Rama si palë e tretë në krizën e Kosovës

Nga Enton Abilekaj

Prej 2 javësh situata në Veriun e Kosovës vazhdon të jetë kaotike. Mediat raportojnë nga vendngjarja, se protestat vazhdojnë, megjithëse paqësore, ndërsa trupat policore, ato të KFOR vazhdojnë të mbrojnë ndërtesat e Komunave, që në fakt nuk japin asnjë shërbim për qytetarët. Negociatat e dyshes Lajçak- Escobar dështuan pasi palët nuk e pranojnë renditjen e pikave në planin e de-eskalimit. Kush duhet të tërhiqet më parë? Forcat policore që po mbrojnë komunat, kryetarët që duan të repektojnë ligjin duke hyrë në zyra, apo protestuesit që po pengojnë zbatimin e ligjit?

Në këtë pikë të vështirë, kur SHBA dhe BE po drejtojnë gishtin nga Albin Kurti, që nuk pranon tërheqjen, pra asnjë plan zgjidhjeje, përpara se të largohen penguesit e ligjit, duket se Kosova është në ditën më të vështirë. Jo vetëm ndërkombëtarët, por edhe opozita në Kosovë, njëzëri po dënon “kokëfortësinë” e Kryeministrit që, sipas tyre, po rrezikon marrëdhëniet me partnerët stategjikë, me ata që e çliruan Kosovën.

Ndërkohë që mbi Serbinë nuk ka asnjë presion. Tërheqja e kriminelëve, policëve serbë të infiltruar në Kosovë për të protestuar dhunshëm dhe transformimi i protestave në paqësore, ishte për Perëndimin një hap shumë i madh mbrapa nga Vuçiç.

“Dje i kam përcjellë Presidentit Macron dhe Kancelarit Scholtz, që janë dy kumbarët e propozimit franko-gjerman të asosacionit”, ishte ndërhyrja e Kryeministrit të Shqipërisë në kulmin e kësaj krize. Jo papritur Edi Rama u shfaq me një projekt për asosacionin. Të njëjtën gjë bëri në Sllovaki dhe Moldavi, kur takohej me Vuçiçin për të zgjidhur krizën, temë që e shmangu vetëm një ditë më parë kur takoi Kurtin dhe Osmanin. Aty u duk sikur Rama e injoroi palën e Kosovës, që të konsiderohej vetë si palë, por sot u kuptua më mirë.

Kryeministri i Shqipërisë është futur në debatin për Kosovën si palë e tretë, i barazlarguar nga palët.

“Republika e Shqipërisë mbron të drejtat kombëtare të popullit shqiptar që jeton jashtë kufijve të saj”, thuhet në pikën 1 të nenit 8 të Kushtetutës për rolin që Kryeministri nuk po e ushtron. Por Kushtetuta nuk ka qenë pengesë ndonjëherë për Ramën. Ajo që e pengon është se, si palë e tretë, duket qenë bashkëkombas i qytetarëve të Kosovës, do të paragjykohet. E vetmja mundësi që të bëhet i besueshëm, është që të mbajë më shumë krahun e palët tjetër. Dhe, për ta fituar këtë rol që garanton më shumë pushtet personal, Rama sot, për të disatën herë tregoi se është i gatshëm të mbajë krahun e Serbisë që të bëhet më i besueshëm.

“Palët nuk po bien dakord as se kush do e shkruajë tekstin për asosacionin”, tha Kryeministri për të konfirmuar kështu që është futur në këtë debat si palë e tretë. Mbrapa tij janë ekspertë të njohur amerikanë dhe ndërkombëtarë, por ai ka dhënë edhe kontributin e vetë. Një kontribut i pakërkuar, njësoj si propozimet që shkretojnë buxhetin e Shtetit.

Ajo që i është kërkuar, jo vetëm nga Kushtetuta, ka qenë ushtrimi i mundësisë së komunikimit me liderët Perndimorë, për t’i bindur që plani i përkëdheljes së Serbisë nuk do të funksionojë, ashtu si nuk ka funksionuar më parë. Kur thotë që “Serbia po bën atë që ka bërë gjithmonë, Kosova nuk po bën atë që ka bërë për herë të parë”, Edi Rama e ka të qartë se Qeveria Kurti nuk ka ndërmend të vazhdojë në rrugën e dështuar të pazareve me Serbinë e pangopur me lëshime. Duke qenë se ky është një pozicion i ri, që i ka kapur të papërgatitur edhe liderët perëndimore, një dorë nga Qeveria e Shqipërisë do të bënte ndoshta që presioni ndërkombëtar sot të mos ishte mbi Kosovën.

Nëse do të bënte këtë, vërtetë mund të gjente vetulla të ngrysura, mosbesim dhe kundërshtim, por do të bënte atë që ka nevojë sot Kosova, sipas Kryeministrit dhe Presidentes në detyrë. Nëse do të shfrytëzonte takimet e Bratislavës dhe Chissinaut për të mbështetur zbatimin e ligjit kundër huliganëve, ndoshta do ta shikonin me sy të keq, por do t’i bënte liderët perëndimore të reflektonin më shumë, do ta shikonin me lupë, por do tërhiqej dhe vëmendja, do ta vinin në pikëpyetje si Kryeministër, por do forconte qëndrimin shqiptar dhe do tregonte se faktori shiptar në Rajon është i unifikuar në këtë pikë.

Në vend të kësaj zgjodhi buzëqeshjet e ndërkombëtarëve, nxitjen e tyre për t’i lënë vetëm përfaqësuesit e Kosovës dhe për tu ulur me Vuçiçin, si një partner me të cilin merresh vesh, zgjodhi zgjatjen dhe forcimin e pushtetit personal. Prandaj sot, me paraqitjen e draftit për asosacionin, konfirmohet një Kryeministër që sillet me Kosovën si palë e tretë, i barazlarguar nga palët, që, duke mëshuar te asosacioni përpara zbatimit të 6 pikave të para të planit franko-gjerman, tregon se edhe këtë herë ka vendosur t’i japë të drejtë Serbis