Tim Burton është fituesi i çmimit ‘Lumière’ i edicionit të vitit 2022. Në Lion, çmimi prestigjoz iu dorëzuar regjizorit kalifornin nga Monica Bellucci.

Vlerësimi është një shenjtërim për të gjithë veprën e tij, nga “Batman” tek “Dumbo”.

“Kam mbetur pa fjalë”, tha regjisori në fjalën e tij falënderuese, “Nuk do ta harroj kurrë këtë moment”. Është pikërisht aftësia për t’u prekur që duket se ka bërë më shumë për vete fansat e regjisorit, një ndjeshmëri e jashtëzakonshme.

“Tim Burton flet për monstra në filmat e tij, për gjëra që konsiderohen të frikshme ose të neveritshme, por ai tregon gjithmonë anën e tyre të ndjeshme. Ai ka një sens poetik absolutisht unik dhe shumë të veçantë, vendos zemrën dhe ndjenjat e tij në film” – deklaron një studente e artit që merr pjesë në ceremoni.

Në fund të festivalit do të shfaqet “Edward Scissorhands”, një film që shenjtëroi dyshen ikonë Tim Burton-Johnny Depp në vitin 1990.

Çdo vit, “Festival Lumière” i bën homazh historisë së filmit në Lion të Francës, qyteti i kinemasë ‘par excellence’ dhe vendlindja e vëllezërve Lumière, shpikësve të kinemasë dhe “baballarëve” të artit të shtatë.

TIRANË– Ermal Meta do të vijë në Shqipëri, ku kësaj here do të jetë nën petkun e shkrimtarit, autor i një libri, e jo si këngëtar. Ndalesa e parë, do të jetë Tirana, kryeqyteti në 26 tetor, ku do të prezantojë librin e tij të titulluar ‘Nesër e përgjithmonë’ në ambientet e sallës ‘Tonin Harapi’ te Liceu Artistik.

Më pas, këngëtari do të kthehet në vendlindjen e tij, në Fier në 27 tetor  në Teatrin e Bylisit e për ta mbyllur këtë tur 3 ditor me Shkodrën te ‘Arka’. Ai është në Tiranë me ftesë nga Instituti Italian i Kulturës.

‘Nesër e përgjithmonë’ është një roman i  jashtëzakonshëm formues, ku Ermal Meta rrëfen historinë e Kajanit, që rritet mes stuhisë së konflikteve të shekullit XX, një shpirt i ndjeshëm i katapultuar në botë të largëta.

Ka ardhur ‘Pinokio i pabindur’, i firmosur nga Guillermo del Toro.

Regjisori meksikan prezantoi filmin e tij të ri – shumë të vlerësuar – në “Festivalin e Filmit në Londër”, së bashku me disa nga aktorët që u japin zë personazheve, përfshirë aktoren australiane Cate Blanchett.

Filmi i animuar është finalizimi i një projekti të kahershëm të Del Toro, realizimi i asaj që ai ëndërronte të bënte, një version i historisë së Pinokios së pabindur

“Në realizimin klasik, bota për Pinokun është shumë e frikshme. Unë doja të bëja një Pinok pak më ndryshe , një kukull-njëri të pabindur. Doja të bëja një film në të cilin të tregoja se nuk duhet të ndryshosh për t’u vlerësuar, nuk duhet të ndryshosh për t’u konsideruar si një qenie e vërtetë njerëzore. Ne jemi të gjithë qenie njerëzore të vërteta.”

Guillermo del Toro ka qenë prej vitesh në Olimpin e regjisorëve ndërkombëtarë të nivelit të lartë, falë mbi të gjitha suksesit të filmit të tij “The Shape of Water”, i vitit 2017, fitues i ‘Luanit të Artë’ në Venezia si dhe katër çmime ‘Akademi’ si regjizori dhe filmi më i mire.

Prodhuar nga Netflix, “Pinokio” i Guillermo Del Toro, e çon kukullën e famshme dhe babain Geppetto në një aventurë të re në Italinë e Musolinit, ku dy personazhet vendosen kundër përgatitjes së sfondit të Luftës së Dytë Botërore, megjithëse historia origjinale e shkrimtarit Carlo Collodi daton në fund të shekullit të 19-të.

Aktori i njohur i teatrit dhe kinematografisë shqiptare,  Pandi Siku ka ndërruar jetë mëngjesin e sotëm.

Artisti shqiptar u nda nga jeta në moshën 73-vjeçare.

Lajmi për vdekjen e aktorit  është bërë i ditur nga miq dhe të afërm të aktorit, të cilët kanë ndarë lajmin e hidhur në rrjetin social Facebook.

Profil i aktorit Pandi Siku

Lindi me 28 Korrik 1949 ne Tirane. U diplomua ne Institutin e Larte te Arteve në Tiranë ne degen e drames dhe me pas në vitin 1973 ai u bashkua trupes se Teatrit Popullore (sot Teatri Kombetar) duke interprtuar mjaft role, kryesisht role te dyta.

Aktiviteti i tij do te shtrihet ne harkun kohor nga 1973 – 2001. Në teater deputimin e ben ne dramen “Toka e jone” dhe “Bashke me agimin”.
Me pas mund te permendim edhe shume shfaqje te tjera teatrale si: Adlinin ne “Lumi i vdekur” ; Halimi “Pas provimit te fundit”; Arjani ne “Jeta e tjetrit”; Shpendi ne “Epoka para gjyqit” (1978), Bardhi ne Furrnalta (1979), “Besa e madhe”; “Karavidhet”; Rrema ne “Komunistet” (1981), Merkusi ne “Romeo dhe Zhuljeta” ; Valentini ne “Dy zoterinj nga Verona” (1990), “Nata e 12-te; Lucencio ne “Zbutja e kryeneces”; Kostandini ne “Kush e solli Doruntinen” ; Rexhepi ne “Besa”; Pjestar i korit ne “Quoa vadis”; Amnekofi ne “Absurditeti antik” etj.

Pa dyshim, 2020 ishte një vit shumë i ndryshëm nga zakonisht. E megjithatë, disa zakone nuk ndryshojnë. Përkundrazi, sot ato kanë më shumë kuptim se kurrë. Si gjithnjë, revista “Nature” ka përpiluar klasifikimin e 10 njerëzve më të rëndësishëm në shkencë për vitin 2020.

Shumë – shumë hapësirë – nuk mund të ndodhte ndryshe – u është dhënë personaliteteve që kanë qenë në frontin e parë për të ndalur pandeminë e koronavirusit – nga Tedros Adhanom Ghebreyesus, drejtues i Organizatës Botërore të Shëndetësisë te Kathrin Jansen, përgjegjëse e vaksinës Pfizer, te Zhang Yongshen, i cili ishte i pari që ndau në sekuenca gjenomën e Sars-Cov-2 etj.

Lexoni më poshtë klasifikimin e plotë.

Tedros Adhanom Ghebreyesus, drejtues i OBSH

Në vend të parë në klasifikim gjejmë Tedros Adhanom Ghebreyesus, drejtues i OBSH-së, i cili befas e gjeti veten të detyruar të menaxhonte krizën më të rëndë shëndetësore të 100 viteve të fundit. Ghebreyesus është një biolog nga Etiopia. Nga viti 2005 deri në vitin 2012 ka mbajtur postin e ministrit të Shëndetësisë në Etiopi, duke reformuar tërësisht sistemin shëndetësor të vendit dhe duke përmirësuar aksesin te kurat shëndetësore për miliona njerëz. Nga viti 2009 u zgjodh president i Fondit Botëror kundër AIDS, tuberkulozit dhe malaries dhe në 2017-n, u zgjodh drejtuesi i parë i përgjithshëm i OBSH nga Afrika.

Që në fillim, ai identifikoi pesë përparësi për organizatën: mbulimi shëndetësor universal, emergjencat, shëndeti nënë – fëmijë dhe adoleshentëve, pasojat e ndryshimeve klimatike dhe mjedisore në shëndet dhe reformimi i OBSH-së. Në vitin 2018, u shpenzuan shumë para për të luftuar një epidemi të Ebolas në Kongo. Ai e vizitoi vendin disa herë, duke vënë në rrezik edhe shëndetin e tij: falë ndërhyrjes së shpejtë të organizatës, 300,000 njerëz morën një vaksinë.

Sfida më e madhe, ende e papërfunduar, mbetet sigurisht ajo kundër Sars-Cov-2: “Prioriteti ynë, – shpjegoi ai për Nature – në këtë moment mbetet ai për të luftuar Covid-19, duke u siguruar që të gjitha kombet të kenë qasje te vaksina”.

Verena Mohaupt, në kërkimin për arinjtë polarë

Largojmë sytë për pak nga Covid. Shkojmë në Veri, drejt Arktikut më saktë. Aty ku Verena Mohaupt, kordinatore e Multidisciplinar Drifting Observatory for the Study of Arctic Climate (Mosaic), prej vitit 2019 studion pasojat e ndryshimeve klimatike tek ekosistemi polar, duke vënë në rrezik edhe jetën. Në 2019, ajo kaloi muaj të tërë mes akujve dhe dimrit të gjatë dhe të errët në Arktik, nën shoqërinë e pak kolegëve dhe arinjve polarë.

Ajo ka projektuar dhe mbajtur një kurs për të ndihmuar eksploruesit se si të mbijetojnë në kushte ekstreme, duke dhënë udhëzime se si të shpëtojmë nga një helikopter që rrëzohet, te përballimi i pasojave psikologjike të izolimit, gjetja e ushqimit dhe mbijetesa ndaj të ftohtit. Dhe ka mbledhur të dhëna të paçmueshme për të kuptuar dhe për të kundërvepruar me efektet e ngrohjes globale.

Gonzalo Moratorio, gjuetari i virusit

Gonzalo Moratorio është bërë si një hero kombëtar në Uruguai. Ai ka qenë i dobishëm duke ndihmuar vendin të zbusë pasojat më të këqija të pandemisë. Moratorio është një virolog në Institutin Pasteur dhe Universitetin e Republikës së Montevideo. Së bashku me kolegët e tij, ai ka projektuar një test për koronavirusin dhe një program kombëtar për ta zbatuar në popullatë.

Kjo sipërmarrje ka qenë thelbësore për të përmbajtur infektimet në Uruguai, i cili për momentin është një ndër vendet që e kanë përballuar më mirë pandeminë. Deri më tani, numri i të vdekurve nga koronavirusi në Uruguai është 87 persona. Që në fillim, Moratorio deklaroi se mënyra e vetme për të ndalur infektimin është gjurmimi intensiv dhe izolimi i atyre që rezultojnë pozitivë.

Adi Utarini, lamtumirë Dengue

Vendi i katërt, për një betejë kundër një krize shëndetësore më pak të diskutuar por jo më pak dramatike – beteja kundër Dengue – një sëmundje që prek çdo vit thuajse 400 milionë persona dhe vret rreth 25 mijë. Në këtë rast, protagonistja është Adi Utarini, eksperte e shëndetit publik në Gadjah Mada University, në Indonezi, e cila këtë vit ka koordinuar një eksperiment dhe ka arritur një rënie me 77% të rasteve me Dengue në qytetin e Yogyakarta.

Kjo mund të përfaqësojë fillimin e fundit të një beteje të gjatë kundër sëmundjeve virale që transmetohen nga mushkonjat, si Dengue natyrisht, por gjithashtu edhe Zika-n dhe chikungunya. Utarini duket mjaft optimiste në këtë pikë. “Mendoj se kjo teknologji mund të jetë, më së fundi, një rreze drite në errësirë”- tha ajo për Nature.

Kathrin Jansen, shkencëtarja e vaksinës

Kohët e fundit, mbreti Mida në fushën e vaksinës është një grua. Po flasim për Kathrin Jansen, drejtuese e departamentit të vaksinave të Pfizer, mendja e cila qëndron pas zhvillimit të vaksinës së parë Rna në histori dhe vaksinës së parë kundër Covid të miratuar nga Fda. Falë energjisë së saj, të cilën shumë prej bashkëpunëtorëve e përshkruajnë si të pandalshme, kompania arriti nëpërmjet një teknologjie ende eksperimentale dhe të pamiratuar kurrë, ta shndërrojë atë në një vaksinë efektive.

Zhang Yongzhen, shkencëtari që kuptoi lidhjen me Sars-Cov-2

Beteja shkencore ndërkombëtare kundër Covid-19 nisi zyrtarisht mëngjesin e 11 janarit në Shangai. Në atë moment, Zhang Yongzhen, pas disa ditësh hezitimi, publikoi online gjenomën e virusit që po shkaktonte bronkopolmoni të çuditshme në Wuhan. Puna e Zhang i tregoi botës që bëhej fjalë për një koronavirus të ngjashëm me atë që kishte shkaktuar epideminë e Sarsit në 2003, gjë që i lejoi atij dhe kolegëve të tij ta studionin gjerësisht për proteinat kryesore, pikat e dobëta dhe mutacionet, për të zhvilluar teste diagnostikuese dhe për të kërkuar vaksina dhe trajtime.

“Ishte dita më e rëndësishme pas shpërthimit të pandemisë” – komentoi në lidhje me këtë çështje, Linfa Wang, virologe e Duke National University of Singapore Medical School. Vetëm pas 40 orësh punë, ekipi i Zhang kuptoi se virusi ishte në njëfare mënyre i lidhur me atë të Sars. Më pas, ata i dërguan të dhënat e mbledhura në National Center for Biotechnology Information (Ncbi) në SHBA dhe, pas vërtetimit të tyre, autorizuan publikimin e të dhënave.

Chanda Prescod-Weinstein, kozmologia e materies së errët

Viti 2020 nuk ka qenë aspak i keq për Chanda Prescod-Weinstein, ajo ka fituar dy financime për kërkime, përfundoi së shkruari librin e parë dhe njoftoi fillimin e një tjetri. Ajo u bë bashkëdrejtuese e një grupi shkencëtarësh që merret me kërkimin në hapësirë të të dhënave që na lejojnë të kuptojmë se çfarë është lënda e errët dhe nga se përbëhet.

Li Lanjuan, promovuesja e ‘lockdown’

Li Lanjuan, është epidemiologe kineze në Zhejiang University. Në vitin 2003 ajo u emërua drejtuese e departamentit shëndetësor të Zhejiang. Por epidemiologia u bë e njohur që prej epidemisë Sars, kur e konsideroi të nevojshme vendosjen e karantinës për mijëra njerëz që kishin pasur kontakt me pacientë pozitivë ndaj sindromës së rëndë të frymëmarrjes akute (pikërisht Sars).

Më 18 janar, Li Lanjuan, së bashku me disa ekspertë të tjerë, u dërgua në Wuhan për të vlerësuar përhapjen e koronavirusit në qytet. Duke kuptuar rrezikun e tij, vetëm disa ditë më vonë, bindi qeverinë që të zbatonte mbylljen totale të qytetit (para Vitit të Ri Kinez). Lockdown bllokoi 11 milionë banorë të qytet. “Nëse infeksioni do të vijojë të përhapet, edhe provinca të tjera do të humbin kontrollin si Wuhan” – pati deklaruar epidemiologia më 22 janar në një intervistë për një televizion shtetëror kinez. “Ekonomia dhe shoqëria do të vuajnë shumë”.

Alarmi i saj kontribuoi në mënyrë vendimtare në vendosjen e një lockdown të ashpër për 76 ditë. Masa drastike që rezultuan të rëndësishme për kontrollimin e epidemisë. Sipas disa ekspertëve, lockdown ia doli të vononte përhapjen e koronavirusit në Kinë me 3 – 5 ditë, duke u dhënë kohë rajoneve të tjera të përgatiteshin.

Jacinda Ardern, përgjigjja e politikës ndaj pandemisë

Jacinda Ardern është kryeministrja e Zelandës së Re. “Duhet të veprojmë shpejt dhe me vendosmëri. Duhet të bëjmë gjithçka është e mundur për të mbrojtur shëndetin e bashkatdhetarëve tanë”. Dhe këtë e bëri me veprime konkrete: qeveria Ardern ka ndarë rreth 20% të Prodhimit të Brendshëm Bruto për t’iu përgjigjur Covid-19, më shumë se shumica e vendeve të tjera. Rezultati, deri më tani, është më se pozitiv: Zelanda e Re (e cila, duhet thënë, sigurisht që gëzon disa faktorë mbrojtës krahasuar me kombet e tjera, duke qenë një ishull i largët dhe i populluar pak) ka arritur të përballojë me sukses të dy valët e Covid -19, me vetëm 2 mijë raste dhe 25 vdekje të regjistruara.

Anthony Fauci, mburoja amerikane

Ka qenë drejtues i Us National Institute of Allergy and Infectious Disease (Naid), dhe ka mbështetur 6 presidentë, duke dhënë konsulencën e tij mbi armët biokimike dhe përmbajtjen e shpërthimeve të HIV, Ebola dhe Zika. Sot Anthony Fauci, shfaqet në titujt e mediave si “mjeku i një kombi të tërë” për shkak të rolit të tij si këshilltar qeveritar dhe zëdhënës publik gjatë pandemisë Covid-19

Monitor/