Shqiptarët punojnë më ngadalë nga të gjithë në Europë

TIRANË– Punonjësit shqiptarë mund të kenë orët më të gjata të punës në Europë, por rezulton që kanë shpejtësi më të ulët në kryerjen e detyrave të tyre dhe nuk ndodhen nën presionin e afateve. Gjetjet për intensitetin në punë janë publikuar në një raport te fundit të Komisionit Europian për kushtet e punës dhe implikimet në të ardhmen. Sondazhi realizohet një herë në pesë vjet përmes anketimeve me 70,000 punëtorë në 36 vende evropiane. Këtu përfshihen shtetet anëtare të BE-së, Mbretëria e Bashkuar, Norvegjia, Zvicra, Shqipëria, Bosnja dhe Hercegovina, Kosova, Mali i Zi, Maqedonia e Veriut dhe Serbia.

Puna me shpejtësi të larta është e shpeshtë apo e zakonshme për më pak se 30% të punonjësve shqiptarë, ndërsa presioni për afatet për rreth 25%, të dyja më të ulëtat në Europë. Për krahasim, në Greqi, që është shteti me intensitetin më të lartë të punës, 65% e punonjësve deklarojnë se u kërkohet të punojnë me intensitet të lartë dhe 55% se punojnë nën presionin e afateve. (shih grafikun).

Sipas raportit, prevalenca e tre aspekteve të intensitetit të punës ndryshonte midis vendeve. Puna me shpejtësi të lartë është gjithmonë ose shpesh e zakonshme në mesin e punëtorëve në Greqi, Finlandë dhe Qipro, me më shumë se 60% të punëtorëve që raportuan këtë kërkesë, krahasuar me rreth 35% në Lituani dhe Letoni. Përqindja më e lartë e punëtorëve që raportuan se punonin me afate të rrepta gjithmonë ose shpesh u gjet në Maltë, Luksemburg dhe Poloni (mbi 55%). Në Greqi, Finlandë dhe Qipro, më shumë se gjysma e punëtorëve raportuan se punonin me shpejtësi të lartë dhe me afate të rrepta.

Për sa i përket sektorit, puna me shpejtësi të lartë ishte më e zakonshme në shëndetësi, tregti dhe hoteleri dhe shërbime financiare; puna me afate të rrepta ishte më e zakonshme në shërbimet financiare, ndërtim dhe transport. Një tjetër sfidë është ajo emocionale që doli më tej në pah gjatë pandemisë. Kërkesat emocionale janë më të shpeshta në punët që përfshijnë marrëdhëniet me njerëzit, veçanërisht ato që përfshijnë ofrimin e kujdesit dhe mbështetjes.

Këto punë janë në shumicën e rasteve shpërblyese. Ata mund të jenë pjesë e identitetit profesional të një punonjësi dhe të përmbushin një dëshirë për dobi sociale dhe për të ndihmuar njerëzit në vështirësi ose dhimbje. Megjithatë, niveli i lartë i kërkesave emocionale që vijnë me këto punë, sipas raportit ka rezultuar që është një shkaktar i çrregullimeve depresive (Madsen et al, 2022) dhe problemeve të tjera të shëndetit mendor dhe lodhjes nga puna.

Një vështrim i detajuar i profesioneve konfirmon nivelin e lartë të kërkesave emocionale mbi punëtorët në profesionet e kujdesit. Përqindjet më të larta të punëtorëve që raportuan se përjetuan situata shqetësuese emocionale u gjetën midis profesionistëve të shëndetit (48%) dhe profesionistëve të bashkëpunëtorëve shëndetësorë (43%).

Rreth një e treta e punonjësve të kujdesit personal (34%) dhe punonjësve të shërbimeve mbrojtëse (32%) gjithashtu raportuan se kishin përjetuar situata të tilla rregullisht, siç bënë fermerët mbijetesë (32%) dhe profesionistët e mësimdhënies (31%).

Marrë nga Monitor.al