LUFTA XHAFAJ-SPAK/ Pse hijet e zeza të hakimit të dosjeve vërtiten rreth ish-ministrit të Brendshëm

Më 12 mars 2025, vetëm një ditë para se Gjykata e Apelit të konfirmonte masën e arrestit me burg për Erion Veliajn, ndodhi ajo që sot konsiderohet si një nga ngjarjet më të errëta në historinë e drejtësisë shqiptare. Institucioni më i rëndësishëm i hetimeve penale, SPAK, ra pre e një ndërhyrjeje të paautorizuar në sistemin e tij digjital.

Por më e habitshme se vetë sulmi, është mënyra si u menaxhua. Heshtja institucionale për më shumë se tri javë e ktheu ngjarjen në një terren spekulimesh dhe akuzash politike.

Në pamje të parë, autorët nuk janë aspak ata që do të priteshin: jo hakera profesionistë, as ekspertë IT. Por dy ish-punonjës administrate që, për arsye ende të paqarta, kanë mundur të depërtojnë në sistemin e ruajtjes së e-maileve të SPAK-ut. Mediat raportojnë se bëhet fjalë për emailet e tre prokurorëve: Enkeleda Millonai, Behar Dibra dhe Elida Kaçkini.

Të nesërmen, të dhënat e vjedhura nisën të qarkullonin. Informacione sensitive nga dosje që lidhen me një ish-ministër dhe një oligark të fuqishëm në sektorin e shëndetësisë, përfunduan në telefonat e dy gazetarëve- një pranë SPAK dhe një tjetër pranë opozitës.

Pak orë më vonë, Zambak Gjoni dhe Arnold Rrokaj u arrestuan. Por arrestimi i tyre nuk u bë publik, as me një deklaratë të shkurtër zyrtare. Sekreti institucional mbi një ndërhyrje të tillë serioze shënoi një precedent të rrezikshëm.

Portali “Prapaskena” ishte i pari që raportoi për përfshirjen e Zambak Gjonit në sulm, ndërkohë që gazetarë të njohur si Anila Hoxha kërkonin më kot informacione zyrtare. Për tri javë me radhë, gjithçka mbeti në errësirë.

Drita u ndez në studion e Blendi Fevziut.

Në mënyrë befasuese, ngjarja u bë publike për herë të parë në emisionin “Opinion”, ku gazetari Elvi Fundo zbuloi detaje që në çdo shtet normal do të ishin publikuar nga institucionet përkatëse ditën pas ngjarjes. Kjo mungesë transparence i la terren të lirë spekulimeve, përfshirë edhe përfshirjen e emrave të tjerë.

Dy emra të rinj dolën në dritë: Dritan Palnikaj dhe Agim Ismaili, dajë e nip, me poste të rëndësishme në administratë – njëri sekretar në Ministrinë e Bujqësisë, tjetri ish-drejtor i IKMT. Mediat afër SPAK sugjerojnë se materiali i vjedhur u shpërnda fillimisht në rrethin e tyre, përmes Zambak Gjonit, i cili njihet si “ushtar” i Ismailit.

Gjoni ka punuar më parë në IKMT, ku ka kallëzuar për shpërdorim detyre ministrin aktual, Ervin Hoxha, në një përplasje që ka lidhje me grupin Bajri – një tjetër nyje e pazgjidhur në këtë histori. Ndërkohë, Arnold Rrokaj – personi i dytë i arrestuar – rezulton të jetë nipi i gruas së Palnikajt.

Dhe në këtë labirint emrash dhe lidhjesh, del në skenë Fatmir Xhafaj.

Sipas burimeve të pavarura për Dosja.al, Xhafaj ka qenë promovuesi dhe mbrojtësi institucional i Agim Ismailit, duke lobuar për emërimin e tij në disa poste kyçe. Nga momenti që informacionet e vjedhura përfunduan pranë Ismailit dhe Palnikajt, deduksioni në opinion publik është i qartë: fijet të çojnë drejt Fatmir Xhafajt.

Por sa qëndron kjo? Dhe a është kjo një përpjekje për ta implikuar politikisht?

Në kohën kur në disa media qarkullonte teza se “sulmi kishte lidhje me Xhafajn” dhe se “ishte ndërmarrë nga një kullë e ndërtuar prej tij”, vetë Xhafaj ishte në një dalje publike krah Edi Ramës, ku deklaronte me ton kritik: “Suksesi i drejtësisë nuk matet me numrin e të burgosurve, por me aftësinë për të parandaluar.”

Ai njoftoi gjithashtu se Komisioni që drejton ka finalizuar një dokument analitik mbi gjendjen e drejtësisë, që do t’i paraqitet Kuvendit për shqyrtim.

Në këtë kontekst, shfaqet Sali Berisha, i cili lëshon një deklaratë të koduar: “Dikush do të tentojë t’ia faturojë Xhafës këtë histori.”

Nëse hipoteza që qëndron në prapaskenë e këtij sulmi është e vërtetë – pra që pas tij fshihet Fatmir Xhafaj – atëherë lind një pyetje thelbësore që nuk mund të anashkalohet:

Pse të dhënat e vjedhura nuk u shpërndanë në median pranë Veliajt, i cili ishte objekt i një procesi penal dhe politik të rëndësishëm në atë moment, por u përçuan tek gazetarë të afërt me SPAK dhe opozitën?

Ky fakt nuk përkon me logjikën e një sulmi të organizuar nga mbështetës të Xhafajt për të ndihmuar Veliajn. Nëse qëllimi do të ishte zhbërja e masës së arrestit apo dobësimi i hetimit ndaj tij, informacioni do të duhej të përhapej në drejtim të kundërt.

Gjithashtu, mbetet e paqartë cilin rol ka luajtur Zambak Gjoni në këtë histori. Deri më tani, ai është paraqitur si “shpërndarësi” i të dhënave, por nga burime të ndryshme është ngritur dyshimi se ai mund të ketë qenë edhe vetë autori kryesor i depërtimit në sistemin e e-mail-eve të SPAK, pavarësisht mungesës së eksperiencës së thellë IT. Nëse nuk ka qenë ai hakeri, atëherë kush ia ka dorëzuar materialet?

Çfarë ka deklaruar Zambak Gjoni? Deri më tani, nuk është bërë publike asnjë deklaratë zyrtare nga ai apo nga avokatët e tij. As SPAK nuk ka zbardhur aktet apo detajet e dosjes që lidhen me veprimet e tij konkrete, bashkëpunëtorët e mundshëm dhe itinerarin e materialeve të shpërndara.

Po ashtu, mbetet mister ku ndodhet aktualisht Agim Ismaili, një nga emrat kyç të këtij rrjeti informal që përmendet në disa raportime mediatike si përfitues i informacionit të vjedhur. Ai nuk është marrë në pyetje zyrtarisht dhe as nuk është përmendur në ndonjë procedim penal publik. Nëse është i përfshirë, përse ende nuk ka veprim ndaj tij? Nëse nuk është i përfshirë, përse emri i tij përmendet kaq shpesh? Çfarë po fsheh SPAK në këtë luftë?/Dosja.al