Tronditëse! Si u fsheh skandali me përdhunimin e të miturva nga pakistanezët në Britani

Një skandal i madh ka bërë jehonë në Britani dhe më gjerë, pas lajmeve të shumta të publikuara për neglizhencën e qëllimshme të autoriteteve britanike për t’i fshehur krimet seksuale të kryera nga shumë pakistanezë përgjatë viteve në Angli. Media britanike The Telegraph në artikullin e saj, i referohet dëshmive tronditëse të viktimave, mosveprimit të policisë dhe rolit të racizmit në lidhje me rastin.

Raste të shumta të abuzimit seksual me fëmijë janë raportuar që nga vitet 90, dhe kanë ndodhur në Oldham, Rotherham, Telford dhe shumë e shumë vende të tjera, mirëpo publiku kurrë nuk është informuar gjerësisht për detajet e secilit rast. Zëra që variojnë nga Elon Musk tek Kemi Badenoch i janë bashkuar thirrjeve për një hetim. Megjithatë, qeveria duket  çuditërisht ngurruese për të gërmuar në dështimet e zyrtarëve.

Tronditës është fakti se ka raste të shumta kur viktimat kishin vdekur nga abuzuesit e tyre seksualë, edhe pse paraprakisht e kishin njoftuar policinë për krimet në fjalë. Së paku 7 mijë raste të abuzimit me fëmijë në Angli dhe Uells ishin regjistruar në polici gjatë vitit 2023/24.

ARTIKULLI:

Vendimi i Ministres së Mbrojtjes Civile Jess Phillips për të bllokuar hetimin publik për bandat e pakistanezëve në Oldham duket, nga jashtë, pothuajse i pashpjegueshëm. Fëmijët përdhunoheshin dhe abuzoheshin nga grupet e burrave, ndërsa autoritetet nuk arritën t’i mbronin. Një përmbledhje e abuzimit në Oldham u botua në vitin 2022, por mbuloi vetëm periudhën nga 2011 deri në 2014. Viktimat nga qyteti thanë se dëshironin një hetim të udhëhequr nga qeveria për të mbuluar një periudhë më të gjerë dhe për të identifikuar se çfarë i kishte shpëtuar rishikimit të mëparshëm.

Rastet e abuzimeve

Dënimi i Mohammed Karrar nga gjyqtari Peter Rook në 2013 në Oksford. Karrar e përgatiti viktimën e tij “për përdhunim anal në grup duke përdorur një pompë… ai e nënshtroi atë ndaj përdhunimit në grup nga pesë ose gjashtë burra. Në një moment ajo kishte katër burra mbi veten. Një top i kuq iu vendos në gojë për ta mbajtur të qetë”. Historia e saj është e tmerrshme. Por ajo nuk është e vetmja.

Merrni ‘Anna’, nga Bradford, deri në moshën 14-vjeçare ajo kishte bërë raportime të përsëritura për përdhunim, abuzim dhe detyrim. Kur ajo “u martua” me dhunuesin e saj në një dasmë islame, punonjësja e saj sociale mori pjesë në ceremoni. Autoritetet më pas organizuan që prindërit e “burrit” të saj ta merrnin atë.

Në Telford, Lucy Lowe vdiq në moshën 16-vjeçare së bashku me nënën dhe motrën e saj kur abuzuesi i saj i vuri zjarrin shtëpisë në vitin 2000. Ajo kishte lindur fëmijën e Azhar Ali Mahmood kur ishte vetëm 14 vjeç dhe ishte shtatzënë kur u vra.

Vdekja e saj u përdor më pas për të kërcënuar fëmijët e tjerë. Hetimi në Telford nxori në dritë kërcënime veçanërisht të dhunshme. Kur një viktimë 12-vjeçare i tha nënës së saj dhe ajo thirri policinë, “ishin rreth gjashtë apo shtatë burra aziatikë që erdhën në shtëpinë time. Ata kërcënuan nënën time duke thënë se do të vendosin një bombë ​​në shtëpinë time nëse nuk i heqim akuzat.”

Megjithatë, në një model që do të përsëritej, autoritetet e Telfordit bënë një sy qorr. Kur një rishikim i pavarur u botua përfundimisht në vitin 2022, zbuloi se oficerët përshkruanin pjesë të qytetit si një “zonë të ndaluar”, ndërsa dëshmitarët bënë akuza të shumta për korrupsion të policisë dhe favorizim ndaj komunitetit pakistanez. Pavarësisht nga shkaku, hetimi zbuloi se “kishte një nervozizëm rreth racës … që kufizohej me ngurrimin për të hetuar krimet e kryera nga ai që përshkruhej si komuniteti “aziatik”. 

Mbi të gjitha, ekzistonte shqetësimi për marrëdhëniet me komunitetin, ku zyrtarët e lartë të Këshillit kishin frikë se abuzimi i fëmijëve “kishte potencialin të fillonte “trazira racore”. Kjo rezultoi në të paktën 1,000 vajza të keqtrajtuara në qytet midis viteve 1980 dhe 2009. Megjithatë, edhe ky vlerësim konservativ është kundërshtuar nga autoritetet, me inspektorin e policisë së West Mercia, Tom Harding, që këmbënguli në vitin 2018 se numri ai ishte “i tepërt”. Rishikimi i pavarur më vonë e gjeti atë plotësisht të besueshme.

Në Rotherham, një oficer i lartë policie i tha një babai të shqetësuar se qyteti do të ishte “në zjarr” nëse do të bëhej i njohur abuzimi rutinë i fëmijëve të bardhë nga burra me origjinë pakistaneze. Një prind i shqetësuar për zhdukjen e vajzës së tij iu tha nga policia se një “i dashuri më i madh aziatik” ishte një “aksesor i modës” për vajzat e qytetit. Babait të një viktime të përdhunimit 15-vjeçar iu tha se sulmi mund të nënkuptonte se ajo do të “mësonte mësimin e saj”. Abuzimi i saj ishte aq i dhunshëm saqë ajo kërkoi operacion.

Siç zbuloi hetimi i Jay në 2014 në Rotherham, fëmijët “u lyen me benzinë ​​dhe u kërcënuan se do të digjeshin”, “u kërcënuan me armë”, “edhe dëshmitarë të përdhunimit brutal, kërcënoheshin se do të ishin viktima e radhës nëse ia tregonin dikujt. Vajzat deri në 11 vjeç po përdhunoheshin nga një numër i madh burrash, njëri pas tjetrit”.

siç shkroi kohët e fundit ministri i Drejtësisë Robert Jenrick, “një hetim kombëtar është vetëm fillimi, ne kemi nevojë për drejtësi për viktimat”. Sipas tij, “ky skandal i tmerrshëm vazhdon edhe sot, sepse autorët janë ende në arrati dhe zyrtarët që e mbuluan atë janë lënë të lirë. Njerëzit që mbyllën sytë ndaj këtyre krimeve, duhet të jenë në burg.”

Me pak fjalë, fëmijët u abuzuan dhe krimet ndaj tyre u fshehën në emër të multikulturalizmit dhe të qenit “politikisht korrekt”. Qasja e butë e shtetit britanik lejoi që ky problem të acarohej dhe të infektonte gjithçka. Fëmijët u lanë të vuanin në emër të marrëdhënieve me komunitetin, një çmim i pafalshëm.