Minxhozi: PD vazhdon të presë 9 janarin

Nga Skënder Minxhozi

Ajo që ndodhi në 8 janar është një tablo tipike e dekadës së parë të pluralizmit shqiptar, e inskenuar me dhunë në dekadën e tretë të shekullit. Ky rikthim i vrazhdtë u prodhua me frymëzimin dhe regjinë personale të atij që na ka mbajtur prej 32 vjetësh në trajektoren e trazuar të viteve ’90, të atij dhjetëvjeçari të cilit i dha formën dhe pamjen e ideve të tij të dhunshme poltike. Sali Berisha sulmoi një vit më parë selinë e Partisë Demokratike sepse në thelb ai nuk di të bëjë diçka tjetër. E bëri këtë gjë i paprovokuar në thelb nga Lulzim Basha, të cilit i dha votëbesimin edhe pasi humbi zgjedhjet e fundit parlamentare. E sulmoi partinë pasi i duhej një zyrë, një podium dhe një shkresë me kokë, prej nga të vijonte sfidën me Amerikën.

Tetë janari, në fjalët e Berishës dhe Foltores, ishte fillimi i bashkimit të demokratëve. Dimë sot, pas një viti, se Doktori dështoi në misionin e tij të përsëritjes së vitit 2005, kur bashkoi edhe mocionistët, edhe selamistët, edhe të gjithë izmat e tjera të të djathtës, për të krijuar një front të përbashkët që i dhë shtysën jashtë pushtetit Fatos Nanos.

Berisha i sotëm, krejt ndryshe nga ai i 17 viteve më parë, kontestohet nga 71 përqind e shqiptarëve. Një shifër negative e cila ka brenda pa më të voglin dyshim, edhe atë që ndodhi një vit më parë, kur Doktori drejtonte personaliosht azapët që mësynin muret e zyrave të PD. Një vit pas marrjes së partisë dhe heqjes së dyerve prej llamarine të cilat nuk e mbrojtën dot karrierën e ish-delfinit të Berishës, Lulzim Bashës, nga fryma dhe pritshmëritë e ditëve të para të Foltores ka mbetur shumë pak. Protestat e vjeshtës, të cilat do të rrëzonin Edi Ramën, as u panë, as u dëgjuan kund. Opozitarizmi televiziv i Berishës dhe Metës, me fjalorin e egër dhe kërcënimet në seri, u mpak e u tkurr në protesta të vogla si ajo e 6 dhjetorit, kur e gjithë opozita mundi të mbushë vetëm sipërfaqen e urës së madhe të Lanës.

Përçarja e 8 janarit vazhdon të mbetet aty, edhe pse zyrat në PD nuk kanë më dyer të blinduara dhe megjithëse Berisha është bërë de facto pronari i tyre i pakontestueshëm. Opozita është bërë më e ashpër, por edhe më e vogël. Sepse kalorësit e 8 janarit sollën vërtet me vete frymën e dekadës së sherrit, viteve ’90, por harruan se çdo gjë në këtë botë ka një fillim dhe një fund. Ashtu si karriera e krerëve të kësaj kryqëzate politike që kërkojnë ta mbajnë me dhunë Shqipërinë në kthetrat e tranzicionit. PD e tetë janarit vijon të endet në fatalitetin e asaj dite, pa ja dalë dot të grisë faqen në kalendar. Nëntë janari nuk ka ardhur ende për demokratët dhe nuk dihet si do të jetë kur të vijë vërtet.