Dhimbja e kokës së Vuçiç është shëruar/ Ilaçi që erdhi nga BE-ja

“Premtimi për anëtarësim në BE ishte dikur një plumb i argjendtë për zgjidhjen e të gjitha çështjeve territoriale dhe të sigurisë në Ballkan, por ka gjithnjë e më pak të tilla këto ditë. Dhe nuk ka provë më të mirë se drama që po vazhdon mes Kosovëa dhe Serbisë” – keshtu ka shkruar profesori i Oksfordit Dimitar Beçev në një analizë.

Në mars të vitit 2023, kryeministri i Kosovës Albin Kurti dhe presidenti serb Aleksandar Vuçiq miratuan një lloj udhërrëfyesi të propozuar nga BE-ja, Marrëveshja e Ohrit, për të zgjidhur mosmarrëveshjen për statusin e Kosovës. Por që atëherë, marrëveshja është ne ngerç. Ajo që duhet të ishte një arritje e madhe për shefin në largim të politikës së jashtme të BE-së, Josep Borrell, mund të kthehet në një dhimbje koke të madhe për pasardhësin e tij. Nderkohe qe diplomatët dhe politikanët në Bruksel dhe Uashington fajësojnë vetem një person: Albin Kurtin, I cili vazhdon te marre kritika per mbylljen e katër komunave besnike ndaj Beogradit, duke përfshirë atë në Mitrovicë. Kujtojme se autoritetet e Kosovës vendosën me mençuri ndalim për importet nga Serbia, duke injoruar lutjet e të dërguarit special të Gjermanisë për Ballkanin Perëndimor, Manuel Sarazin.

“Sipas këndvështrimit të Kosovës, Perëndimi zbaton një standard të dyfishtë: ai ndëshkon Prishtinën pse kerkon pohimin e sovranitetit të saj, ndërkohë që edhe përbuz Vuçiqin, i cili ka refuzuar të ndërpresë lidhjet me Rusinë dhe t’i bashkohet sanksioneve perëndimore. Beogradi u kryqezua  me incidentin e dhunshëm në manastirin e Banjskës në shtator 2023, kur paraushtarakët e lidhur me shërbimet serbe të sigurisë sulmuan policinë e Kosovës, duke vrarë një polic dhe duke plagosur dy të tjerë” – keshtu ka deklaruar Beçev, sipas te cilit Vuçic mendon se veprimet e ashpra të Kurtit do t’i jenë të dobishme.

“Serbia eshte duke shijuar muajin e mjaltit me BE-në. Së pari erdhi marrëveshja e minierave të litiumit që Vucic nënshkroi me kancelarin gjerman Olaf Scholz në korrik. Së fundmi, Beogradi i hapi tapetin e kuq presidentit francez Emmanuel Macron dhe gjatë vizitës, ku ndër të tjera, u nënshkrua kontrata për blerjen e dymbëdhjetë avionëve luftarakë Rafale të prodhimit francez.

Vuçiq është gjithashtu në librat e mirë të Uashingtonit për furnizimin e Ukrainës me municion – përmes vendeve të treta, aq sa BE-ja dhe Shtetet e Bashkuara janë të gatshme të mbyllin sytë para faktit se Serbia refuzon të zbatojë sanksione ndaj Rusisë. Vetem kriza në Kosovë mund ta kërcënojë këtë moment pozitiv. Por tani për tani, Vuçiq është krejtësisht i lumtur që Kurti po kthehet në personin qe ata ne Perendim nuk duan” – ka theksuar Dimitar Beçev……………………………..

“Ngërçi në dialogun Kosove-Serbi po nxjerr ne pah mungesën e një strategjie për zgjerimin e BE-së. Aleksander Vuçic dhe Albin Kurti e dinë se vendet e tyre nuk do të anëtarësohen së shpejti në BE. Prioriteti i tyre është të mbajnë pushtetin dhe jo të përmbushin kërkesat e Brukselit. Liderët e Ballkanit kanë mësuar tashmë se si duhet të luajnë me Perëndimin. Vuçiq bëri pazare me djemtë e mëdhenj – Gjermaninë, Francën, administratën e Bidenit dhe pati njëfarë suksesi. Kurti nga ana tjeter  zgjodhi politikën e faktit të kryer në Kosovë. Dhe duket se të dy politikanët patën sukses” – keshtu ka deklaruar profesori i Oksfordit Dimitar Beçev në një analizë.

Sipas tij, megjithate problem është se gjërat mund të dalin jashtë kontrollit.

“Sulmi I vitit te kaluar ne Banjske te Zvecanit na tregoi se ne cdo kohe situate mund te pershkallezohet dhe njerezit mund te vdesin” – ka deklaruar Becev duke shtuar se “Prioriteti i Perëndimit duhet të jetë rivendosja e besueshmërisë”

“Për këtë qëllim, BE-ja dhe Shtetet e Bashkuara duhet të tërheqin vija të qarta të kuqe dhe të reagojnë fuqishëm kur ato vija të kalohen. Rinisja e negociatave për normalizimin mes Serbisë dhe Kosovës duhet të jetë lartë në listën e prioriteteve të Përfaqësueses së Lartë të ardhshme të BE-së, Kaja Kalas. Edhe pse Kosova mund të mos jetë aq e madhe sa sfidat e tjera – luftërat në Ukrainë dhe Gaza – ajo është ende testi kryesor i lakmusit për politikën e jashtme të BE-së” – theksoi Dimitar Beçev.