Shkrime
Duaje emrin tënd
Nga Magdalena Ramohito
Ky, që kam vënë si titull, më kujtoi një film të realizmit socialist aty nga viti 1984, ndërsa çështja e ditës nëpër media elektronike edhe në rrjetet sociale ishte këto ditë, vendosja e emrit të drejtuesit të koalicionit ‘Bashkë fitojmë’, kur Komizioneri i Zgjedhjeve Z. Celibashi mori vendimin, që Koalicioni BF të mos kishte fare emër të drejtuesit të tij. Pasi çështja kaloi në KAS dhe përpara se KAS të merrte vendimin Partia e Lirisë dërgoi një shkresë zyrtare, me anë të së cilës kërkohej, që si drejtues i koalicionit në fjalë, të mos vendosej emri i Ilir Metës, por ai i Sali Berishës. Si përfundim KAS vendosi, pavarësisht nga kërkesa, që emri i drejtuesit të koalicionit të jetë ai i Ilir Metës.
Në bazë të ligjit koalicioni BF, duhet të mbajë emrin e Ilir Metës. Dhe pyetja e gjithë secilit është, çfarë vuajtje e madhe mund t’a detyrojë një njeri kushdo qoftë ai, të pranojë të shkelet ligji, për faktin e thjeshtë se ai nuk ndjehet ‘krenar’ me emrin e tij? Nuk di ta them, por këtë gjë edhe në ëndërrën time më të keqe, nud do e duroja dot të më ndodhte.
Edhe feja muslimane e konsideron emrin e njeriut si gjëja, që më së shumti e konfirmon personalitetin dhe individualitetin njerëzor. Për këtë arsye, islami iu sugjeron muslimanëve që fëmijve t’u japin emra të bukur. Emri nuk duhet të jetë një peshë që t’i sjellë mërzi njeriut, prandaj Pejgamberi ka pasur zakon t’u sugjerojë njerëzve ndërrimin e emrit.
Nuk besoj se Ilir Metës nuk i pëlqen emri i tij, pasi sipas ligjit ai do të ishte i lirë t’a ndërronte atë. Me këtë akt ai ka konfirmuar ‘deja’ të gjitha akuzat që i janë bërë nga individë konkret, ish deputet të PD, Avokat edhe TV kombëtare, por edhe perceptimi i gjithë popullit shqiptar si një poitikan pa skrupuj moral, i cili për interesa materiale dhe në këtë rast për mbijetesë politike të shkelë jo vetëm ligjin, por edhe dinjitetin e tij.
Më kujtohet dita kur ai u ‘pagëzua’ si Kryeministër në prezencë të gazetarëve, me dy duart sikur po e shtrëngonte fortë foltoren e vogël transparente, me buzë të shtrënguara dhe sy kërcënues pa parë drejt ndonjë objekti, më dha përshtypjen e një njeriu që gjendej përballë personit, me të cilin do të zhvillonte mundjen. Ai me një zë të fortë kërcënues dhe deklamues tha: “ Unë këtu nuk jam kot”. U duk qartë se ai nuk po komunikonte me popullin, i cili duhej të ishte qëllimi për të cilin kishte dalë përpara kamerave, por me një subjekt të caktuar, i cili ndoshta nuk ishte aty prezent, por këtë deklamacion duhej t’a dëgjonte mirë.
Aty thashë me vete, tani u kompletua Klasa Politike Shqiptare. ‘Dy Salij në një derë’, të cilën koha e vërtetoi. Analistët, të cilët filluan të mbijnë në atë kohë, hamendësonin në analizat e tyre duke parë vetëm 1/8 e aisbergut, sepse politika e tillë është. 7/8 e kanë parë punonjësit e administratës shtetërore dhe Stafet e Ambasadave në kohën, kur ai ishe Kryeministër, por edhe si Ministër i jashtëm. Ai sundoi duke mbjellë frikë, miltantizëm të detyruar dhe korrupsion edhe kur ishte në koalicion me dy partitë e mëdha.
Kam takuar nëpër ambasadat tona nëpër europë njerëz, që jetonin nën terrorin e përgjuesve nëpër banesat e tyre. Kam parë gjithashtu nëpunës të administratës, që iu kthenin shpinën kamerave nëpër korridore dhe trembeshin nga ndonjë rregjistrim bisesede me anë të telefonit. Kishte ndodhur një rast, të cilën e kishin larguar nga puna me anë të përgjimit.
Kërcënimet horror që bënte nga zyra e Presidentit dhe më pas ato që ‘do t’i binte më të fortit’ si edhe thirrjet se do merrte nën udhëheqjen e tij opozitën rezultuan të vërteta. Problemi që ai ka sot është vetvetja. Nuk rezultoi se mund t’i bjerë më të fortit, popullariteti i tij është në kuotën 1%. Ma merr mendja se po të vendosej në pyetësorët e sondazhit, qoftë edhe emri i mjë qytetari sa do pak publik mund të merrte 2%. Frika që ai ka nga emri i tij e zvogëlon akoma më shumë, ndërsa daljet e tij të përditshme në fushatë duke shpifur me akuza politike për qeverinë nuk kanë fare peshë.
Gruaja e tij para disa kohësh u betua publikisht se, këtu do të më keni edhe tridhjetë vjet, pas meje edhe vajzën time. Të njëjtën deklaratë ka bërë edhe ai. Na ka fyer tmerrësisht inteligjencën tona, madje turpi na mbuloftë, që i kemi duruar edhe pasi i pamë ‘me bllok në dorë’, duke u kënaqur me faktin se ‘cfarë ke bërë do të të bëhet’.
Turpi i mbuloftë militantët e PD, nëse do të pranojnë, që votat e tyre t’i shpien te Ilir Meta dhe jo tek PD, të cilën e njeh ligji dhe gjithë faktori ndërkombëtar, sepse ajo është në fakt partia e të gjithë demokratëve dhe jo parti personale e dikujt. Të votojnë te partia ku drejtuesi i saj nuk ka as frikë edhe as turp nga emri i tij. Krejt e kundërta është e vërtetë. Ai është krenar dhe na bën të gjithëve krenar me emrin dhe staturën që ai ka.
Shkrime
Beogradi dhe Prishtina mirëpresin zbutje në kufi
Profesori amerikan Daniel Serwer, i cili njeh mjaftë mirë zhvillimet në rajon dhe procesin e dialogut në mes Kosovës dhe Serbisë ka shkruar rreth takimit të lamtumirës në Uashington në mes të dy emisarëve, Gabriel Escobar dhe Miroslav Lajcak.
Serwer ka thënë se të dy janë diplomatë me përvojë që e njohin mirë rajonin dhe që kanë bashkëpunuar pa shumë fërkime. Ai kujtoi se një prej çështjeve ku ka pasur mospajtim ka qenë Ballkani i Hapur, me SHBA-në që ka pasur qëndrim përkrahës ndërkohë që BE-ja e ka konsideruar si të panevojshëm dhe dyfishim i Procesit të Berlinit.
Serwer shkruan se megjithatë Escobar dhe Lajcak nuk arritën të prodhonin normalizim politik në mes të Kosovës dhe Serbisë, synim ky që ishte prioritet i tyre kryesor.
Profesori amerikan u shpreh se të dy e kishin nisur keq dhe përfunduan edhe më keq.
“Ata i premtuan Beogradit se do kenë prioritet krijimin e Asociacionit të Komunave me shumicë serbe brenda Kosovës. Përfunduan pa përparim të rëndësishëm në atë prioritet të gabuar” – ka theksuar Serwer.
Profesori amerikan duke rikujtuar gjithë ngjarjet që kanë ndodhur përgjatë këtyre tri viteve potencoi se politika ndërkombëtare ka nevojë për një rivendosje. Sipas tij, është e qartë që politika perëndimore ndaj Serbisë nuk është duke funksionuar dhe se Uashingtoni e Berlini s’janë duke bërë shumë mirë në Kosovë.
“Prishtina ka refuzuar të lëvizë drejt Asociacionit, megjithë “pasojat” e kushtueshme evropiane dhe denoncimet e ashpra amerikane. Vetëm nëse Beogradi zbaton dispozitat e tjera të marrëveshjes së Brukselit të vitit 2013, Prishtina do të përgjigjet në mënyrë të njëjtë. Vuçiç nuk është në gjendje ta bëjë këtë” – ka shkruar profesori amerikan.
Sipas tij, suksesi në negociata kërkon ndryshim të politikës. Serwer tha se dialogu për çështje teknike në të kaluarën ka qenë më i suksesshëm, duke qenë se ishte fokusuar në çështje që prodhonin përfitime të dukshme për qytetarët e të dy shtete…………………………….
“Pavarësisht zbatimit të ndotur, rezultatet ishin thelbësore. Edhe sot, Prishtina dhe Beogradi kanë bërë më mirë me çështje praktike si targat dhe dokumentet e identitetit, sesa me normalizimin politik”, potencoi profesori amerikan duke theksuar se kjo është rruga e duhur për të ardhmen, duke qenë se normalizimi politik duket shumë larg.
“Serbia nuk do të jetë e interesuar të dorëzojë pretendimet e saj për sovranitet në Kosovë derisa lufta në Ukrainë t’i japë fund aneksimeve ruse atje. Kosova nuk do të jetë e interesuar për formimin e Asociacionit derisa të ketë besim se Serbia pranon sovranitetin dhe integritetin e saj territorial. Por si Beogradi ashtu edhe Prishtina mund të mirëpresin zbutje përmes kufijve të tyre të ndërsjellë dhe duke mundësuar më shumë tregti të ligjshme”- ka deklaruar Daniel Serwer.
Shkrime
Sebastian Zonja: Llafet e Ramës dhe projektet e Vuçiçit
Një shpjegim i shkurtër për vizitën e liderit kinez Shi Xhinping në Hungari dhe Serbi:
Një ndër projektet e mëdha që po financon Kina është Rruga e Mëndafshit. Duke ndërtuar hekurudha, porte dhe autostrada, gjiganti aziatik synon të vijë në zemër të tregut të madh evropian, Berlinit. Një nga rrugët në këtë pjesën tonë të Evropës është me anë të Danubit. Rruga ujore Danub -Moravë – Vardar – Deti Egje faktorizon Serbinë dhe Hungarinë, sepse të dy nuk kanë dalje në det.
Serbët e kanë si projekt gati. Ndërtimi i rrugës ujore të lundrueshme nga Danubi në Selanik konkuron me itinerarin Danub, Deti i Zi deri në detin Egje, teksa transporti lumor ka më shumë përparësi ndaj atij hekurudhor dhe rrugor, sepse ul kostot dhe ka avantazhe të mëdha në ngarkim dhe shkarkim, magazinim dhe mirëmbajtje të llojeve të ndryshme të mallrave si dhe sigurinë e tyre në tranzit. Po të lidhet me rrjetin evropian të kanaleve ujore dhe arterien Rin – Main – Danub, kanali Moravë – Vardar do të sjellë faktorizim të Serbisë dhe Hungarisë si dhe rritje të madhe të përfitimit ekonomik të Evropës Lindore dhe Perëndimore me fokus Greqinë, Serbinë dhe Hungarinë.
Nëse do të kishte sadopak strategji, qeveria shqiptare do të kishte përfunduar ndërtimin e Korridorit 8, autostradës dhe hekurudhës deri më Nish dhe portin e madh të Durrësit. Të gjitha këto janë konform strategjisë evropiane dhe amerikane që e cilësojnë Kinën kundërshtar tregtar. Faktorizimi i portit të Durrësit vjen si konkurencë me portin e Pireut në Greqi që kanë blerë kinezët. Me anë të autostradës dhe hekurudhës deri më Nish dhe më tej, çelësin në dorë për tregtinë ballkanike do të kishte Tirana, ndaj Serbia dhe Hungaria do detyroheshin të dilnin nga Durrësi, jo nga Greqia. Vendi ynë do të fitonte peshë të re gjeostrategjike në rajon. Kroacia, strategjikisht është pro një projekti të këtillë. BE-ja po ashtu. Amerikanët kanë dhënë sinjale pozitive. Ndërkohë, të gjitha këto mbeten në letër sepse kemi pasur kryeministër Sali Berishën dhe sot kemi Edi Ramën.
Shkrime
Valvula e sigurisë për Kosovën, nga Shqiprim Pula
Shkrime
Analizë: A po e humb Perëndimi betejën me Kinën për zemrën e Serbisë?
Vizita e presidentit kinez Xi Jinping në Serbi këtë javë nxorri në rrugë një numër të madh njerëzish që mbanin flamujt serbë dhe kinezë dhe thekson miqësinë e “çeliktë” të të dy vendeve. Në Perëndim, kjo ngriti shumë pikëpyetje për rolin e ardhshëm të Serbisë në Evropë.
Analistët thonë se ky ishte pikërisht qëllimi. Në një kohë rivaliteti global midis Pekinit dhe Uashingtonit, mesazhet që Presidenti Xi dha në Beograd dukeshin se synonin një audiencë shumë më të gjerë.
Presidenti Xi dhe presidenti serb Aleksandar Vuçiç nënshkruan një sërë marrëveshjesh dypalëshe të mërkurën. Ato u nënshkruan në 25 vjetorin e bombardimit të NATO-s ndaj ambasadës Kineze në Beograd në vitin 1999 për të ndaluar spastrimin etnik të shqiptarëve në Kosovë. Shtetet e Bashkuara kërkuan falje për këtë veprim, duke e quajtur atë “një gabim”.
David Shullman, ekspert mbi Kinën në Këshillin Atlantik me bazë në Uashington, i tha Zërit të Amerikës se mbërritja e Presidentit Xi në Beograd në këtë përvjetor kishte për qëllim dërgimin e një mesazhi më të gjerë në kontekstin e luftës në Ukrainë: se Kina nuk është një “nxitëse e luftës” si Shtetet e Bashkuara dhe NATO-ja.
“Ekziston një bindje në sistemin kinez se kjo është një pikë me rëndësi që lidh Kinën dhe Serbinë. Kjo përshtatet edhe me mesazhin që Kina ka dhënë për NATO-n dhe Shtetet e Bashkuara”.
Paul McCarthy, drejtor për Evropën në Institutin Ndërkombëtar Republikan në Uashington, bie dakord se koha e vizitës së Presidentit Xi nuk ishte një rastësi.
“Unë mendoj se e gjithë vizita e Presidentit Xi në Evropë u organizua rreth 25 vjetorit të bombardimeve të NATO-s”, thotë ai. “Kjo ishte një mundësi e rëndësishme që kinezët të mos e humbisnin dhe që thekson pozicionin e Serbisë dhe mosmarrëveshjen strategjike me Perëndimin prej 25 vjetësh.
Presidentët Xi dhe Vuçiç nënshkruan një deklaratë për “të ardhmen e përbashkët” të të dy vendeve, të cilën presidenti serb e përshkroi si një nivel mbi Partneritetin Strategjik Gjithëpërfshirës për të cilën të dy vendet ranë dakord në vitin 2016.
Sipas analistit të Këshillit Atlantik, Shullman – Presidenti Xi ka përdorur shpesh fjalinë “e ardhmja e përbashkët” për të treguar se ai dëshiron një ekuilibër të ri të fuqisë në botë.
“Historia e kësaj të ardhmeje të përbashkët është se Kina dëshiron të krijojë një rend global që është më pak i udhëhequr nga Shtetet e Bashkuara, që është shumëpolar, një rend ndërkombëtar më ‘demokratik’ – siç shprehen kinezët”, tha ai.
“Në thelb, është një rend botëror që nuk udhëhiqet më nga Shtetet e Bashkuara dhe në të cilin Kina luan një rol më domethënës”, thotë zoti Shullman.
Ai shton: “Fakti që flitet për Serbinë si vendi i parë evropian që do të jetë pjesë e këtij komuniteti dhe ‘të ardhmen e përbashkët’, kjo tregon se për udhëheqësit kinezë, veçanërisht Presidentin Xi, Serbia ka një rëndësi të madhe … si partner ekonomik dhe si një vend kandidat për në BE”.
Për më tepër, vizita e Presidentit Xi në Serbi i tregoi Uashingtonit se Kina ka partnerë të besueshëm në Evropë dhe se Shtetet e Bashkuara “nuk do të jenë në gjendje ta mbajnë Evropën në tërësi në anën e saj”.
Kina zotëron miniera dhe fabrika në të gjithë Serbinë dhe ka ofruar financime me vlerë prej miliarda dollarësh për rrugë, ura dhe objekte të ndryshme, duke u bërë partneri kryesor i Serbisë në zhvillimin e infrastrukturës shumë të nevojshme.
Megjithatë, disa ekspertë thonë se e ardhmja e bashkëpunimit midis Beogradit dhe Pekinit është e pasigurt, duke pasur parasysh marrëdhëniet e ndërlikuara midis Shteteve të Bashkuara dhe Kinës.
Vuk Vuksanoviç, studiues në Qendrën e Beogradit për Politikat e Sigurisë, i tha Zërit të Amerikës se zgjerimi i bashkëpunimit midis Serbisë dhe Kinës nga një partneritet strategjik në nivelin e “ndërtimit të një komuniteti të Serbisë dhe Kinës me një të ardhme të përbashkët” është pak më shumë se një lojë diplomatike që i përshtatet të dyja qeverive momentalisht.
Ai shtoi se marrëdhënia e ardhshme varet shumë më tepër nga Pekini sesa nga Beogradi.
“Marrëveshja e mëparshme e partneritetit strategjik ishte një deklaratë e përbashkët e vitit 2009 që kishte retorikë të ngrohtë, por në fakt nuk solli ndonjë transformim monumental të marrëdhënieve”, tha ai.
“Kështu ishte deri në kohën kur Kina tregoi interes më të madh për Ballkanin për shkak të Iniciativës “Një brez, një rrugë”, një strategji masive e zhvillimit të infrastrukturës globale e udhëhequr nga Kina. Unë mendoj se pyetja kryesore për Shtetet e Bashkuara do të jetë nëse ky bashkëpunim do të përfshijë ndonjë projekt madhor në fushën e mbrojtjes dhe teknologjisë së lartë”.
Zoti McCarthy nga Instituti Republikan Ndërkombëtar thotë se është e paqartë se si marrëveshjet midis Serbisë dhe Kinës dhe planet për një “të ardhme të përbashkët” do të ndikojnë në marrëdhëniet e Serbisë me Perëndimin.
Megjithatë, vë në dukje ai, një marrëveshje e tregtisë së lirë midis Kinës dhe Serbisë që hyn në fuqi në korrik “e kthen Serbinë më shumë drejt Lindjes”, duke ngritur pyetjen se “sa serioze është Serbia në rrugën e saj evropiane”.
Ai shton se “nga këndvështrimi i Uashingtonit, ata mund të ndihen sikur po humbasin betejën për zemrën e Serbisë”.
Shkrime
Inceneratori i Gent Sejkos në Bankën e Shqipërisë dhe opozita që si rruhet fare
Nga Klodian Tomorri
Shikoni ca vendi eshte ky.
Cohen dy mashtrues, me historik problematik te faktuar dhe marrin nje licence ne Banken e Shqiperise. Me kete licencen ngrene nje skeme kombetare mashtrimi.
Skema eshte njesoj si inceneratori, identik. Beri qeveria, incenerator? Beri dhe Banka e Shqiperise inceneratorin e vet. Por me nje ndryshim. Ai i qeverise vidhte leket e buxhetit. Ky inceneratori i Bankes se Shqiperise, vjedh direkt leket dhe pronat e qytetareve.
Publikohen raste me kartela te tjetersuara pronesie. Opozita prape hic.
Ngaqe ujrat e zeza jane bere kavalete, institucionet fillojne ping pongun per t’i ngecur fajin njera tjetres. Ministria e Drejtesise i thote Bankes se Shqiperise nderhyr ti se po behet masaker. Banka e Shqiperise thote, une vetem licencoj, bej rregulla dhe mbikqyr, por nuk kam pergjegjesi kur ata qe licencoj une vjedhin.
Zakonisht keta, keto lloj prapesirash i fshehin. Fakti qe po mundohen ti ngecin fajin njeri tjetrit tani do te thote se zarari i bere eshte shume i madh. Por opozita prape nuk do t’ia dije hic.
Tani, shkon ministri i drejtesise ne Parlament. E dini kush e ngre problemin e skemes se mashtrimit? Damian Gjiknuri.
Nje deputet i maxhorances, i cili e di qe skema ka prekur dhe qytetaret e zones se vete elektorale. Ndersa opozites nuk i rruhet fare. Po fare.
Hajde shpjegoje ti tani ca lloj vendi eshte ketu.
Ne 100 mije veta te prekur, mos te tentosh te marresh asnje vote!!!! Varja qe te mbrosh miletin se kjo eshte bere luks. Por bej lufte te marresh dy vota te pakten.
-
Pinknews20 hours ago
‘6 ditë në koma, të gjithë doktorët….’/ Mes dhimbjes, Fation Kuqari flet për humbjen e të atit
-
Pinknews22 hours ago
‘O të hënkshin qentë’/ Nuk ka paqe mes Julit dhe Eglës: Larg qoftë të kesh një grua si ti
-
Politike20 hours ago
Mazhoranca nismë për të kontrolluar SPAK? Mesazhi i fortë i amerikanëve dhe BE për Prokurorinë e Posaçme
-
Aktualitet24 hours ago
Grabitet çifti italian në Vlorë, autorët thyejnë xhamin e ‘Audit’ dhe marrin 2500€
-
Horoskopi11 hours ago
Sjellja juaj kundrejt partnerit do lere shume për te dëshiruar gjate kësaj dite
-
Sport23 hours ago
Dikur ia doli, por tani nuk ka shpresë/ Dorëzohet edhe Emmanuel Macron, Mbappe do të shkojë te Real Madridi
-
Aktualitet23 hours ago
“Kryeministri s’do gjejë mbështetje tek diaspora”/ Burimi: Nuk mund t’i tregohen dhëmbët Greqisë
-
Horoskopi11 hours ago
Këto janë shenjat më të përkushtuara dhe më besnike të Horoskopit