Prangat që nuk trembin asnjë njeri me pushtet

Nga Enton Abilekaj

As arrestimet e fundit nuk e kanë rritur besimin tek Drejtësia e re. Për statistikat e Drejtësisë, Sekretaria e Përgjithshme e Ministrisë së Shëndetësisë dhe ish-anëtarëve të kryesisë së PS që ka qenë për 12 vjet kryetar bashkie në Durrës, janë të mëdha kundër korrupsionit, por për ata që presin Drejtësi për milionat e korrupsionit, janë vetëm truke për të bindur publikun. Duket si truk kur Drejtësia niset nga ideja e bujës që bënte arrrestimi në një ish-zyrtar apo zyrtar. Aq më keq duket si truk kur vepra penale për të cilat akuzohet, ka ndodhur 12 vjet më parë dhe mund të jetë parashkruar. Aq më keq kur dëmi që është bërë Shtetit, nuk i kalon 180 milionë lekë të vjetra, ndërsa Kontrolli i Lartë i Shtetit, raporton qindra milionë euro në vit dhe aq më keq akoma, kur arrestimi i një zyrtari në detyrë, bëhet për një tender 6 milionë lekë të vjetra. Këto raste tekse Drejtësia zgjedh, shkon tek ata që kanë pak ose aspak mbrojtje politike, ose tek ish-drejtuesit që janë larguar me mirëkuptim dhe kanë kohë që nuk gjenden në krahun e Kryeministrit. Zgjedh çështje të vogla, me dëme minimale, që e minimizojnë idenë e korrupsionit, duke bërë sikur po e lufton atë. Me shifra që po hetohen të arrestuarit, kushdo të bëjë të mendojë se këto nivele krime janë shumë të mëdha që shkruhen në raportet e raporteve raportojnë apo kombëtare, se perceptimi i korrupsionit është i gabuar dhe ka një qeveri që i dorëzon personat e vet edhe për gabime kaq të vogla. SPAK po vepron si trukues në një qeveri që ka thyer gjithë rekordet duke qenë para në Ballkan për korrupsionin, sipas Transparency International. Një çështje e madhe, si ajo e Inceneratorëve, mund të përdoret si alibi e SPAK, që po merret edhe me milionat, që ka arrestuar një ministër dhe një deputet dhe po akuzon për miliona euro korrupsion. Nga jashtë duket alibi perfekte, por nëse hyn brenda çështjes, kupton se prokurorët e antikorrupsionit, nuk kanë hetuar si atë që kanë ata të akuzuarit vetë, procedurën e paligjshme që u ndoq për miratimin e inceneratorit të Elbasanit. Nëse do ta ndiqte procedurën, në pranga nuk do të ishte një ish- ministër dhe një ish- sekretar i përgjithshëm kur aderonin në LSI, por zyrtarët më të lartë të shtetit, nëse do të hetohej çfarë po ndodh në landfillin e Tiranës, nuk do të kishim hetim për 3 milionë euro korrupsion, por për 100 milionë euro, që nuk dihet që kanë kaluar. Kur SPAK rrit çështjet e mëdha të nxehta dhe të emrave më aktual të pushtetit, askush nuk bindet se arrestimi i Vangjush Dakos është vënie e Drejtësisë, aq më tepër kur akuza që komunikohet është shumë e papërfillshme përballë shumë publike. Një tjetër që njofton Kryeministrin në rastin më të mirë, apo gjithë mediat dhe pastaj detyron të akuzuarit të interesohen vetë nëse duhet të shkojë në paraburgim, është duke u bërë politik pazar me Pushtetin dhe mediatik, për të mos u përballur me asnjërën. Këto arrestime vlejnë më shumë për të përfunduar fletët e raportimit për Komisionin Evropian dhe Departamentin e Shtetit, që në raportin e fundit të këtyre fjalëve për Drejtësinë. Për vend do të kishin vlerë vetëm nëse një zyrtar i lartë me pushtetin real do të trembej pas kësaj, ato biznesmen që merreshin me financat e shtetit, sikur i ka në arkën e tij, do të distancohej nga tenderat apo nëse një kryeministri do të ishte, në mos i hetuar, i formuar për hetimet e dhimbjes.