Fitoi Kupën e Botës, pas suksesit të Messit qëndron gruaja e tij
Pas çdo mashkulli të suksesshëm, ka një grua edhe më të suksesshme, kështu që Antonela Roccuzzo duhet të jetë çelësi i suksesit të Lionel Messit, i cili fitoi Kupën e Botës FIFA 2022 në Katar me skuadrën e Argjentinës.
Përfundimi i librit me tregime nuk ka të bëjë vetëm me Messin. Roccuzzo ka qenë pranë tij në çdo hap dhe ka po aq merita sa ai. Ajo gjithashtu është personazhi kryesor.
Roccuzzo, 34 vjeç dhe Messi, 35 vjeç, u takuan kur ishin vetëm fëmijë. Kushëriri i saj i prezantoi dhe tetë vjet më vonë, në moshën 13-vjeçare, Messi u nis për në Spanjë. Ai i premtoi se do të kthehej tek ajo, e dashura e tij e fëmijërisë.
Messi e përmbushi premtimin e tij dhe u martua me Roccuzzo në vitin 2017, kur ata patën një nga mosmarrëveshjet e tyre të vetme publike. Roccuzzo thuhet se nuk donte Gerard Pique dhe Shakira në ceremoninë e saj të dasmës. Ajo është shoqe e mirë me ish-të dashurën e Pique, Nuria, me të cilën ai ishte në lidhje para këngëtares kolumbiane.
‘Gëlltitja’ e krenarisë së saj për Messin duhet të ketë qenë e vështirë për Roccuzzo-n, por Pique dhe Shakira përfunduan në dasmë. Pique dhe Shakira nuk janë më bashkë. Romanca Lionel-Antonela merr një nivel krejtësisht të ri rëndësie gjatë një viti që pa edhe qendërmbrojtësin e NFL-së, Tom Brady, të divorcohej nga modelja Gisele Bundchen pas shumë vitesh martesë.
Brady, 45 vjeç dhe Messi shpesh krahasohen me njëri-tjetrin për shkak se janë më të mirët e të gjitha kohërave në sportet e tyre përkatëse. Qendërmbrojtësi u divorcua nga ish-gruaja e tij sepse ajo thuhet se ishte e pakënaqur që ai po vazhdonte karrierën e tij. Të shohësh Roccuzzo-n duke festuar një kampionat me Messin në këtë pikë të karrierës së tij, pasi kupton vështirësitë me të cilat mund të përballet një grua e një supersportisti, është e admirueshme, ndaj është e lehtë t’i japësh meritat e saj.
Martesa me të dashurën e fëmijërisë duhet të ketë qenë një nga momentet më të mëdha të jetës së Messit. Festimi i një titulli të Kupës së Botës me të ndoshta tani është i lidhur me ditën e tyre të dasmës dhe lindjen e tre fëmijëve të tij. Messit iu desh pak kohë për të zbritur familjen e tij në fushë. Ai u pa duke parë në tribunë në kërkim të gruas dhe fëmijëve të tij, të cilët më në fund ia dolën. Ai ka bërë disa foto të bashkëshortes së tij me trofeun, e cila i ka shpërndarë në Instagram, ka pozuar përkrah familjes dhe miqve dhe ka realizuar të gjithë momentin me fëmijët e tij.
Thiago, djali i tij më i madh, mori në shtëpi një suvenier, një pjesë të rrjetës nga goli. Ndërkohë, Roccuzzo i shkroi një mesazh Messit, duke thënë se ai e mësoi atë të vazhdojë të luftojë. Në postimin e saj ajo kishte zgjedhur të shprehej kështu:
“Kampionë Bote. Nuk e di nga të filloj. Jemi shumë krenarë për ty Lionel Messi. Faleminderit që na mësove të mos dorëzohemi kurrë, se duhet të luftojmë deri në fund. Më në fund e arrite, je kampion bote. Ne e dimë se sa shumë ke vuajtur gjithë këto vite dhe sa shumë ke dashur ta arrish këtë. Le ta bëjmë këtë, Argjentinë!”
Messi udhëhoqi Argjentinën duke kaluar Francën në penallti pas një përballje epike 3-3. Ai shënoi dy gola dhe shënoi nga pika e bardhë në gjuajtje. Pasi festoi me bashkëlojtarët dhe nënën e tij, Messi nuk u largua nga krahu i Roccuzzo-s.
Ajo ka të ngjarë të vazhdojë të mbështesë bashkëshortin e saj, i cili dëshiron të vazhdojë të luajë me Argjentinën si një kampion bote. Megjithatë, Messi do të mësojë nga Brady dhe do të tërhiqet përpara se kjo të ndikojë në jetën e tij familjare.
Historike/ Atalanta mposht Leverkusenin dhe fiton titullin e parë në Europa League
DUBLIN – Atalanta mposhti 3-0 Bayer Leverkusenin në finalen e Europa League dhe siguroi trofeun e parë evropian. Për bergamaskët shiritin e kapitenit në këtë duel e mbajti Berat Gjimshiti, që është kapiten i Kombëtares. Veç suksesit dhe trofeut, Atalanta thyen rekordin me 51 ndeshje pa humbje të gjermanëve.
Në ‘Dublin Arena’ ndeshja nisi nën kontrollin e italianëve, teksa goli i parë erdhi pas 12 minutash. Një pasim i Zappacostas u shfrytëzua mirë nga Lookman, që brenda zonës nuk gaboi. Minutat në vijim Berat Gjimshiti u ndëshkua me karton të verdhë për ndërhyrje të gabuar.
Kur dukej se Leverkuseni kampion i freskët i Bundesligës do reagonte, ishte sërish Lookman që me një të djathtë nga jashtë zone do e dërgonte rezultatin në 2-0 për dopietën personale.
Me këtë rezultat u mbyll pjesa e parë, teksa Xabi Alonso me nisjen e lojës hodhi në fushë Boniface për sulmin. Minutat e pjesës së dytë panë Granit Xhakën me ‘Aspirinat’ të kërkonin golin që do rihapte sfidën, ndërsa italianët mbrojtën mirë.
Pas minutave ‘jo’, Atalanta gjeti forcat për të kontrolluar gjithçka dhe në minutën e 75-të sërish Lookman me një veprim fantastike dhe goditje me të majtën shënoi tripletën personale duke e dërguar rezultatin në 3-0.
Pasi ‘vulosën’ trofeun, djemtë e Gasperinit kontrolluan mirë rezultatin, duke kërkuar edhe ‘pokerin’, teksa bënë që kampionët e Gjermanisë të dukeshin të vegjël.
Mbrëmja e 22 majit do shkruhet me gërma të arta në historinë e Atalantës, që siguron trofeun e parë evropian. Pasi kaluan në fazën me eliminim klube si Sporting, Liverpool dhe Marseille, Atalanta e Gasperinit dhe Gjimshitit thyen edhe Leverkusenin në finale.
Veç këtij trofeu, Atalanta i jep të drejtën Seria A që sezonin e ri Italia të përfaqësohet me gjashtë klube në formatin e ri të Champions League. Më i miri në fushë padyshim Lookman, teksa Gjimshiti ishte i njëjti dhe fitoi në secilin dyluftim.
Finalja e madhe e Europa League, Gjimshiti dhe Xhaka në kërkim të historisë, formacionet
Pritja mori fund. Atalanta dhe Leverkusen “përplasen” në Dublin për finalen e madhe të Europa League. Si trajneri Gasperini ashtu edhe homologu Xabi Alonso kanë bërë publike formacionet zyrtare, ku në fushë zbresin më të mirë. Nuk mungon dueli i shqiptarëve. Gjimshiti luan nga minuta e parë, ndërsa në krahun tjetër, Xhaka udhëheq mesfushën e “Aspirinave”.
Jo thjesht një finale, Atalanta dhe Leverkusen synojnë historinë në Europa League
UEFA Europa League do të vijë këtë të mërkurë në mbrëmje (ora 21:00) me finalen e madhe, ku Atalanta dhe Bayer Leverkusen do të synojnë trofeun e kompeticionit të dytë më të rëndësishëm për klube në kontinentin e vjetër.
Leverkusen është përballur me Atalanta-n në dy raste në garat evropiane, me skuadrën italiane që i ka fituar të dyja ndeshjet e 1/16-tës së Europa League 2021-22. Vetëm kundër Inter-it (tre humbje në tre ndeshje) Bayer ka luajtur më shumë ndeshje nga skuadrat ndaj të cilave ka humbur gjithmonë në kompeticionet e mëdha evropiane.
Kjo do të jetë finalja e tetë e një kompeticioni të madh evropian mes një skuadre gjermane dhe italiane dhe e para që nga finalja e Champions League në vitin 2010, të cilën Inter-i e fitoi 2-0 kundër Bayern Munich-ut.
Në Kupën UEFA/Europa League, është finalja e parë që nga viti 1997, kur Schalke 04 mundi Inter-in me penallti pas barazimit në ndeshjen e parë dhe të dytë.
Bayer Leverkusen arriti finalen e tretë evropiane në garat e UEFA-s, pas finales së dyfishtë të Kupës UEFA në 1988 kundër Espanyol (humbje 0-3 në ndeshjen e parë, fitore 3-0 në ndeshjen e dytë, me suksesin përfundimtar për ekipin gjerman që erdhi nga gjuajtja e penalltive) dhe finalja e UEFA Champions League në 2002 kundër Real Madrid-it (humbur 2-1).
Kjo do të jetë finalja e parë evropiane e Atalanta-s, duke u bërë skuadra e 11-të e ndryshme italiane që arrin në një finale të tillë. Dhe, e para në kompeticion që nga Lazio në Kupën UEFA 1998 (humbi 3-0 nga Inter-i).
Në ditën e finales, për “La Dea”-n do të bëhen 60 vjet e 261 ditë nga ndeshja e parë europiane e luajtur në shtator 1963, pritja më e gjatë që një ekip të luajë finalen e parë europiane, një rekord që do të tejkalohet javën e ardhshme nga Olympiakos në finalen e Conference League (64 vjet e 259 ditë – 1959-2024).
Bayer Leverkusen mbeti i pamposhtur në 12 ndeshjet e luajtura në këtë edicion të Europa League dhe mund të bëhet skuadra e katërt që fiton këtë kompeticion pa humbur kurrë, si Chelsea në 2018-19, Villarreal në 2020-21 dhe Eintracht Frankfurt në 2021-22 (dy të fundit patën sukses pas penalltive).
Atalanta mund të bëhet skuadra e parë italiane që fiton Europa League-n (që kur kompeticioni ndryshoi format). Më parë, trofeun e fitonin vetëm skuadra nga Spanja, Portugalia, Anglia apo Gjermania. Klubi i fundit italian që fitoi Kupën UEFA ishte Parma, duke triumfuar në finale ndaj Marseille-s në 1999 (3-0).
Leverkusen ka kompletuar 6622 pasime në Europa League këtë sezon, më të lartat në një edicion të vetëm të turneut që nga Sevilla në 2019-20 (6971). Përqindja e pasimeve të suksesshme të klubit gjerman (89.5%) këtë sezon është e dyta më e mira e regjistruar ndonjëherë në turne (pas Nice në 2017-18, 90%) ndërsa përqindja e pasimeve të shkurtra të suksesshme (94.3%) është më e larta e regjistruar ndonjëherë në një edicion të vetëm të këtij konkursi.
Atalanta ka pranuar vetëm 2.8 goditje në portë për ndeshje në Europa League këtë sezon, më pak se çdo ekip tjetër në turne. Finalisti tjetër, Leverkusen, ka marrë mesatarisht 7.2 goditje në portë për ndeshje në këtë edicion të turneut.
Bayer ka tentuar 232 goditje në Europa League këtë sezon, më së shumti nga një ekip në një edicion të vetëm të turneut që nga Chelsea në 2018-19 (247). Skuadra gjermane ka arritur më shumë se 30 goditje në tre ndeshje të ndryshme këtë sezon, më parë vetëm një ekip tjetër e kishte arritur këtë më shumë se një herë në një sezon të vetëm të turneut (Marseille në 2015-16, dy herë).
Gjashtë nga 31 golat e Bayer Leverkusen-it në Europa League këtë sezon janë shënuar përtej minutës së 90-të të lojës, më së shumti gola në kohën shtesë të shënuar nga një ekip në një sezon të vetëm në kompeticionet e mëdha evropiane.
Stadiumi “Aviva” në Dublin do të jetë stadiumi i parë që do të presë një finale të Europa League në më shumë se një rast, pas atij të vitit 2011, të cilin Porto e fitoi 1-0 kundër Sporting Bragës falë golit të Radamel Falcao-s.
Trajneri i Bayer Leverkusen-it, Xabi Alonso, luajti në finalet e Champions League në vitin 2005 dhe 2007 për Liverpool-in. Ai është personi i katërt që arrin në finale të një gare të madhe evropiane si lojtar dhe si trajner në këtë shekull, si Zinedine Zidane (finalja e UCL si lojtar në 2002, finalja e Champions League si trajner në 2016, 2017 dhe në 2018), Antonio Conte (si lojtar në finalen e Champions League në 2003, si trajner në finalen e Europa League në 2020) dhe Giovanni van Bronckhorst (si lojtar në finalen e UCL në 2006, si trajner në finalen e Europa League në 2022).
Florian Wirtz ka qenë i përfshirë në tetë gola në Europa League këtë sezon (katër gola, katër asistime), më shumë se çdo lojtar tjetër i Leverkusen-it. Klasa e vitit 2003 ka krijuar 28 mundësi shënimi, vetëm pesë lojtarë kanë bërë më mirë në një edicion të vetëm të turneut, i fundit është Amin Younes me Ajax në 2016-17 (30).
Gianluca Scamacca ka shënuar gjashtë gola në këtë edicion të Europa League. Vetëm dy lojtarë italianë kanë shënuar më shumë në një sezon të vetëm në turne: Giuseppe Rossi në 2010-11 me Villarreal (10) dhe Ciro Immobile në 2017-18 me Lazio (8).
Në moshën 66 vjeç e 117 ditë (në ditën e finales), Gian Piero Gasperini do të bëhet trajneri më i vjetër që bën debutimin e tij në një finale të një kompeticioni të madh evropian dhe më i moshuari ndonjëherë që nga Jupp Heynckes në finalen e Champions League 2013 (68 vjeç e 16 ditë).
Trajneri tjetër Xabi Alonso, me 42 vite e 179 ditë, do të jetë më i riu që do të marrë pjesë në një finale evropiane që nga Roberto di Matteo në finalen e Champions League 2012 (41 vjeç e 356 ditë), në atë rast kundër Heynckes.
Zyrtare, Chelsea nuk duron më, largon trajnerin Pochettino
Pochettino nuk është më trajner i Chelseat. Lajmi është bërë publik nga klubi londinez, nëpërmjet një postimi në rrjetet sociale. Chelsea, vihet kështu menjëherë në kërim të teknikut të ri, i cili do ndërtojë skuadrën për edicionin pasues.
“Në emër të të gjithëve në Chelsea, ne dëshirojmë të shprehim mirënjohjen tonë për Mauricio për shërbimin e tij këtë sezon. Ai do të jetë i mirëpritur të kthehet në Stamford Bridge në çdo kohë dhe ne i urojmë të gjitha më të mirat në karrierën e tij të ardhshme si trajner” – u shprehën Drejtorët sportiv Laurence Steëart dhe Paul Ëinstanley. Pochettino qëndroi 51 ndeshje në krye të pankinës së Chelsea.