Kryeministri izraelit reagon me zemërim ndaj raportit të ‘New York Times’ mbi dështimin e marrëveshjes së pengjeve

Benjamin Netanyahu mbante pizhame kur shefi i tij i inteligjencës dha një mesazh urgjent: Shteti i Izraelit kërcënohej me luftë. Por Netanyahu dukej i palëkundur. Ky episod, i rrëfyer në një raport të kohëve të fundit të New York Times, ndodhi në të vërtetë në korrik 2023. Dy muaj e gjysmë më vonë, më shumë se 2,000 terroristë të Hamasit nga Gaza pushtuan Izraelin jugor dhe kryen masakrën më të keqe të hebrenjve që nga Holokausti.

Sa përgjegjësi mban Benjamin Netanyahu për dështimin e mbrojtjes së Izraelit para 7 tetorit 2023 – dhe cilat janë motivet e tij?Raporti i thelluar i revistës New York Times trajton këto pyetje. Përmes kërkimeve të gjera dhe intervistave me më shumë se 100 përfaqësues, gazetarët kanë mbledhur disa detaje dhe prova të pabotuara më parë, të cilat të gjitha çojnë në një përfundim: Netanyahu po i jep përparësi të ardhmes së tij mbi mirëqenien e Shtetit të Izraelit.

“Episodi i Pizhamës”

Ndërsa deklaratat qendrore të artikullit të gjerë nuk janë as të habitshme dhe as të reja për shumë njerëz në Izrael, hulumtimi aktual tani i mbështet ato me një bazë të re të rrëfimeve dhe fakteve të dëshmitarëve okularë. Dihej mirë, për shembull, se Netanyahu i injoronte vazhdimisht paralajmërimet e gjeneralëve për një sulm të afërt. Megjithatë, raporti ofron një pasqyrë të asaj që ndodhi prapa skenave gjatë atyre orëve vendimtare për të ardhmen e Izraelit. “Episodi i pizhamës” i përshkruar në fillim është një nga këto momente intime: Një këshilltar i Netanyahut, i cili vizitoi kryeministrin në spital, duhej të shërbente si postier për shërbimet ushtarake dhe të inteligjencës, të cilët thjesht nuk dinin më se si të arrinin me ndonjë mjet tjetër, personin që në fund të fundit ishte përgjegjës për sigurinë e Izraelit.Raporti i New York Times mban titullin shpërthyes dhe kuptimplotë: “Si e zgjati Netanyahu luftën në Gaza”. Hulumtimi ofron një vështrim të shpejtë në ngjarjet që rrethojnë negociatat për një marrëveshje armëpushimi midis Izraelit dhe Hamasit. Burime nga brenda përshkruajnë habinë e negociatorëve të pengjeve, kur një delegacion izraelit papritmas doli me disa kërkesa të reja në korrik 2024. Marrëveshja ishte në fakt gati për miratim, thanë ata. Por kërkesat e paraqitura nga kryenegociatori izraelit, dukshëm i penduar, erdhën personalisht nga Netanyahu – dhe ato shkaktuan dështimin e marrëveshjes.Herë pas here, ishte kryeministri ai që, nën presionin e partnerëve të tij të koalicionit ekstremist të krahut të djathtë, i prishi negociatat. I përballur me zgjedhjen midis heqjes dorë nga një marrëveshje që do të kishte liruar dhjetëra pengje ose heqjes dorë nga partnerët e tij të koalicionit, Netanyahu zgjodhi koalicionin e tij. Duke vepruar kështu, ai madje humbi mundësinë për një marrëveshje historike midis Izraelit, Shteteve të Bashkuara dhe Arabisë Saudite.

Reagim i indinjuar

Fakti që raporti i New York Times nuk e la Netanyahun të paprekur është i dukshëm në reagimin e tij të nxituar ndaj tij. Zyra e Kryeministrit publikoi një mohim të indinjuar të hetimit të premten në mbrëmje. Megjithatë, Shabbat kishte filluar tashmë: Postimi theu heshtjen e Shabbatit. Deklarata u fshi menjëherë pas kësaj dhe u ripostua fjalë për fjalë pas përfundimit të festës hebraike.Në të, Netanyahu deklaron se të gjitha akuzat janë “të hedhura poshtë prej kohësh” dhe të anshme, duke pretenduar se është një fushatë e motivuar politikisht, e orkestruar nga opozita e Izraelit. Raporti “shpif për Izraelin, popullin e tij të guximshëm, ushtarët e tij dhe Kryeministrin”, thuhet në deklaratë. “Vendimet strategjike të marra nga Kryeministri Netanyahu dhe Kabineti i tij e kanë çuar Izraelin, në një nga rikthimet e tij më të mëdha ushtarake në histori”.Netanyahu pranon se ishte ai që vendosi kundër një marrëveshjeje, pavarësisht këshillës së zyrtarëve të lartë, por thotë se kjo ndodhi sepse Hamasi kishte vendosur “kushte të pamundura”.Kushte që, sipas të gjitha sondazheve, publiku izraelit i konsideron të pranueshme. Sondazhet e fundit tregojnë se 82 përqind e izraelitëve duan një marrëveshje që do të lirojë pengjet dhe do të sjellë një armëpushim në Gaza. Ndërkohë, të afërmit e dëshpëruar të pengjeve të deportuar në Gaza po i drejtohen më rrallë qeverisë izraelite dhe po i bëjnë thirrje gjithnjë e më shumë Presidentit të SHBA-së, Donald Trump.

Apel për Trumpin

Eli Sharabi, i cili i mbijetoi gati 500 ditëve dhunë të Hamasit në Gaza dhe vëllai i të cilit, Yossi, mbahet ende rob nga terroristët, mbajti fjalimin e tij në protestën e së shtunës në Tel Aviv, këtë herë në anglisht. “President Trump, është ferr të jesh në këto tunele”, bërtiti ai. “Na duhet ndihma juaj për të sjellë vëllanë tim, Yossi-n, dhe 49 pengje të tjera”.Pas demonstratave të së shtunës, platforma e të afërmve të pengjeve bëri thirrje për një tjetër protestë në shkallë të gjerë përpara zyrës së Kryeministrit në Jerusalem të dielën në mbrëmje. “Populli izraelit kërkon që të gjithë pengjet të kthehen në shtëpi”, thuhej në thirrje. “Ne kërkojmë që qeveria të ndjekë vullnetin e publikut!”