Deputeti i PD-së viziton Salianjin në burgun e Fierit: M’u kujtua diktatura!

Deputeti i Partisë Demokratike, Tomor Alizoti, ka vizituar këtë të shtunë ish-deputetin, Ervin Salianji, i cili po vuan dënimin me një vit burg për çështjen “Babalja”.

Përmes një postimi në “Facebook”, Alizoti shkruan se vizita e kolegut dhe mikut të tij në burg i kujtoi historinë e të atit vite më parë, se si u burgos padrejtësisht nga regjimi i Enver Hoxhës.

“Sot isha në burgun e Fierit, paradoksalisht për të takuar kolegun dhe mikun tim Ervin Salianji. Them paradoksalisht, sepse në burg kam qenë vizitor në dy epoka. Para viteve 1990, kur babai im ishte pjesë e armiqve të partisë, dhe sot kur miku im Salianji është shpallur armik i partisë. Është e njejta parti dhe e njejta sjellje. Dhe situata është një deformim”, shkruan Alizoti, teksa më tej thekson se burgosja e Salianjit është shembull i qartë i burgosjes politike dhe se mazhoranca ka frikë ndaj tij.

Ndër të tjera deputeti Alizoti shton se vlerëson qëndrimin e mikut të tij, duke filluar nga denoncimi dhe deri te këmbëngulja për t’i qëndruar deri në fund “regjimit”.

“Ai ishte në burg bashkë me hajdutët e rilindjes, edhe pse nuk ka menaxhuar asnjë sekondë asnjë shpenzim publik. Ai ishte aty si shembulli më i qartë i një burgosjeje politike. Dhe njësoj si para vitit 1990, ai ishte aty sepse pushteti komandon drejtësinë dhe kush e cënon atë do të shkojë në burg. Salianji do dalë nga qelia e burgut të Fierit ashtu siç dolën nga burgjet komuniste edhe ish-të përndjekurit e Enver Hoxhës. Dhe këtë rradhë, e sigurtë do të jetë që në atë qeli do të shkojë ai që e meriton më shumë, Edi Rama.

Ndaj e vlerësoj maksimalisht qëndrimin e mikut tim Salianji, që nga denoncimi i trafikantëve të drogës që qeverisnin policinë, e deri te këmbëngulja për ti qëndruar deri në fund regjimit. Burgosja e tij tregon qartë frikën e pushtetit ndaj tij”, shkruan ai ndër të tjera.

Postimi i plotë i Alizotit:

Sot isha në burgun e Fierit, paradoksalisht për të takuar kolegun dhe mikun tim Ervin Salianji. Them paradoksalisht, sepse në burg kam qenë vizitor në dy epoka. Para viteve 1990, kur babai im ishte pjesë e armiqve të partisë, dhe sot kur miku im Salianji është shpallur armik i partisë. Është e njejta parti dhe e njejta sjellje. Dhe situata është një deformim.

Ashtu sikur para viteve 1990, në burg duhet të ishte Enver Hoxha për krimet monstruoze, edhe sot në qelitë e burgut të Fierit duhet të ishte Edi Rama, për vjedhjet, krimet dhe qeverisjen e tij të ndyrë të këtyre dymbëdhjetë viteve.

Dhe historia sërish përsëritet e përsëritet, si një këmbanë që bie në veshët e qytetarëve për ndryshim. Sepse në burgun e Fierit, kishte shumë miq të Edi Ramës, investitorë kriminelo-strategjikë që kishin ndarë copa tokash me firmën e Edi Ramës në kembim të votave për partinë socialiste. Ish drejtorë të lartë që kishin ndarë vjedhjen e parave të taksave të shqiptarëve, me ministrat e Edi Ramës dhe kishin shpenzuar miliona euro për të blerë vota për rilindjen. Por të gjithë këta ishin shitur nga Edi Rama, në momentin që ishin bërë problem për partinë.

Njësoj si në Spaç e Qafë Bari, ku syrgjynoseshin edhe ministrat e Partisë së Punës, sepse në një moment ishin bërë bezdisës për Enver Hoxhen. E bashkë me ta, byroistët e antarët e Komitetit Qëndror, qëndronin dhe ish-të persekutuarit politikë. E njetja situatë mu rikthye kur takova Salianjin, të burgosur se cënoi qeverisjen e Edi Ramës.

Ai ishte në burg bashkë me hajdutët e rilindjes, edhe pse nuk ka menaxhuar asnjë sekondë asnjë shpenzim publik. Ai ishte aty si shembulli më i qartë i një burgosjeje politike. Dhe njësoj si para vitit 1990, ai ishte aty sepse pushteti komandon drejtësinë dhe kush e cënon atë do të shkojë në burg. Salianji do dalë nga qelia e burgut të Fierit ashtu siç dolën nga burgjet komuniste edhe ish-të përndjekurit e Enver Hoxhës. Dhe këtë rradhë, e sigurtë do të jetë që në atë qeli do të shkojë ai që e meriton më shumë, Edi Rama. Ndaj e vlerësoj maksimalisht qëndrimin e mikut tim Salianji, që nga denoncimi i trafikantëve të drogës që qeverisnin policinë, e deri te këmbëngulja për ti qëndruar deri në fund regjimit. Burgosja e tij tregon qartë frikën e pushtetit ndaj tij.