Si do ta ndryshojë inteligjenca artificiale gazetarinë?

Disa ditë më vonë, Open AI njoftoi një donacion prej 5 milionë dollarësh, së bashku me një kredi softuerike prej 5 milionë dollarësh, për Projektin e Gazetarisë Amerikane, një organizatë që mbështet redaksitë jofitimprurëse.

Ndërkohë, Google thuhet se prezantoi softuerin e ri të gazetarit “asistent personal”, të koduar Genesis, në New York Times, Washington Post dhe Wall Street Journal, i cili mbledh informacion dhe gjeneron lajme.Një sërë organizatash lajmesh, duke përfshirë median G/O, e cila zotëron Gizmodo, Jezebel dhe The Onion, po eksperimentojnë me përmbajtje në formën e blogjeve të krijuara nga e para.

Kompania globale e mediave dixhitale e fokusuar në lajme, Semaphore, ka njoftuar se takimi i radhës i madh midis organizatave të lajmeve dhe kompanive të AI mund të zhvillohet në gjykatë për të bërë presion për legjislacionin në këtë fushë.

Organizatat mediatike nuk po kërkojnë mbështetje ose bashkëpunim kërkimor sepse besojnë se kompanitë e AI po vjedhin sistematikisht përmbajtje për të trajnuar modelet e softuerit për t’u kopjuar. Ata po kërkojnë kompensim që mund të jetë “në miliarda”.

Paniku në industrinë e medias është rezultat i një ndjesie të përhapur ekspozimi ndaj formave të automatizimit të kombinuar me një ndjenjë shqetësimi të thellë për sfidat.

Ka disa teori rreth asaj që mund të ndodhë në këtë marrëdhënie dhe njëra prej tyre është se inteligjenca artificiale do të zëvendësojë gazetarinë sepse ka agjenci lajmesh në internet që janë gati të gjenerojnë më shumë përmbajtje në mënyrën më të thjeshtë të mundshme.

CNET, një sajt lajmesh teknologjike, ishte ndër të parët që miratoi këtë strategji, por u tërhoq pasi përmbajtja e tij e lexuar dobët u zbulua se ishte e mbushur me gabime të paprecedentë. G/O ofron një mundësi për një strategji të ngjashme pavarësisht antagonizmit të punonjësve të sindikatës.

Nëse roboti nuk mund të krijojë me besueshmëri përmbajtje që njerëzit duan të lexojnë, ose të paktën përmbajtje që botuesit mund të marrin disi shikime reklamash, atëherë plani dështon. Nëse G/O mund të zëvendësojë grupet e përmbajtjes me postime me temë të krijuar nga AI dhe të ruajë lexuesin, plani do të dështonte përsëri, sepse nëse G/O mund ta bëjë këtë, atëherë çdokush mund ta bëjë.

Kostoja e një postimi në blog të shikuar do të afrohet zero dhe, si përmbajtjet e tjera që tashmë janë kryesisht të automatizuara (raportet e të ardhurave tremujore, parashikimet e motit, rezultatet e sportit), përmbajtjet e vlefshme do të pushojnë së krijuari.

Me fjalë të tjera, një blog plotësisht i automatizuar nuk mund të mbijetojë. Nuk ka gjasa që ndonjë organizatë ekzistuese e lajmeve të shqyrtojë përfundimisht një mundësi të tillë edhe pse ka apel në mesin e menaxhmentit.

Domethënë, do të përballeshim me problemin e lajmeve tërësisht të automatizuara, të krijuara nga makineritë e pazakonta të sintezës, bazuar në informacionet tashmë të disponueshme dhe pa asnjë veprim kundërshtues.

Teoria tjetër është se inteligjenca artificiale do të avancojë gazetarinë. Një shembull është redaktori i Insider, Nicholas Carlson, i cili ka mjete të licencuara si Chat GPT, duke argumentuar se AI gjeneruese mund t’i bëjë redaktorët, gazetarët dhe prodhuesit më të mirë, me paralajmërimin se mjete të tilla mund të japin informacion të pasaktë.

Teoria optimiste për mjete të tilla është se ato thjesht do t’i bëjnë disa operacione gazetareske më produktive, duke automatizuar pjesërisht proceset e shkrimit dhe të transkriptimit duke liruar kohë për, të themi, raportimin aktual. Por lajmi është i ri dhe i vlefshëm për shkak të asaj që zbulon, jo për shkak të stilit të publikimit apo shpërndarjes së tij.

Kjo pamje vendos mjete si Chat GPT në një spektër me forma më të hershme automatizimi brenda dhe rreth operacioneve të lajmeve, nga programet e përpunimit të tekstit dhe kontrolluesit e drejtshkrimit te botimet në internet dhe mediat sociale, dhe ka një pikëpamje idealiste për gazetarinë dhe funksionin e saj në botë.

Teoria e tretë është se inteligjenca artificiale do të gëlltisë gazetarinë. Një redaksi që kërkon automatizim do të krijojë terren pjellor për mosmarrëveshjet e punës, pasi vendet e punës ndryshojnë në mënyrë delikate me futjen e makinerive të reja dhe ndryshimin e pritjeve të menaxhimit.

Megjithatë, duket se një betejë e hershme mbi ndikimin e AI në gazetari mund të zhvillohet midis organizatave të lajmeve dhe kompanive të teknologjisë në formën e padive dhe marrëveshjeve për ndarjen e përmbajtjes.

Do t’i kthente agjencitë e lajmeve në shërbime të vogla që nuk kanë nevojë të shkruajnë funksione të tëra për t’i shpërndarë. Organizatat e lajmeve që bëhen asistentë në zhvillimin e inteligjencës artificiale dhe që i japin asaj të dhëna, parashikojnë dominimin e plotë të kompanive teknologjike dhe fshirjen e medias si industri më vete.

Ashtu si shumë diskutime të inteligjencës artificiale, këto qasje ofrojnë zgjidhje spekulative për problemet spekulative. Ndonëse nuk janë tamam të këndshme, sërish janë më pak të zymta se situata në të cilën u gjendën redaksitë në fillim të vitit 2023.

Disa aspekte të shkrimit të lajmeve ka të ngjarë të automatizohen më lehtë sesa mendojnë skeptikët. Bloomberg ka përdorur mjetet e AI për të thjeshtuar raportet financiare për vite me rradhë, dhe shërbimet kabllore kanë përdorur gjeneratorë të bashkëngjitjes për të shkruar raporte sportive dhe raporte fitimesh për më shumë se një dekadë.