Regjimi i Vuçiçit në udhëkryq/ Zgjedhje të parakohshme apo edhe më shumë repression, tre skenarë të mundshëm

Serbia po hyn në muajin e dhjetë të protestave, të cilat, në periudhën 35-vjeçare postkomuniste, përfaqësojnë jo vetëm tubimin më të madh për sa i përket numrit të pjesëmarrësve, por edhe më të gjatën në kohë. Mund të pritet që ato të intensifikohen nga shtatori e tutje. Meqenëse protestat deri më tani kanë dhënë disa rezultate, protestuesit kanë një nxitje të fortë për të vazhduar me të njëjtin ritëm me shpresën se vazhdimi do të sjellë pasoja edhe më të prekshme.

Protesta mund të kuptohet më së miri si një luftë rraskapitëse, një model i teorisë së lojës në të cilin të dyja palët presin që pala tjetër të heqë dorë ose të pranojë kërkesat e saj. Në këtë rast, regjimi në Serbi pret që studentët dhe qytetarët të lodhen nga protestat dhe të ndalojnë, ndërsa studentët dhe qytetarët presin që regjimi të bjerë dakord për zgjedhje të parakohshme . Fituesi është ai pritja e të cilit është më pak e kushtueshme.

Për momentin, duket se protestuesit, veçanërisht studentët, kanë një çmim më të ulët për të paguar për pritjen, ndërsa regjimi I Aleksander Vucic, në përpjekjen e tij për ta rritur çmimin, duke rritur gradualisht represionin pas 28 qershorit, nuk po arrin të arrijë rezultatin e dëshiruar. Meqenëse rritja graduale e represionit nuk ka dhënë rezultate, regjimi tani përballet me dy mundësi: Skenari A – një rritje e ndjeshme e represionit dhe Skenari B – thirrja e zgjedhjeve të parakohshme.