Duke lundruar rrezikshëm me NATO, ariu është ringjallur e kërkon ekspansion

Evropa duhet të rrisë ndjeshëm mbrojtjen e saj kundër një Rusie në ringjallje, tha Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s, Mark Rutte, në një intervistë me New York Times të botuar më 5 korrik, duke i dhënë meritën Presidentit të SHBA-ve, Donald Trump për drejtimin e aleancës në nivel të paprecedentë angazhimi.

Rutte, i cili mori rolin e tij në fund të vitit të kaluar, pas 14 vitesh si Kryeministër i Holandës, ka qenë duke e lundruar NATO-n nëpër një periudhë të shënuar nga ambiciet ekspansioniste të Rusisë dhe pyetjet në lidhje me besueshmërinë e Shteteve të Bashkuara si aleat.

“Rusia po rindërtohet me një ritëm dhe shpejtësi që është e pashembullt në historinë e kohëve të fundit”, i tha ai gazetës, duke shtuar se “…ata tani po prodhojnë tre herë më shumë municione në tre muaj sesa e gjithë NATO po prodhon në një vit. Kjo është e paqëndrueshme, por rusët po punojnë së bashku me koreano-veriorët, me kinezët dhe iranianët”.

Ai theksoi ndërlidhjen e sigurisë në rajone të ndryshme, duke vënë në dukje se një Arktik i sigurt është jetik për shkak të aktivitetit në rritje kinez dhe rus, dhe një Atlantik i sigurt është “thelbësor” për SHBA-të.

“Nëse Arktiku, nëse Oqeani Atlantik, nëse Evropa nuk është e sigurt, SHBA-të kanë një problem të madh”, tha Rutte, duke argumentuar se Rusia në fund të fundit synon të sulmojë SHBA-të.

Sekretari i Përgjithshëm i hodhi poshtë me forcë komentet e ministrit të Jashtëm rus, Sergey Lavrov, se objektivat e reja të shpenzimeve të mbrojtjes të NATO-s do të “falimentonin” anëtarët.

“Unë e njoh shumë mirë Sergey Lavrov. Ai ka qenë ministër i Jashtëm i Rusisë që nga lindja e Jezu Krishtit dhe unë kurrë nuk e kam marrë seriozisht. Kur flet për lajme të rreme, dëgjo Sergey Lavrov”, tha Rutte për NYT. Ai beson se komentet e Lavrov janë “prova të qarta se parandalimi po funksionon”.

Rutte pranoi shqetësimet në lidhje me prodhimin industrial të mbrojtjes në të gjithë aleancën, duke shtuar se, “thjesht na mungon baza industriale e mbrojtjes për të prodhuar armët që na nevojiten për t’u siguruar, që mund t’i pengojmë rusët ose koreano-veriorët ose këdo që të na sulmojë”.

Ai nënvizoi rëndësinë jo vetëm të investimeve financiare, por edhe të pasjes së personelit të mjaftueshëm dhe kapacitetit industrial për të përdorur në mënyrë efektive armët.

Lidhur me temën e Ukrainës, Rutte konfirmoi se aleatët evropianë e kanë rritur ndjeshëm angazhimin e tyre financiar.

“Evropianët tani kanë mbledhur 35 miliardë dollarë ndihmë ushtarake këtë vit për t’i ofruar Ukrainës, që është më shumë se vitin e kaluar”, tha ai.

Ai e shihte këtë si një ndryshim logjik dhe të drejtë, me SHBA-të që presin që evropianët të “marrin më shumë barrë kur bëhet fjalë për mbështetjen konkrete për Ukrainën”.

Ndërsa pranoi diskutimet komplekse rreth bisedimeve të paqes, Rutte njohu rolin e Presidentit Donald Trump në fillimin e dialogut me Presidentin rus Vladimir Putin.

“Ai është ai që theu bllokimin me Putinin. Kur u bë president në janar, ai i filloi këto diskutime me Putinin dhe ai ishte i vetmi që ishte në gjendje ta bënte këtë. Kjo duhej të ndodhte. Një dialog i drejtpërdrejtë midis presidentit amerikan dhe presidentit të Federatës Ruse”.

Megjithatë, Rutte pranoi se bisedimet e mëvonshme të paqes në Stamboll përfshinin dërgimin e një delegacioni më pak serioz nga Rusia, duke çuar në përfundimin se “nuk kemi arritur ende atje, dhe kjo do të thotë se ndërkohë duhet të siguroheni që Ukraina të ketë atë që i nevojitet për të qëndruar në luftë”.

Pavarësisht disa divergjencave të perceptuara në qasje midis NATO-s dhe SHBA-ve në lidhje me bisedimet e paqes, Rutte këmbënguli në angazhimin e administratës amerikane ndaj rëndësisë së konfliktit.

“Administrata amerikane e mbështet plotësisht pikëpamjen dhe e ndan atë me evropianët se kjo luftë në Ukrainë është thelbësore për mbrojtjen e territorit të NATO-s në të ardhmen dhe se ne duhet të sigurohemi që Ukraina të jetë në pozicionin më të fortë të mundshëm për të ndaluar rusët të marrin më shumë territor, dhe se kur të vijë puna te një armëpushim ose, edhe më mirë, një marrëveshje paqeje, Ukraina me pak ndihmë do të jetë në gjendje ta parandalojë Putinin që të sulmojë përsëri Ukrainën në të ardhmen”.