Tottenham Hotspur e shkarkoi Antonio Conten para se t’i skadonte kontrata. Publikimi i “Euro Football” tregon pse basti i londinezëve për trajnerin italian nuk funksionoi.
Mënyra më e lehtë për të shpjeguar shkarkimin e Antonio Contes janë rezultatet e pasuksesshme në fushë. Eliminimi në 1/8 e finales së Ligës së Kampionëve dhe shanset jo shumë të mira për të përfunduar në top 4 këtë sezon nuk është qartë ajo që drejtuesit e Spurs llogarisnin kur ftuan një trajner autoritar. Megjithatë, vetë rezultatet duken si vetëm maja e ajsbergut ose një rezultat logjik i asaj që ndodhi te Tottenham me Conten.
Kujtojmë se Conte u largua nga Interi pasi nuk ishte dakord me politikën e transferimeve, duke besuar se klubi nuk do të arrinte dot rezultate me nivelin e shpenzimeve që mund të përballonin zikaltërit. Kur italiani mori Tottenhamin, shumë pyesnin nëse londinezët ishin gati të shpenzonin para të mjaftueshme.
Spurs përfunduan duke shpenzuar një shumë rekord këtë vit. Portali transfermarkt e vlerëson atë në 177.9 milionë euro.
Megjithatë, edhe në këtë situatë, Conte ishte i pakënaqur, gjë që krijoi vetëm tension shtesë. Për blerjen e të riut Jed Spence nga Middlesbrough, italiani tha se ky ishte një investim i klubit, i cili vendosi ta blejë dhe ai vetë nuk ishte kundër. Si rezultat, mbrojtësi nuk luajti në të vërtetë pjesën e parë të sezonit, dhe në janar ai shkoi në huazim te Rennes. Sipas shtypit, Clement Lenglet dhe Ivan Perisic nuk e kanë ndjerë mbështetjen e trajnerit në ekip, pasi Conte nuk i konsideronte të rëndësishëm. I pari erdhi në huazim nga Barcelona kur nuk arriti të blejë Alessandro Bastonin dhe i dyti u transferua si lojtar i lirë. Kur u pyet për mungesën e kohës, Danjuma Conte u përgjigj gjithashtu se ishte vendim i klubit. Për më tepër, u raportua se trajneri qortoi udhëheqjen për faktin se Richarlison dhe Yves Bissuma erdhën te Tottenham, duke përmendur Arsenalin si shembull, i cili nënshkroi me Gabriel Jesus dhe Oleksandr Zinchenko. Dhe të mos harrojmë konfliktin që ndodhi mes sulmuesit brazilian të Spurs dhe Conte. Në përgjithësi, dallimet mes trajnerit dhe drejtuesve ishin të mëdha edhe në politikën e transferimeve.
As trajneri nuk gjeti një gjuhë të përbashkët me lojtarët. Pakënaqësia publike e shprehur nga Richarlison ndaj Contes ishte një konfirmim i qartë i asaj që po ndodhte në dhomat e zhveshjes. Sipas mediave angleze, lojtarët e Spurs e konsideruan atmosferën në skuadër edhe më të keqe se sa ishte në muajt e fundit të punës së Jose Mourinhos. Lojtarëve nuk u pëlqente stili i ashpër dhe një numër i madh taktikash që Conte zbatoi. Trajneri u përpoq të zbuste situatën rreth Richarlison, duke thënë se braziliani nuk e kritikoi atë. Megjithatë, të gjithë e kuptuan.
Përveç problemeve te Tottenham, Conte pati një vit të vështirë personalisht, gjë që ndikoi edhe në rezultatet e klubit. Në tetor, një anëtar i ekipit, trajneri i fitnesit Gian Piero Ventrone, vdiq. Gjithashtu gjatë sezonit, Conte humbi miqtë e ngushtë Sinisa Mihajlovic dhe Gianluca Vialli, të cilët u larguan pas sëmundjeve të rënda. Vetë trajneri pranoi se këto tragjedi e bënë atë të mendojë seriozisht për karrierën dhe jetën e tij.
Përveç kësaj, edhe vetë Conte kishte probleme shëndetësore. Pasi u ankua për dhimbje barku, ai u dërgua me urgjencë në spital në fillim të shkurtit për një operacion për heqjen e fshikëzës së tëmthit. Për këtë arsye ai ka kaluar disa kohë larg skuadrës, me familjen e tij, pikërisht në momentin kur Vialli ndiq. Në atë kohë, Conte vuri në dukje: “Shumë herë ne mendojmë dhe i kushtojmë rëndësi të madhe punës sonë dhe harrojmë familjen. Ne harrojmë se duhet të kemi më shumë kohë për veten tonë”.
Pika e fundit ishte takimi mes Tottenhamit dhe Southampton-it, madje as vetë ndeshja, kur Spurs iu iku fitorja nga duar nga 1:3 në minutën e 77′ në 3:3. Pas ndeshjes, Conte kritikoi lojtarët, duke lejuar një tjetër frazë të paqartë në adresë të Daniel Levy: “Historia e Tottenham është kjo: për 20 vjet ka një pronar dhe ata nuk kanë fituar asgjë, por pse? Ata mund të ndryshojnë trajnerë, shumë trajnerë, por situata nuk ndryshon”.
Në një bisedë private, italiani u përpoq t’i shpjegonte pronarit të klubit se kjo nuk ishte kritikë ndaj tij. Megjithatë, vetë Levy mendoi se pas fjalëve të tilla, Conte nuk do të ishte më në gjendje të drejtonte ekipin.
Si rezultat, Conte, i cili kishte famën e një njeriu që mund të arrijë shpejt rezultate, u largua nga Tottenham si një humbës absolut. Në shumë mënyra, fajin e ka ai vetë, megjithëse kishte rrethana të rënda që ai nuk mund të ndikonte. Pyetja kryesore është se ku do të përfundojë Conte tani, dhe nëse ai dëshiron të vazhdojë të punojë ende, apo të përqendrohet më mirë te familja e tij.
