Editoriali i fortë në “The Guardian”/ Ç’fshihej pas fasadës së betimit të Trump

Në sipërfaqe, inaugurimi i Donald Trump dukej si transferimi i zakonshëm i pushtetit, me rivalët politikë që shkëmbenin duartrokitje të sjellshme. Kjo ishte një fasadë. Fjalimi i Trump shtirej si pajtim, por në realitet ishte një thirrje e së djathtës për të marrë armët kundër armiqve të tij, duke hedhur poshtë unitetin që përfaqëson ceremonia.

Trump u përpoq të shfaqte veten si një vizionar që paralajmëron një epokë transformuese të SHBA. Fjalimi i tij nuk duhet të mashtrojë askënd. Ai filloi me një retorikë madhështore se “epoka e artë e Amerikës fillon pikërisht tani” dhe përfundoi me hiperbolën karakteristike se bashkëqytetarët e tij ishin “në prag të 4 viteve më të mëdha në historinë amerikane”. Trump është një showman i dështuar. Magjia e tij e fundit në pushtet e zbuloi atë se ishte një politikan që mbulonte egon e brishtë me bullizëm duke e tërhequr demokracinë amerikane në limite.

Ka qenë një kthesë e jashtëzakonshme për Trump, i cili kthehet në Shtëpinë e Bardhë si presidenti i 47-të. Ai ka sfiduar dy herë të qenit i akuzuar, një dënim penal dhe madje edhe një atentat. Retorika e tij rreth rikthimit të madhështisë kombëtare prek vetëm zhgënjimin e ndjerë të disave për fatin e tyre. Për shkak të motit të ftohtë, fjalimi i zotit Trump u mbajt brenda Kapitolit të SHBA-së, dhe jo jashtë ndërtesës. Ai e njeh fuqinë e fotografive. Ai donte që një tubim para fansave të devotshëm të ishte imazhi përcaktues i ditës, jo miliarderët, drejtuesit e kompanive të teknologjisë dhe oligarkët që iu ulën pranë gjatë fjalimit të tij.

Poza populiste maskonte një kontroll të paturpshëm oligarkik. Trump ka mashtruar votuesit e zakonshëm duke besuar se ai është kampioni i tyre, ndërkohë që i cilëson demokratët si elitistë të paprekshëm. Megjithatë, konfliktet e tij të interesit janë tronditëse. Në fundjavë, Trump bëri miliarda përmes një kriptomonedhe, një fitim i papritur i lidhur me vendimet rregullatore që ai kontrollon. Duhet të ketë rëndësi që strategjia e tij e dezinformimit mbjell përçarje dhe gërryen besimin, duke zëvendësuar faktet me politika të bazuara në identite që kërkojnë besnikëri absolute.

Lëvizja MAGA e zotit Trump nuk është unike. Por ai me siguri është. Narcizmi i tij, dëshira për lajka, përbuzja për kritikët dhe gatishmëria për të përdorur pushtetin për përfitime personale dhe hakmarrje e dalluan atë, duke e bërë një figurë që nuk ka gjasa të përsëritet në politikën amerikane së shpejti. Zgjedhjet e 2024-ës nxorën në pah ndarjen e hollë politike në SHBA, me republikanët që siguruan pushtetin me një diferencë të ngushtë duke nënvizuar një elektorat të ndarë thellësisht.

Thellësia e ndarjes është e tillë që Joe Biden, në një akt final dramatik, përdori kompetencat e tij të faljes për të mbrojtur anëtarët e familjes së tij dhe një numër të nëpunësve publikë aktualë dhe të mëparshëm, nga ndëshkimi i Trump. Një shtyllë e shtetit të së drejtës është besimi tek institucionet, dhe jo tek individët, për të vendosur drejtësinë. Amerikë, ki kujdes: braktisja e këtyre normave rrezikon të çmontojë themelet e vetë demokracisë. ©Marrë nga The Guardian