Dilema e Edi Ramës/ Të jetë redaktor i Erion Veliajt apo kryeredaktor i listës

Nga Lorenc Vangjeli

Nga gardhi i SPAK-ut Berisha hodhi një gur për disa zogj njëhrësh: “Rama është redaktori”, tha ish-kryeministri duke ju referuar disa përgjimeve të supozuara në qeli të Erion Veliajt, në të cilat ai përmendte pikërisht këtë term. Ai ishte njeriun pa emër, por i quajtur “redaktori”, i cili do t’i hidhte një sy e do t’u jepte një dorë publikimeve të tij të përditshme në FB nga qelia. Përpara se ta përmendte Berisha, emri i Ramës ishte pilotuar në disa media po me këtë cilësim.

Që nga arrestimi i tij në fillim të shkurtit, kryetari i bashkisë së Tiranës është përfshirë në replika një kalimshme me një nga prokurorët dhe gjykatësin e arrestit të tij. Ai u pasua nga disa dalje po të njëpasnjëshme të kryeministrit, që hyri në një spirale përplasjeje në distancë me disa prokurorë të SPAK-ut dhe gjykatësin e çështjes, kryesisht për masën e sigurisë së dhënë për Veliajn. Mbas një zjarri lufte që u duk sikur u telekomandua nga arresti, po si me telekomandim, ai zjarr u shua fare papritur. Çudia e shpalljes së luftës dhe armëpushimit zgjati vërtet më shumë se tre ditë, por në një kthesë të befasishme të ngjarjeve, kryeministri u tërhoq i pari dhe më pas edhe vetë Veliaj, të cilit, si të mos i mjaftonte e gjithë rrokullisja e fatit të tij, u ballafaqua edhe me një goditje tjetër të rëndë. Në dosjen e çuar në apel, në mënyrë të befasishme u sollën si prova shtesë edhe përgjime telefonike dhe ambientale, që sipas akuzës, provonin rrezikshmërinë e tij dhe arsyetonin zgjatjen e arrestit në burg. Edhe pse në këtë pikë juristët nuk kanë dilema – ky është akt në kapërcim të kodit të procedurës – reagimi i socialistëve ishte më shumë se i vakët. Vetë Rama kishte kërkuar që asnjë nga njerëzit e tij të mos komentonte më SPAK-un dhe të mos vihej në mbrojtje të Veliajt. Madje një nga deputetët e tij edhe u soll si shembulli që duhet të ndiqte heshtja zyrtare socialiste për socialistin e zhurmshëm të qelisë.

Në pamje të parë kjo spirale kundërthënëse që nisi me reagimet e Ramës në grup e kulmoi me miting në shesh të kryeministrit, duket se ka një kontradiktë. Kundërshtarët e të dyve gjetën rastin dhe njëherë të thonë se “Rama i shet të vetët”, vartësit e pranuan dhe njëherë si përherë në heshtje vendimin pa shpjegim të shefit të tyre. Por ka shumë më shumë se kaq dhe e vërteta nuk është asnjëherë bardh e zi. Me më pak se dy muaj nga dita për t’u ballafaquar me kutitë e votimit, instikti apo sondazhet e tij të preferuara i thanë Ramës se tema Veliaj nuk është e përshtatshme në fushatë:

Se vlen më shumë të tallet me paraardhësin e Veliajt në bashki, Lulzim Bashën e të përqeshë florën dhe faunën e “kënetës demokratike”, sesa të qajë hallin njerëzor e politik të Erionit, Se i intereson shumë më shumë të merret me mustaqet e Gjuzit, sesa me briskun e SPAK-t që po rruan papritur majtas,

Se mbi të gjitha, ka nevojë urgjente të bëjë të njohur publikisht anonimët e listës së tij në cilësinë e kryeredaktorit të Podcastit vetjak, sesa të vazhdojë të jetë “redaktori” i Erion Veliajt.

Përballë empatisë ndaj padrejtësisë së mundshme dhe të shkuarës së përbashkët me njeriun e tij dhe sprintit të së ardhmes në 11 maj, Rama natyrisht nuk ka pasur asnjë dilemë në të zgjedhur. Ndaj nuk pati asnjë përgjigje për thikën e helmët që Berisha tentoi të fusë mes të Ramës e Veliajt – pa llogaritur Ulsiun në mes – sepse fatet e tyre, së paku deri për zgjedhje, janë të ndara: njëri kërkon një mandat të katërt, tjetri është nën dëshpërimin për kërcënimin me disa dimra që mund të kalojë në pranga.

Si për të shenjuar një vizë ndarjeje mes këtyre dy qëndrimeve, Rama kaloi gjithë fundjavën me maratonën gati dhjetë orëshe me 80 të ftuarit e tij, kandidatë për deputetë, në rolin e tij të preferuar prej kryeredaktori të medias. Por ky është vetëm një moment që mund të gënjejë naivët se do te vazhdoje gjate. Llogaritë mes “Të gjatit dhe Lalit”, siç i njohin në Tiranë, nuk janë mbyllur këtu. Zgjedhjet në fillim dhe faktorë të tjerë më pas, do të rikonfigurojnë në mënyrë dramatike të tjera ekuilibra në Tiranë. Me të gjitha gjasat, fatet e tyre do të kryqëzohen sërish. Atëherë kur Rama nga redaktor e kryeredaktor në këto kohë, do të shndërrohet serish në avokat i të drejtave të shkelura të Veliajt. Si një lëvizje me detyrim e përcaktim nëse do të donte jo vetëm të rrinte edhe katër vjet në zyrë, por edhe të qeveriste realisht. Ndryshe, duke e lëshuar fatin e Veliajt në rënie të lirë, askush, po askush nga njerëzit që do të thërrasë në qeverisje, nuk do të guxojë të thotë: “Po”, si zakonisht mbasi ai të urdhërojë si gjithmonë: “Hë, bëje!”. Dhe kjo është më e pakta që pret të ndodhë mbas majit Sali Berisha, ato dy herë në muaj tek gardhi i SPAK-ut. Hallet e përbashkëta, si rregull, bashkojnë dhe çfarë duken krejt të kundërta