Akuzat agresive/ Ish-presidenti Obama i përgjigjet Donald Trump: Pretendime skandaloze

Siç raportohet nga Guardian, zyra e ish-presidentit bëri një deklaratë të rrallë publike, duke i përshkruar pretendimet e Trump si “qesharake” dhe një “përpjekje për shpërqendrim”, pas deklaratave të presidentit aktual se Obama ishte kreu i një “bande” që komplotoi “tradhti” kundër tij.

“Nga respekti për zyrën e presidencës, zyra jonë zakonisht nuk i përgjigjet dezinformatave të vazhdueshme që vijnë nga Shtëpia e Bardhë. Megjithatë, deklaratat aktuale janë aq skandaloze sa kërkojnë një përgjigje”, thuhej në deklaratë.
“Këto akuza janë qesharake dhe një përpjekje e dobët për të shkëputur vëmendjen nga realiteti.”

Përgjigja e Obamës erdhi menjëherë pas publikimit të një dokumenti 11-faqësh nga Tulsi Gabbard, Drejtoreshë e Inteligjencës Kombëtare, e cila pretendonte se kishte prova për një “komplot tradhtar” nga zyrtarët e administratës Obama dhe ia kishte dërguar atë Departamentit të Drejtësisë.

“Asgjë në dokumentin e publikuar javën e kaluar nuk e hedh poshtë përfundimin e pranuar gjerësisht se Rusia u përpoq të ndikonte në zgjedhjet e vitit 2016, por dështoi të manipulonte votat”, tha zyra e Obamës.

Ky zbulim u konfirmua si nga raporti i Këshilltarit Special Robert Mueller në vitin 2019 ashtu edhe nga raporti i Komitetit të Inteligjencës së Senatit në vitin 2020, i kryesuar nga Marco Rubio — i cili aktualisht është Sekretar i Shtetit në administratën Trump.

Trump flet për “prova të patundura” dhe fajëson Obamën, Clintonin, Comey-n dhe Clapper-in
Akuzat e reja të Trump u bënë gjatë një konference për shtyp në Shtëpinë e Bardhë, si pjesë e vizitës së Presidentit Filipinas Ferdinand Marcos Jr., djali i ish-presidentit autoritar të vendit.

I pyetur se kush duhet të ndiqet penalisht bazuar në dokumentin Gabbard, Trump u përgjigj: “ Presidenti Obama. Ai e filloi dhe Biden ishte me të. Comey , Clapper – e gjithë banda. Udhëheqësi i bandës ishte Barack Hussein Obama. A keni dëgjuar për të? ”

Trump pretendoi se zbulimet ishin ” prova të pakundërshtueshme ” se Obama u përpoq të ” udhëhiqte një komplot “me Hillary Clinton dhe zyrtarë të tjerë: “Ai është fajtor. Kjo ishte tradhti. Ata u përpoqën të vidhnin zgjedhjet, ta mbulonin atë. Ata bënë gjëra që askush nuk mund t’i imagjinojë.”

Përveç kësaj, ai zbuloi se Gabbard i kishte thënë se ajo kishte në dispozicion “mijëra dokumente të tjera” që do të bëheshin publike , dhe u bëri thirrje gazetarëve të ” ndalojnë së foluri pa kuptim”, duke iu referuar indirekt presionit për të publikuar dosjet që lidhen me financierin dhe shkelësin e dënuar për krime seksuale Jeffrey Epstein.

Përfundime mashtruese dhe “narrativë e ndërtuar”
Dokumenti kontrovers i Gabbard lidh në mënyrë arbitrare gjetje të ndryshme për të hedhur poshtë vlerësimin e përgjithshëm të komunitetit të inteligjencës amerikane se Rusia kërkoi të favorizonte Trumpin dhe të minonte Clintonin.

Edhe pse agjencitë kishin arritur në përfundimin se nuk kishte ndërhyrje të drejtpërdrejtë në sistemet zgjedhore për të ndryshuar votat, raporti i Mueller dhe hetimi i Senatit treguan se Rusia ishte e përfshirë në rrjedhjen e dokumenteve të Partisë Demokratike, me qëllim dobësimin e Clinton.

Gabbard e interpretoi arbitrarisht këtë dallim si provë se nuk kishte asnjë përpjekje për ndikim rus, ndërsa citoi në mënyrë mashtruese informimin e përditshëm presidencial të Obamës në vitin 2016 si ndërhyrje të supozuar politike në vlerësimet e agjencive.

Ish-analisti i CIA-s, Fulton Armstrong, tha se dokumenti i Gabbard “është shkruar qartë për të arritur në një përfundim të paracaktuar”. Ai vuri në dukje se konfuzioni midis “probabilitetit” dhe “sigurisë” në prezantimin e gjetjeve çon në
“pasaktësi dhe manipulim”.

“Problemi më i madh është se dokumenti i Tulsit është i pastër sab ur a”, tha një ish-analist i CIA-s, duke komentuar raportin 11-faqësh të Tulsi Gabbard mbi “komplotin tradhtar” të supozuar të zyrtarëve të administratës Obama.
“Referenca e saj ndaj ‘zyrtarëve të shtetit të thellë’ është amatoreske, qesharake dhe e zhvlerëson të gjithë dokumentin.”

Siç shton ai, Gabbard “ është e zgjuar në mënyrën se si përdor precedentë të errët dhe konfuzion për të mbështetur çështjen e saj. Por një çështje aq komplekse sa ndërhyrja ruse në zgjedhjet amerikane – me kaq shumë analistë nga prejardhje të ndryshme – është pothuajse e sigurt se do të lërë mjaftueshëm ‘mbetje’ sa kushdo që dëshiron të ndërtojë një narrativë politike të njëanshme do të gjejë material për të mbushur 11 faqe .”