Shkencë – Qelizat kancerogjene janë lakmitare për sheqerin dhe kanë nevojë që ai të shumohet”

Qelizat e sëmura janë lakmitare për të dhe kanë nevojë që ajo të shumohet. Kjo mbështetet nga një studim i thelluar nga ‘Science’. Gjë që hap perspektiva të reja mbi marrëdhëniet midis kancerit dhe të ushqyerit. Po sikur, ndër të tjera, ushqimi i keq të ishte shkaku i kancerit? Ndërmjetësuar nga mekanizmat komplekse biologjikë, është e vërtetë, por akoma ushqimi? Që ekzistonte një korrespondencë midis mbipeshes dhe mbipeshes dhe disa llojeve të kancerit, epidemiologët e kishin vërejtur tashmë. Por deri më tani ishte një “rastësi”, një nga ato korrelacionet e vendosura nga vëzhgimi i grupeve të njerëzve që tashmë janë të mjaftueshme për të dhënë alarmin, por nuk është arma e pirjes së duhanit. Sot, megjithatë, pamja duket se po bashkohet. Dhe provat biologjike janë të tilla që bibla shkencore amerikane, “Science”, e shenjtëroi atë në një artikull përmbledhës në numrin e parë të vitit të ri. Çështja nuk është e thjeshtë, por, duke pasur parasysh aksionet, ia vlen ta ndjekësh atë hap pas hapi.

Në origjinë të shumë tumoreve, pra, mund të ketë ndryshime metabolike, domethënë transformime lokale që i bëjnë indet një tokë pjellore për rritjen e pakushtëzuar të qelizave të sëmura. Ndryshimet e shkaktuara në radhë të parë nga një dietë e pasaktë. Ajo që hamë do të kishte një rëndësi edhe më të rëndësishme se sa pritej dhe një rol që do të zhvillohej në një mënyrë tjetër, më komplekse sesa ajo që supozohej deri vonë. Në qendër ka një hormon që sigurisht nuk është i ri, por sot shikohet me sy të ndryshëm: insulina, deri më tani konsiderohet vetëm për atë që ndodh kur është e pakët, si në diabet, ose për funksionin e tij si rregullator i sheqerit në gjak. Përkundrazi, të dhëna të reja, madje shumë të ndryshme nga njëra-tjetra, tani i japin kësaj lënde funksione disi më komplekse, në shumë raste të favorshme për zhvillimin e tumoreve. Gjetja e parë që çoi në përqendrimin e vëmendjes në insulinë ishte, siç thamë, e një lloji epidemiologjik: njerëzit e trashë (të cilët shpesh kanë nivele të larta të insulinës), si dhe ata që vuajnë nga diabeti, kanë një rrezik të konsiderueshëm më e lartë se mesatarja e zhvillimit të kancerit dhe vdekjes prej tij në krahasim me atë që ndodh tek pacientët me peshë normale

Duke pritur që një klasë e re e ilaçeve kundër kancerit të shfaqet në treg që synon insulinën dhe qarqet e saj të komplikuara, një fakt është i sigurt, pasi që hormoni rregullohet drejtpërdrejt nga ajo që hamë: veprimi i lëndëve ushqyese nuk është i kufizuar në dëmtimin e disa pjesëve të ADN-së ose mbrojtjen e të tjerëve, por shprehet në një mënyrë shumë më të komplikuar dhe indirekte. “Për këtë”, Simone më tej komenton: “Nuk eshte kaq e rëndësishme që trupi të mbahet në një gjendje të qëndrueshme në të cilën insulina kryen funksionet e saj por nuk është e tepërt dhe për këtë arsye nuk shkakton ngjarje që mund të çojnë në kancer”.
Me fjalë të tjera, për të pasur një efekt mbrojtës është thelbësore të mësohemi të hamë shumë fibra (perime dhe fruta), pak mish, yndyrë të ulët, sheqer të ulët, shumë ushqime të plota dhe vajra të pasura me yndyrna të pangopura, që nga fëmijëria, sepse gjithçka që hamë ndikon në gjendjen e përgjithshme të shëndetit të organizmit dhe sjelljen e qelizave individuale: nëse këto gjejnë një terren pjellor për rritje, të pasur me insulinë dhe me proteina të tilla si P38 alfa në aktivitet të plotë, ata e bëjnë këtë, ndërsa nëse ambienti është në disa në mënyrë armiqësore bëhet shumë më e komplikuar për të filluar kancerogjenezën dhe, mbi të gjitha, për ta çuar atë përpara.