Connect with us

Shkrime

Lavdi padijes, lavdi çmendurisë- Nga Artan Fuga

Një nga filozofët më të njohur në fushën e arsyes njerëzore, Erasmusi i Roterdamit, ka shkruar një vepër madhështore që unë do ta përkthenja titullin: LAVDI Çmendurisë!
Pranimi i marrëzisë fillon rrugën e njerëzimit drejt arsyetimit!
Me pranimin e padisë – fillon mendësia demokratike.
Ju mungon të gjeni një burrë në hallin tonë, veçanërisht për t’iu përgjigjur një pyetjeje të përditshmërisë suaj: Ku di unë? nuk e di! Nuk kam asnjë kompetencë në këtë fushë! Nuk kam asnjë ide për këtë! Unë jam një i paditur! Unë kam njohuri sipërfaqësore në këtë fushë. Mos i merrni këto që po ju them si flori!
Edhe një herë për gabimin aritmetik të zotit Albin Kurti!
S’kanë ç’të bëjnë dhe tundin derën, a thua se zoti Kurti matet me sa e njeh logjikën matematikore.
E ritheksoj, sipas specialistit dhe filozofit të politikave arsimore Gustav Le Bon, njohuritë shkollore që nuk praktikohen, nuk mund të funksionojnë më pas shtatë apo tetë vjetësh, që nga momenti i përvetësimit.
Jam i bindur se edhe ata që ironizojnë, po t’u bësh një ushtrim të thjeshtë nga mekanika e Njutonit të përzier me hidraulikën e Arkimedit dhe difraksionin e dritës së James Watt, për shembull, nuk mund ta zgjidhin dot!
Stërvitjet e shumta në gjimnaz!
Gabimi i z. Kurti është se ai e vizitoi atë klasë dhe pa dashje, në mirëbesim, shkeli etikën e mësimdhënies, ndërhyri arbitrarisht në procesin mësimor.
Askush nga jashtë, i pacertifikuar, i paautorizuar, nuk lejohet të marrë katedrën e mësuesit dhe të japë mësim në vend të tij! As kryeministër. Kur kryeministri fillon të kryejë detyrat funksionale të rojes së shkollës, atëherë shteti dhe administrata kthehen në turmë – shpjegoi Max Weber!
Një kryeministër, gjëja e parë që duhet marrë në konsideratë është se ai nuk duhet të pretendojë se e di. Në vend të kësaj, në parim ai duhet të pranojë publikisht injorancën e tij dhe se nuk di asgjë! Nuk është detyra e tij të dijë.
Të qeverisësh dhe të dish janë dy gjëra krejtësisht të ndryshme. Puna eshte se ne boten shqiptare, per arsye qe nuk mund t’i shpjegoj, pushteti dhe dija pretendojne se jane bashke, i fuqishmi hiqet se di!
Konfirmimi i njohurive nga vartësit e tij, e bën atë ta besojë këtë!
As gazetari nuk ka nevojë ta dijë! Lëreni të hamendësojë në fusha që nuk e ka idenë, por fare!
Lëreni të qetë opinionistin, edhe ai nuk duhet hequr se e di.
Le të hiqet intelektuali apo njohësi i një fushe se di çdo gjë përtej barakës dhe barakës së dijes së tij.
Lëreni kur të hiqet poeti apo shkrimtari sikur të dijë se çfarë është e mirë apo e keqe për kombin dhe bashkatdhetarët e tij.
Zbehet kur aktori shfaqet sikur di të reklamojë një miss. Mashtrim marketingu!
Të gjithë në këto raste sillen si të dehur në lokalin e lagjes sime, i cili pasi rruhet, fillon të na shpjegojë se me çfarë armësh po përgatit Ukraina të marrë Moskën! Ne buzëqeshim me të duke pirë birrën tonë të shoqëruar me patatina!
Mendimi demokratik fillon me padi, jo me dije.
As votuesi nuk e di se për çfarë voton! Ai që lavdëron veten se ka marrë vota, më pas ka vërtetuar dijeninë e tij, se është me të vërtetën, është thjesht një manipulues.
Le të marrë një politikan shkumësin në duar dhe të bëjë thesin aritmetik. Lëreni të pretendojë të jetë Gauss. Mësuesi duhet t’i thoshte: Mos e prek shkumësin atje, zoti kryeministër.
Ky është problemi i shkollës, dijes, arsimit në botën shqiptare dje dhe sot! Ndërhyrje nga jashtë!
Fakti që askush nuk e vë gishtin aty, do të thotë se jemi mësuar me të keqen dhe nuk na bën përshtypje.
Mos e cenoni procesin mësimor me ndërhyrje nga i forti, nga politika, nga paratë, nga djalli e i biri!
Sa i vlefshëm është gabimi i kryeministrit simpatik të Kosovës! Çdo specialist i pedagogjisë mund të fillojë ciklin e tij të mësimit tani duke e paraqitur atë video para auditorit dhe më pas të vazhdojë ta bëjë mësimin e tij kuptimplotë.
Related Topics:
Advertisement