Kukulla ruse/ Katastrofa më e madhe që i ka ndodhur Amerikës e ka emrin Donald Trump

Linkiesta.it

Kur nëntë vjet më parë fillova të shkruaja, i vetëm, se Donald Trump ishte presidenti i parë antiamerikan i Shteteve të Bashkuara dhe katastrofa më e madhe që i ka ndodhur Amerikës që nga 11 shtatori, e kisha fjalën pikërisht për atë që po ndodh këto ditë. Nuk ishte një parashikim i nxituar apo i ekzagjeruar , dhe as nuk kërkonte një predispozitë të veçantë për pezullimin e mosbesimit për ta mbështetur atë. Mjaftonte vetëm të dëgjoje Trumpin dhe ta merrje seriozisht atë që thoshte.

Trumpi i debaklit të bujshëm në Alaskë nuk erdhi nga hiçi; ai mbërriti në Shtëpinë e Bardhë herën e parë falë një ndihme të vogël nga inteligjenca ruse, dhe herën e dytë pasi ia kishte dalë mbanë pavarësisht se kishte organizuar një grusht shteti duke u përpjekur të manipulonte rezultatet e zgjedhjeve të vitit 2020 dhe më pas, më 6 janar 2021, duke i nxitur ndjekësit e tij të sulmonin Kongresin ndërsa ky i fundit përgatitej të ratifikonte humbjen e tij.

Kjo është Amerika sot: një vend i udhëhequr nga një mitomaniak dhe mashtrues, po aq injorant sa një mbështetës i Lëvizjes Pesë Yje në orën e parë, arrogant, i dhunshëm dhe gënjeshtar, i paskrupullt dhe pa asnjë ideologji tjetër përveç asaj të lavdisë më të madhe të markës Trump.

Ajo që ka mbetur nga bota e lirë mund të bëjë pak kundër një figure si kjo, e cila mban të gjitha levat e pushtetit në duar, por kjo pak duhet bërë tani, menjëherë. Samiti i turpshëm në Alaska të paktën pati meritën e shkaktimit të një reagimi midis udhëheqësve perëndimorë më të vëmendshëm ndaj rrezikut që përballemi me Trumpin në Shtëpinë e Bardhë: dikush që, siç parashikoi Kamala Harris në debatin presidencial të vitit të kaluar, do të gëlltitet i gjithi nga Putini. Zgjimi i Evropës nuk është meritë e Trumpit, as nuk është meritë e udhëheqësve evropianë; është pasojë e arrogancës së Putinit, aq disproporcionale saqë ai humbi mundësinë për të fituar pa e tepruar.

Kjo nuk është gjë e vogël, në fakt është një gjë e madhe, por nevojitet edhe më shumë: duhet të intensifikojmë presionin politik, të rrisim kapacitetin ushtarak të Evropës që t’i vihet në dispozicion Kievit për të ndaluar pushtuesin në portat e Evropës Lindore, dhe duhet të përshpejtojmë procesin e pranimit të Ukrainës në Bashkimin Evropian dhe, nëse është e nevojshme, të rrëzojmë edhe despotin e vogël të Budapestit, Viktor Orbán, i cili përfaqëson interesat e Moskës në Bruksel.

Nuk ka zgjidhje diplomatike për luftën ruse kundër Ukrainës, sepse njëri nga dy pretendentët, ai që e filloi atë dhe nuk ka ndërmend ta përfundojë, dëshiron kapitullimin e shtetësisë ukrainase dhe paqe të përjetshme për kulturën dhe identitetin e një populli që nuk e konsideron të denjë për një jetë autonome.

E vetmja zgjidhje e drejtë për luftën e agresionit kundër Ukrainës është tërheqja e trupave ruse nga territori ukrainas. Vetëm një disfatë poshtëruese politike dhe ushtarake për Putinin mund ta arrijë këtë. Ne e dimë shumë mirë për kë punon Trump dhe e dimë pabesueshmërinë e tij kozmike për këtë çështje, prandaj udhëheqësit evropianë shkuan në Shtëpinë e Bardhë me Zelenskyn për t’u shpjeguar fizikisht si Moskës ashtu edhe Uashingtonit se bota e lirë nuk është dorëzuar ndaj kapitullimit të negociuar nga këta dy miq.