Vetmia femërore, paralajmërim se një grua ka nevojë për ndryshim

Rrjetet sociale, përkatësisht lidhjet me anëtarët e tjerë të komunitetit, kanë një rëndësi të veçantë për gratë, sepse ato sigurojnë lehtësimin e ngarkesës emocionale, rrjedhën e informacionit dhe mbështetjen në rast vështirësish.

Zakonisht dallohen në rrjetet e lidhjeve me të afërm dhe miq dhe lidhje me individë që nuk kanë të njëjtin nivel shoqëror, ekonomik dhe arsimor. Këtyre tani mund t’u shtohen ndërveprimet dhe njohjet simbolike online që kanë eliminuar afërsinë gjeografike si një domosdoshmëri.

Vetmia është një gjendje mendore që e vë veten në gatishmëri kur është shkëputur nga lidhjet që e bashkojnë atë me shoqërinë. Në të njëjtën kohë, është një shenjë që sjelljet funksionale deri më tani nuk kanë asnjë vlerë dhe nuk mund të shpengohen, në mënyrë që të prodhojnë ekuilibër psikologjik, pranim dhe mirëqenie.

Vetmia është një paralajmërim se një grua ka nevojë për ndryshim, se po kalon një fazë kalimtare, se ka nevojë për përvoja të reja, se nuk e di saktësisht cilat janë dëshirat e saj dhe se ato ekzistuese kanë humbur tërheqjen e tyre emocionale. Intensiteti është një shenjë e keqe për depresionin e afërt, vetëvlerësimin e ulët, stresin neurotik dhe sulmet në zemër (Hulumtimet tregojnë se rreziku arrin 80% sidomos tek gratë, që presioni i gjakut rritet, sistemi imunitar dobësohet dhe çrregullimet e gjumit intensifikohen). Vetmia mund të vijë nga çdo pikëllim ose humbje e vërtetë ose e imagjinuar.

Vetmia karakterizohet si shoqërore, kur përfshin tjetërsimin nga miqtë, marrëdhëniet e dashurisë dhe familjen. Është më e zakonshme tek gratë të cilat, duke u përpjekur të zhvillojnë një personalitet dinamik, sakrifikojnë gjithçka në altarin e karrierës së tyre dhe te ato që, të përkushtuara ndaj martesës, fëmijëve dhe kontratave, harruan të kultivonin aftësitë e tyre, duke u shkëputur kështu nga zhvillimet. Por kjo kryesisht buron nga paaftësia e të tjerëve- të rëndësishëm për të kuptuar një psikosintezë evoluese të femrës, e cila kërkon me njëmijë mesazhe të koduara ose të hapura për komunikim dhe intimitet. Gratë e bukura janë në rrezik të shumëfishtë të ekspozimit ndaj kësaj përvoje torturuese.

Në raste të tilla, gruaja bëhet veçanërisht e ndjeshme ndaj burrave shpëtimtarë ose situatave kufitare, të cilat janë të vështira për t’u menaxhuar. Rritja e përkohshme pasohet nga trishtimi, sepse shumicën e kohës vendimet e nxituara nuk marrin parasysh koston, kapin dobësinë, uzurpojnë britmën e agonisë dhe shkaktojnë shkatërrim emocional. Nëse superego dhe edukata e shndërrojnë kënaqësinë në faj dhe gruaja është e pazakontë në kërcime transcendentale, trajtimi i tyre i gabuar dhe i pamenduar çon në vetmi më të madhe dhe një ndjenjë të zbrazëtisë.

Vetmia është një triumf i individualizmit në vetëdijen kolektive dhe në frymën e ekipit

Vetmia ekzistenciale shoqërohet me një marrëdhënie të keqe me veten: ose për shkak të ngopjes së përvojave dhe ndjekjes së vazhdueshme të idealeve të pakuptimta, të tilla si lumturia, konsumizmi, hedonizmi, lehtësia kozmike dhe për shkak të realizimit të vonuar se ajo që garanton paqen e mendjes dhe euforinë rrallë buron nga materia.  Botëkuptimi dhe reagimi ndaj idesë së vdekjes, nëse nuk është i mbarsur me shpresë, guximi dhe durimi, por kufizohen në perceptimet nihiliste, çojnë pikërisht në vyshkje dhe analgjezi shoqërore.

Shumë gra përpiqen të merren ose ta përballojnë vetminë me vetminë, duke rënë në një rreth vicioz të vetëizolimit dhe keqardhjes, nga e cila dalin herë fituese dhe herë të plaçkitura. Ky tension mendor është më i lehtë për t’u trajtuar përpara se të depërtojë në brendësi të ekzistencës dhe të shkaktojë prishje në çdo aspekt të jetës.

Duket se ushtrimet, maturia nga alkooli dhe pirja e duhanit, ndryshimi i programit të aktiviteteve të përditshme dhe dieta kanë një efekt të dobishëm. Por ajo që fortifikon në mënyrë më efektive është angazhimi për kultivimin e vazhdueshëm të mendjes, ndërmarrja e veprimit shoqëror, vullnetarizmi dhe sidomos komunikimi me njerëz të cilët nuk i përkasin tashmë rrethit ekzistues, por janë bartës të stimujve dhe mundësive të pashembullt shpirtëror.

Marrëdhëniet kanë një pikë kritike, përtej së cilës vetëm bie mungesa e folesë së komunikimit. Gruaja, e cila dëshiron të shmangë viktimizimin dhe të eliminojë kërcënimin e dukshëm të depresionit, duhet të fillojë përpjekjen e mundimshme për të zhdukur të gjitha marrëdhëniet jo të shëndetshme dhe konfliktuale nga jeta e saj. Sepse vetmia nuk ka asnjë lidhje me sasinë e lidhjeve, por me cilësinë dhe perspektivat e tyre.

“Psikologjia”