ITALI– Ndërmjet viteve 2018 dhe 2020, shumica e arrestimeve në Evropë për trafik kokaine përfshinin shtetas shqiptarë: 266 persona, më shumë se 257 brazilianë dhe 168 kolumbianë të arrestuar në të njëjtën periudhë. Rritja e arrestimeve përkoi edhe me ndryshimin e cilësisë: nëse për vite me radhë trafikantët shqiptarë ishin kufizuar të ishin punëtorë të organizatave të tjera kriminale, tashmë grupet kriminale, të strukturuara sipas modelit të ‘Ndranghetës’ italiane, kanë ndërtuar marrëdhënie solide me trafikantët e drogës në Amerikën e Jugut, veçanërisht në Ekuador, ku kanë rritur ndikimin e tyre.

Si një aktor i thjeshtë mbështetës, mafia shqiptare është imponuar kudo. Sipas një raporti të fundit të Europol-it, ajo kontrollon një pjesë të madhe të tregut të kokainës në Mbretërinë e Bashkuar dhe në Evropë, ku ka interesa të forta në Gjermani, Belgjikë, Zvicër, Bullgari dhe Greqi. Për arsye logjistike dhe afërsisë, vendi ku biznesi po lulëzon më shumë është Italia.

Gjatë një konference në gusht, Nicola Gratteri, prokuror publik në Catanzaro, i cili ka qenë i përfshirë në luftën kundër ‘Ndrangheta’ për vite me radhë, tha se “për të paktën tre vjet kam thënë se në Evropë ka një mafia në zhvillim, ajo shqiptare. Shqipëria është një vend i korruptuar, ku është e lehtë të korruptosh zyrtarët publikë. Dhe nëse largohen nga Shqipëria dhe tashmë kanë fuqi ekonomike, mund të forcohem si mafia ndërkombëtare”.

Një dëshmi e aktivizmit të mafies shqiptare vjen nga operacionet policore. Për shembull, në shtator 2020 operacioni Los Blancos goditi klanin më të fortë shqiptar të pranishëm në Evropë, Kompania Bello. Policia italiane, Europol dhe Eurojust, agjencia evropiane për bashkëpunimin gjyqësor penal, morën pjesë në operacion. Hetimet nisën nga një përleshje e dhunshme e ndodhur në vitin 2014 në qendër të Firences. Dy grupe të kundërta shtetasish shqiptarë janë përplasur, duke garuar për sheshet e prostitucionit mes Firences dhe Pratos. Policia konstatoi se disa nga të arrestuarit ishin të përfshirë edhe në trafik droge.

Për të komunikuar me njëri-tjetrin, anëtarët e ndryshëm të organizatës përdorën sistemin e mesazheve të telefonave BlackBerry: duke ndjekur komunikimet dhe pas një hetimi prej vitesh, policia europiane zbuloi një trafik kokaine që nga Ekuadori mbërriti në portet e Antwerpen dhe Roterdam. Nga këtu kokaina u largua sërish, madje drejt Italisë, me kamionë. “Në çdo paketë”, shpjegoi prokurori kombëtar antimafia, Federico Cafiero de Raho, “marka “Bello” u vendos për të vërtetuar cilësinë e pretenduar të produktit”.

21 shtetas shqiptarë përfunduan në burg, ndërsa 80 të tjerë ishin arrestuar më parë në Holandë, Shqipëri, Belgjikë, Ekuador, Emiratet e Bashkuara Arabe, Gjermani, Greqi, Rumani dhe Hungari. U morën edhe dy drejtuesit e organizatës: Denis Matoshi, 40 vjeç, i arrestuar në Dubai dhe Dritan Rexhepi, gjithashtu dyzet vjeç, i kapur në Ekuador.

Rexhepi, i konsideruar si kreu i Kompania Bello, kishte shumë vite që banonte në Ekuador. Ai kishte mbërritur pas Adriatik Tresës, liderit shumëvjeçar të mafies shqiptare në Amerikën e Jugut, i cili u vra më 20 nëntor 2020 në komunitetin e mbyllur të La Aurora, pranë Guayaquil, qytetit më të populluar të vendit. Katër vrasës të maskuar si policë u shfaqën në derën e vilës së tij, e vranë atë dhe truprojat e tij dhe u larguan. Tresa njihej mirë nga forcat policore amerikano-jugore dhe evropiane. Ajo kontrollonte një pjesë gjithnjë në rritje të tregtisë së kokainës nga një kontinent në tjetrin. Në Ekuador ai kishte gjetur një bazë solide dhe komode.

Ka shumë arsye pse mafia shqiptare ka zgjedhur Ekuadorin si qendër të biznesit: 700 kilometrat e kufirit me Kolumbinë, pozicioni qendror, portet dhe mbi të gjitha korrupsioni i përhapur mes policëve dhe gjyqtarëve. Prania e trafikantëve shqiptarë të drogës në vend është raportuar që në fillim të viteve 2000. Dhe në vitin 2011 drejtori për Amerikën e Jugut të DEA (Administrata e Zbatimit të Drogës) Amerikane, Jay Bergman, tha: “Ka banda kriminale shqiptare, ukrainase, italiane, kinezët në Ekuador, të gjithë kanë një pjesë të produktit për të shpërndarë në vendet e tyre përkatëse ”

Deri në vitin 2016, mafia shqiptare kufizohej në mbështetjen e Ndranghetës, e cila kishte kontroll të trafikut nga Amerika e Jugut. Atë vit, megjithatë, pati një zgjerim të madh të kërkesës nga vendet evropiane: prodhimi u rrit dhe narkosët e Amerikës së Jugut kërkonin bashkëbisedues të tjerë. Shqiptarët ishin gati. Ata bënë marrëveshje me Constru, një nga grupet më të forta paraushtarake, të formuar nga ish-anëtarë të FARC, Forcat e Armatosura Revolucionare të Kolumbisë dhe pronarë të fushave në departamentin Putumayo, ku prodhimi i kokainës është i madh. Shqiptarët ishin ndër të parët që shfrytëzuan nëndetëset për të transportuar kokainë nga Ekuadori në Amerikën Veriore dhe Qendrore. Një nëndetëse me shtatë ton kokainë u zbulua në vitin 2013 në Limones, në provincën e Esmeraldas në Ekuadorin verior.

Edhe në Itali, mafia shqiptare filloi si një aktor mbështetës dhe më pas u vendos si një organizatë e pavarur dhe gjithnjë e më e fuqishme. Sipas raportit vjetor 2020 të DIA, Departamenti i Hetimit Anti-Mafia:

“Kriminelët shqiptarë të pranishëm në pjesën më të madhe të territorit kombëtar shprehen përmes niveleve të ndryshme të operacioneve. Disa veprojnë brenda grupeve të vogla, duke përfshirë grupet multietnike, për kryerjen e krimeve kundër pronës. Në raste të tjera, është konstatuar prania në vend e organizatave kriminale të strukturuara dhe të qëndrueshme, të cilat veprojnë në mënyrë të ngjashme me ato të “mafias tipike”. Krimi shqiptar është kryesisht aktiv në trafikun e drogës dhe armëve, si dhe në trafikimin dhe shfrytëzimin e qenieve njerëzore të prostitucionit ndonjëherë në marrëveshje funksionale me organizata të grupeve të ndryshme etnike (rumune dhe nigeriane)”.

Mafia shqiptare ka marrëdhënie të thella me të gjitha grupet italiane të krimit të organizuar. Marrëdhëniet me mafian siciliane datojnë që në vitet 1990 kur Cosa Nostra, e goditur rëndë nga iniciativat e gjyqësorit, gjeti një aleat efektiv në familjet shqiptare. Sipas njoftimeve të policisë, familje të rëndësishme mafioze tashmë kanë selinë e tyre në Vlorë të Shqipërisë, ndërsa në Itali ia kanë kontraktuar organizatat shqiptare rekord prostitucioni. Marrëdhëniet e biznesit me ‘Ndrangheta’ janë shumë të ngushta. Elementë të rëndësishëm të Kompania Bello, të arrestuar më vonë, jetonin në Kalabri, në Platì dhe Bovalino. Dhe një bashkëpunim i ngushtë mes ‘Ndranghetës’ dhe krimit shqiptar është zbuluar prej kohësh në veri të Italisë, veçanërisht në Piemonte dhe Liguria.

Me Sacra Corona Unita, mafian puliane aktive mbi të gjitha në Salento, marrëveshjet kanë qenë të qëndrueshme prej vitesh. Bandat shqiptare përdorin brigjet e Pulias për të sjellë marihuanë dhe hashash në Itali, veçanërisht nga Valona: Sacra Corona Unita ofron gomone, kontrabandistë dhe pika ankorimi.

Mafia shqiptare është themeluar vetëm mbi lidhjet familjare. Klanet quhen fis dhe janë shprehje e një ose më shumë familjeve që kanë ende lidhje gjaku mes tyre. Ekziston një këshill qeverisës, Bajraku , i krahasueshëm me kupolën mafioze. Secili grup ka një udhëheqës, Kryetarin , dhe një nënkryetar, Kryetarin, i cili nga ana e tij ka një zëvendës që është njeriu i ndërlidhjes me të gjithë anëtarët e organizatës. Askush, brenda klanit, nuk konsiderohet punëtor. Një gazetar anglez, John Lucas, i cili ka studiuar prej kohësh klanet shqiptare, ka shkruar se “Gangsterët shqiptarë thonë se ndjenja e nderit i pengon të marrin urdhra. Marrëdhëniet kriminale janë të barabarta dhe kur një shef merr vendime, zakonisht jepen udhëzime me respekt, për të shmangur ofendimin e të tjerëve”.

Nuk ka formulë betimi për anëtarët e klanit; megjithatë, ekziston një kod i pashkruar, i bazuar në besën , pra besimi, respektimi i fjalës. Lucas gjithmonë shpjegon: “Besa është strumbullari i një kodi nderi që përmblidhet me këtë moto: “Kur një shqiptar të jep fjalën, të jep djalin”.

Marrë dhe përshtatur nga ILPOST.IT