjasë.

“Deri më tani, ne jemi në përleshje. Nëse dikush, si presidenti i ri i SHBA-ve, dëshiron të sundojë mbi ne, nuk funksionon kështu. I vetmi parakusht për një dialog të frytshëm është të kesh sjellje normale dhe të sjellshme. Forma është gjithashtu substancë, siç e di mirë çdo diplomat”.

Intervista me Corriere della Sera:

Cilat do të jenë kushtet tuaja për përfundimin e armiqësive?

“Kjo pyetje më mahnit gjithmonë. Ju tashmë e dini se çfarë duam. Putin e qartësoi qershorin e kaluar. Nëse Amerika pretendon se injoron kushtet e fillimit, i bie të kemi një nisje jo të mbarë”.

Një Ukrainë neutrale, e paangazhuar, pa armë bërthamore, e çmilitarizuar dhe denazifikuar, për të mos përmendur humbjen e afërsisht 15 për qind të territorit të saj. Si mund ta imagjinoni se do të pranohet në fakt një dorëzim i tillë?

“Në këto kushte turbulencash gjeopolitike, forcimi i sovranitetit të vendit tonë është kthyer në prioritet absolut. Bota vazhdon ta quajë luftë kundër Ukrainës, por nuk është luftë kundër një vendi të vetëm. Ne po luftojmë armiqtë tanë perëndimorë, të cilët duan një Rusi të dobët dhe të rrethuar. Për këtë arsye, do të na duhet të rishkruajmë edhe bazat e bashkëjetesës mes fuqive, duke folur si të barabartë, dhe rolin e NATO-s. Përndryshe, do të jetë një tjetër mundësi e humbur”.

A e kuptoni se një marrëveshje e tillë mund të jetë e pamundur edhe për Trump?

“Ne ende nuk e dimë se cili është propozimi i tij. Jemi mësuar të arsyetojmë bazuar në parimin e realitetit, jo me sloganet që kemi dëgjuar në këto javët e para. Por pas kaq shumë betejash, pas kaq shumë viktimash, Rusia nuk do ta pranojë kurrë propozimin e një paqeje të gjunjëzuar”.

Nuk ka diferencë?

“Unë nuk mendoj se Putin-i është i gatshëm të largohet nga kërkesat fillestare. Sovraniteti i Rusisë është një e mirë e panegociueshme. Forcimi i saj bazohet jo vetëm në mbrojtjen e kufijve të saj nga rreziku i kaosit, por përfshin edhe parimet e barazisë së shteteve dhe mosndërhyrjes reciproke. Ajo që ne i kemi kërkuar gjithmonë Perëndimit, pa u njohur kurrë. Diskutimi me SHBA-të do të duhet të jetë i gjatë dhe i thelluar, një herë e përgjithmonë”.

Pse flisni sikur Ukraina nuk ekziston?

“Nuk kam prova, për fat të keq. Por unë jam i bindur se Zelensky udhëhiqet nga MI6, shërbimi sekret anglez. Ukraina hoqi dorë nga sovraniteti i saj shumë përpara fillimit të Operacionit Special Ushtarak”.

Cilat do të thoshit se janë kërcënimet kryesore për sovranitetin rus?

“Nuk do t’i rendis në mënyrë të veçantë: globalistët neoliberalë, sanksionet e vendosura në bazë të ligjit amerikan të vitit 2017 të nënshkruar rastësisht nga Donald Trump, rusofobët që morën pushtetin në BE, si dhe diskreditimin e hedhur në çështjet tona të brendshme, siç është legjitimiteti i zgjedhjeve të fundit presidenciale”.

A nuk lejohet të gjykohet për rregullsinë e një gare zgjedhore?

“Po flas edhe për ndërhyrje të forcave perëndimore në punët e brendshme të vendeve të tjera. Ata janë kudo, vetëm shikoni se çfarë ndodhi në Gjeorgji, Moldavi dhe Rumani. E imagjinoj se çfarë do të shkruhet për fitoren e re të mikut tim Lukashenko…”.

A nuk janë plebishiti i zakonshëm dhe mungesa e kundërshtarëve të vërtetë dy të dhëna që e vërtetojnë këtë?

“Vëzhguesit e OSBE-së u ftuan në Minsk dhe ata refuzuan të shkonin. Pra, tani Perëndimi mund të pretendojë se zgjedhjet pa vëzhguesit ‘e tij’ janë të paligjshme. Nuk do të më shqetësonte krijimi i një regjistri të vëzhguesve profesionistë që i përkasin vendeve të BRICS-it. Kështu, një herë e përgjithmonë, Perëndimi do të ndalojë së menduari se opinioni i tij është i vetmi që ka rëndësi”.

A është vërtet e mundur sot paqja që Putin thotë se dëshiron së bashku me popullin e tij?

“Nuk ka mëdyshje se Rusia po jeton me një sy nga kalendari politik i SHBA-ve, siç po bën pjesa tjetër e botës. Trump është një tregtar konservator, një pragmatist që lufton për avantazhe konkrete dhe jo për ideale. Ai ka një qasje racionale. Nëse ai e kupton se lufta nuk i sjell asnjë përfitim, ose e dëmton, atëherë ai me të vërtetë do të përpiqet t’i japë fund asaj”.

Çfarë mund t’i ofroni atij?

“Pasi të hiqen sanksionet kundër Rusisë, ne, SHBA-të dhe fuqitë e tjera të mëdha, do të jemi në gjendje të fillojmë sërish të bëjmë biznes së bashku. E di mirë që do kohë, nuk kam iluzione”.

Nuk iu dëgjova ta përmendni ndonjëherë Evropën, as edhe një herë.

“Pse duhet? Shtetet anëtare të Bashkimit Evropian kanë më pak pavarësi se sa kishin republikat e Bashkimit Sovjetik gjatë ekzistencës së saj. Pa një udhëheqje të fortë dhe autonome, ata vetëm po përpiqen të vendosin një fole në rrotat e Rusisë, Indisë dhe Kinës. Pa pasur sukses”.