Pozicioni dhe fusha e veprimit të një ambasadori përcaktohet nga Konventa e Vjenës. Ai përfaqëson kornizën formale të kryerjes së punës, por ajo informale është shumë më domethënëse.
Gjatë pritjes së temave dhe përmbajtjeve të ndryshme, ambasadorët dhe zyrtarë të tjerë sugjerojnë ndikim apo dërgojnë mesazhe përmes tregimeve, metaforave, gjesteve, stilit të veshjes, ngjyrave dhe shumë sjelljeve të ndryshme. Qëllimi është, natyrisht, gjithmonë i njëjtë dhe ka të bëjë me përfaqësimin e interesave të vendit të vet.
Nëse kjo zbatohet për pozitën e ambasadorit amerikan në Serbi, Christopher Hill, nuk mund të shmanget fakti që ai përfaqëson interesat e Shteteve të Bashkuara. Por ky pretendim po manipulohet përtej kufijve të asaj që është e pranueshme, sepse idetë e tij nuk janë domosdoshmërisht në kundërshtim me qëndrimet e Serbisë.
Serbi mesatar sigurisht që do të pyeste veten se si është e mundur kjo, pasi Amerika është qenia me bisht dhe me brirë e kësaj bote. E gjithë kjo, natyrisht, është vetëm fryt i propagandës së atyre që duan që Amerika të duket si kampione e ferrit, sepse në realitet situata faktike është dukshëm e ndryshme.
“Para së gjithash, për të kuptuar sjelljen e ambasadorit Hill, duhet kuptuar se si funksionojnë marrëdhëniet ndërkombëtare. Fatkeqësisht, një përqindje shumë e vogël e popullsisë mund të mburret me njohuri të tilla dhe, me keqardhje të dyfishtë, ka një numër edhe më të vogël të opinionistëve që depërtojnë thelbësisht në ato marrëdhënie. Këtu lind detyra e ndritur njerëzore dhe njëkohësisht rezulton detyrë e diplomatëve që këto procese t’i afrojnë sa më shumë me qytetarët, brenda kufijve të lejuar, në mënyrë që situata të mos jetë keqlexuar.
Duke e lënë, konkretisht, popullsinë e Serbisë në një errësirë të tillë, çdo i dërguar i huaj rrezikon ta vendosë në një pozitë të palakmueshme reputacionin e vendit të tij” – keshtu shkruan media serbe Danas duke shtuar se prej diplomateve të ndryshë, në kohë të ndryshme ka patur interesa konfliktuale, veç diplomatike.
Askush nuk mund ta mohojë se Amerika gjatë mandatit të tij u tregua shumë më e dëgjuar për çështjen serbe sesa në dy dekadat e mëparshme. Disa nga gjestet e tij ishin vërtet dashamirëse ndaj Serbisë, sado që kishte përpjekje për t’u mësuar atyre një lloj komploti të keq.
“Me veprimet e tij, Christopher Hill u distancua nga doktrina politike e Madeleine Albright dhe Richard Holbrooke. Nuk është shumë keq të thuhet se kjo përfaqëson një mençuri të jashtëzakonshme nëse merret parasysh thënia e Bismarkut për nevojën për të ndier lëvizjen e Zotit nëpër histori dhe për të njohur kuptimin e ecjes dhe veshjes së tij ndërsa ai kalon me nxitim dhe zhduket nga skena” – shkruhet ne median serbe duke shtruar pyetjen:
Do të ndihmojë kjo për të kuptuar se Christopher Hill nuk është e gjithë Amerika?
Në këtë linjë, me veprimet dhe mosveprimet e tij, ai përfaqëson interesat e Shteteve të Bashkuara dhe monedhës me të cilën paguhet. Gjithsesi qumështi i derdhur nuk vlen për keqardhje, ndaj publiku serb duhet të jetë i vetëdijshëm me faktin se ambasadori Christopher Hill po e bën punën e tij edhe në mënyrën që ai e konsideron më të mirën. Ai mund të bëjë gabime, si kushdo që bën, por kjo nuk pasqyron pamjen më të gjerë të marrëdhënieve serbo-amerikane. Është e rëndësishme të kuptohet se nuk duhet të jesh alergjik ndaj lojtarit, por ndaj lojës” – thuhet në shënimin redaksional ku theksohet: – Serbia eshte e dënuar të endet përgjithmonë nëpër labirintet e historisë, duke kërkuar një rrugëdalje në të kaluarën, në vend të së ardhmes.
