Genc Pollo: Veto e Greqisë kundër Shqipërisë është pozitive, bravo e madhe Athinës

Genc Pollo shkruan se veto e Greqisë kundër Shqipërisë është diçka positive. Kjo, pasi sipas tij, Brukseli mbyll sytë ndaj shkeljeve në Shqipëri, siç është rasti i Fredi Belerit.

Pjesë nga shkrimi i Pollos

Po qe se i referohemi tipologjisë së motiveve të mësipërme Athina:

-nuk po pretendon se jemi grekë e që shqipja është një dialekt i greqishtes (jetojmë në kohën e një dalldisjeje fejsbuku mbas pellazgjishtes edhe si çati e përbashkët por fatmirësisht kjo ende nuk është bërë argument i diplomacisë);

-nuk po insiston që shteti ynë të paguajë demshpërblime për aksh kompani greke (nuk do të ishte çudi por nuk është ky rasti).

Përtej këtyre rasteve tipike bilaterale lipset të vërehet se Athina nuk po pëdor veton minoritetin grek që teorikisht do të kishte bazë ligjore (Kriteret e Kopenhagenit, të cilat duhen përmbushur nga shtetet kandidate për në BE, flasin shprehimisht për të drejtat e minoriteteve) ndërkohë që Budapesti sinjalizon se mund të votojë kundër çelejes së negociatave të anëtarësimit të Ukrainës në BE pikërisht për gjendjen e pakicës hungareze në Transkarpate.

Siç e kam argumentuar në shënime të mëparshme Beleri është një rast i qartë i dhunimit të shtetit ligjor e të demokracisë, i të drejtave civile e politike; vetë Fredi Beleri është një i burgosur politik, i pari i burgosur politik në shekullin 21 në Shqipëri dhe prandaj një precedent i rrezikshëm (duke parë zhvillimet e muajit të fundit me trishtim duhet shënuar edhe se ai nuk është më i vetmi i burgosur politik).

Lidhja e vetme formale e Belerit me Greqinë është shtetësia e dyfishtë shqiptare e greke e tij. Por edhe kundërshtari I Belerit në garën bashkiake po ashtu ishte.

Duke ngritur çështjen Beleri në Bruksel Athina nuk ka ngritur një çështje dypalëshe greko-shqiptare por një çështje absolutisht të brendshme, të rëndë e të rëndësishme të shtetit shqiptar. Greqia është një shtet i vogël në BE ku influenca shihet në përpjestim me madhësinë e çdo shteti anëtar. Vetoja greke, për shkak të përvojës së shkuar me Shkupin mund të shihet me dyshim në Bruksel si bariu që thirri pa vend “ujku, ujku!”. Por ndërhyrja e Greqisë duket se mbush vakuumin e krijuar nga inercia, heshtja e symbyllja e Komisionit Europian.

Pikërisht Komisioni, ky organ primar i Bashkimit Europian me detyrë funksionale të verifikojë Kriteret e Kopehagenit në vendet kandidate si Shqipëria, heshti deri në nëntor për Belerin ndërkohë që denonte arrestime arbitrare në Azerbajxhan e gjetiu. Raporti “Shqipëria 2023” i Komisionit, i publikuar këtë muaj, e paraqet shkurt e formalisht saktëçështjen Beleri porçuditërisht jo tekkapitulli i demokracisë e i të drejtave themelore por tek ai mbi raportet me fqinjët (për hir të së vërtetës lipset të themi se për herë të parë në këtë dekadë raporti ka dy tre paragrafe të ndrojtur që përshkruajnë dhunimin e të drejtave parlamentare të opozitës; ky është një zhvillim i mirëpritur edhe pse dhjetë vjet i vonuar. Por këto në shënim tjetër). Heshtja e Komisionit Europian mund të ketë disa arsye.

Por më e dukshmja është nevoja për të paraqitur si success story organet e drejtësisë post-reformë ku Komisioni investo një kapital politik e financiar të konsiderueshëm; kuptohet me synime pozitive. Ndonëse privatisht diplomatë të ndryshëm e pranojnë se reforma rezultoi shumë problematike burokratët e Komisionit nuk ka si të kenë interes institucional dhe kurajo morale të pohojnë se drejtësia e re por prodhon të burgosur politikë; gjë që drejtësia e vjetër, megjithë mëkatet e dobësitë e veta, nuk e bëri që nga viti 2000. Për të plotësuar me nota pozitive kuadrin e BE lipset të thuhet se Parlamenti Europian dhe parti kryesore të tij janë shprehur qartë e drejtë për çështjen Beleri.

Po kështu mund të flitet edhe për heshtjen e dy organizatave europiane me fokus tek të drejtat themelore dhe që kanë zyra në Tiranë: Keshilli i Europës dhe OSBE nuk janë shprehur dhe kjo ngre pikëpyetje e fton një debat mbi dobishmërinë e tyre. Po këtu duhet shtuar se Kongresi i Autoriteteve Lokale (brenda KiE) ka denoncuar arrestimin në Himarë dhe ODIHR (brenda OSBE-së) e përmend rastin Beleri në raportin mbi zgjedhjet lokale të majit 2023.

Në këtë kontekst vlen të konsiderojmë se cfarë mund të ndodhte në skenarin hipotetik ku qeveria greke nuk do të kishte interes për Fredi Belerin, nuk do të çante kokën nëse u arrestua ai dhe do të merrej me punët e veta. Barra për të denoncuar e luftuar precedentin e burgosjes politike do të mbetej kryesisht tek opozita e cila aktualisht është si zjarrfiksi i vetmuar para zjarreve në çdo lagje të qytetit. BE e SHBA përveç frenimeve të mësipërme janë të absorbuar nga krizat e konfliket në Ukrainë dhe në Lindjen e Mesme. Si pasojë Ballkanin e shohin më shumë në prizmin gjeopolitik dhe më pak në atë demokratik. Prandaj më duket, edhe pse kam alergji ndaj vetove bilaterale, se ndërhyrja greke në Bruksel për çështjen Beleri mund të ketë pasoja pozitive pasi mund të ngrejë qepallat burokratëve cinikë. Pra për t’a thënë me fjalët e Edi Ramës “po qe se bëhet kaq e madhe kjo e Belerit në dreq vaftë edhe kjo puna e Evropës!”.