Nga Reuters 

…Kriminelët e Ballkanit “janë mëse të lumtur të punojnë me izraelitët, holandezët, suedezët, dominikanët, triadat kineze”, thotë një ish-zyrtar i DEA-s. “Ata do të punojnë, në fakt, me këdo.” Megjithatë, ata janë larguar nga Shtetet e Bashkuara, tha ai, të bindur nga dominimi i karteleve meksikane dhe aksionet e ashpra të policisë amerikane.

Ngjitja e bandave ballkanike në nivelet e larta të tregtisë globale të kokainës ka bërë që policia të përpiqet të mbajë të njëjtin ritëm. Konfiskimet e kokainës në Evropën Perëndimore dhe Qendrore arritën një rekord prej 315 tonë në vitin 2021, sipas të dhënave më të fundit nga Zyra e Kombeve të Bashkuara për Drogën dhe Krimin (UNODC), duke tejkaluar 250 tonët e kapur në Shtetet e Bashkuara. Pastërtia e kokainës në Evropë është rritur në mënyrë të qëndrueshme gjatë dekadës së fundit, tha UNODC, një tregues ky i sasive të bollshme.

Ndërsa Europa është trazuar nga lufta, vrasjet e lidhura me drogën rivalizojnë tani terrorizmin si kërcënimi kryesor i sigurisë së Bashkimit Evropian, sipas komisioneres së bllokut për çështje të brendshme, Ylva Johansson.

Kryeministri suedez, Ulf Kristersson, vitin e kaluar angazhoi ushtrinë e vendit të tij për të ndihmuar në shuarjen e dhunës së bandave të lidhura me narkotikët që ka përfshirë sulme me bomba dhe vrasje fëmijësh. Në mars, autoritetet greke shkatërruan një bandë ballkanike që dyshohet se është përgjegjëse për më shumë se 60 vrasje në të gjithë Evropën në dekadën e fundit. Po atë muaj, rrugët e Brukselit u tronditën nga beteja të shumta me armë që dyshohet se përfshinë mafien shqiptare.

Në Amerikën Latine, prania e Ballkanit është tani më e fortë se kurrë, sipas një hetuesi nga task forca ballkanike e agjencisë policore evropiane Europol. Zyrtari tha se ka më shumë se 50 qeliza kryesore trafikimi nga Ballkani Perëndimor që punojnë në të gjithë Amerikën Latine, me qindra gangsterë të shpërndarë nëpër rajon.

Detektivi i policisë federale braziliane, Alexandre Custodio, i cili vitin e kaluar udhëhoqi një operacion të madh kundër kontrabandistëve ballkanikë, tha se ai ishte “i impresionuar” nga dominimi i tyre në tregtinë transatlantike të kokainës.

“Tani për tani në Amerikën Latine ata janë mafia kryesore në trafikun detar,” tha ai.

Lidhjet me Amerikën Latine

Autoritetet thonë se epërsia e kriminelëve ballkanikë në tregtinë globale të kokainës është fryt i investimit të tyre prej dy dekadash në njerëz dhe lidhjet në të dy anët e Atlantikut.

Pas shpërbërjes së Jugosllavisë në 1991 dhe dekadës së konfliktit etnik që pasoi, kriminelët e Ballkanit organizuan operacione të sofistikuara kontrabande nga kaosi. Kur paqja u vendos në rajon në fillim të viteve 2000, disa prej tyre u larguan drejt Amerikës Latine në kërkim të mundësive të reja.

Atje ata ndërtuan aleanca me grupe të fuqishme kriminale, duke përfshirë Forcat e Armatosura Revolucionare të Kolumbisë dhe Komandën e Parë të Kryeqytetit të Brazilit, për t’i ndihmuar ata të gjenin dhe transportonin kokainë të lirë, thanë zyrtarët kundër narkotikëve.

Vënia nën kontroll e rrugëve të kontrabandës transatlantike u ndihmua nga njohuritë detare të fituara gjatë shekujve. Mijëra meshkuj nga rajoni punojnë në anije mallrash, disa prej të cilëve ka rezultuar se janë vulnerabël ndaj korrupsionit ose detyrimit, sipas autoriteteve kundër narkotikëve, raporteve të policisë dhe dokumenteve të gjykatës. Trafikantët ballkanikë japin ryshfet ose kërcënojnë marinarët ballkanikë të manipulojnë kontejnerët e transportit, të fshehin kokainën në sendet e tyre ose ta transportojnë atë në anije nga varkat më të vogla ndërsa janë në det.

Edhe në kontinent, kriminelët brenda komunitetit të diasporës ballkanike të Evropës kanë ofruar infrastrukturë të shpërndarjes dhe shitjes me pakicë për shitjet në rrugë, duke i dhënë Kartelit Ballkanik një prani përgjatë gjithë zinxhirit të furnizimit, thanë autoritetet.

Kostovski, serb i burgosur, ishte pjesë e valës së parë të këtyre gangsterëve për të vënë bast të ardhmen e tij në Amerikën Latine, sipas policisë braziliane. Ai hyri në radarin e tyre në vitin 2006, pas një informacioni nga policët gjermanë, sipas raportit të Operacionit Niva prej 3025 faqesh të përgatitur nga policia federale e Brazilit. Deri në atë kohë, Kostovski kishte mbi vete “një listë të gjatë veprash penale” që përfshinte grabitje të armatosur, vrasje pa paramendim dhe ikje nga burgu në Suedi dhe Holandë, sipas një vendimi të vitit 1989 nga Gjykata Evropiane e të Drejtave të Njeriut.

Pas zbarkimit në Amerikën Latine, Kostovski kontrabandoi cigare nga Paraguai përpara se të kalonte “në aktivitete të tjera të paligjshme, si trafikimi i drogës dhe armëve dhe pastrimi i parave”, sipas një raporti të papublikuar të inteligjencës amerikane, të cilin e disponon Reuters.

Në vitin 2006, ai ishte vendosur në qytetin bregdetar të Vilha Velha, pranë portit të Vitorias. Atje ai jetonte në një apartament buzë plazhit me gruan e tij braziliane dhe djalin e tyre, sipas raporteve të Operacionit Niva. Vendimi i Kostovskit për t’u vendosur në Brazil nuk ishte i rastësishëm, thanë zyrtarët e zbatimit të ligjit, duke pasur parasysh vijën e gjerë bregdetare dhe afërsinë me vendet që prodhojnë kokainë.

“Kishte një përpjekje të përbashkët strategjike që herët për të dërguar përfaqësues të grupeve të ndryshme të kartelit ballkanik në Amerikën e Jugut për t’u vendosur, për të krijuar rrënjë, për t’u martuar me vendasit,” tha ish-zyrtari i DEA. “Përfundimisht shumë prej tyre u bënë ndërmjetës të mirëfilltë” të kokainës.

Kostovski udhëtonte shpesh, duke përdorur pasaporta me emra të rremë që e bënin të vështirë gjurmimin e lëvizjeve të tij, sipas dokumenteve të inteligjencës amerikane dhe braziliane. Ish-agjenti i DEA tha se policia anembanë botës e kuptoi me vonesë se sa të mëdhenj ishin bërë lojtarët e Ballkanit, pjesërisht për shkak se këta trafikantë shquhen për shmangiet përmes dokumenteve të rreme.

Dominimi detar

Një rritje e shpejtë e aktivitetit të tyre bëri të qartë se ata ishin një forcë që duhej marrë në konsideratë seriozisht.

Në qershor 2019, autoritetet amerikane kapën rreth 18 tonë metrikë kokainë – me vlerë mbi 1 miliard dollarë – të fshehura në një anije mallrash të quajtur MSC Gayane. Anija për në Roterdam ishte ankoruar në Filadelfia pas një udhëtimi në Amerikën Latine. Sekuestrimi, një nga ngarkesat më të mëdha të kokainës në historinë e SHBA-së, zbuloi se sa thellë ishin futur kartelet ballkanike në industrinë e transportit detar të oqeanit, dhe veçanërisht në Kompaninë Mesdhetare të Transportit, e cila kishte në pronësi anijet. E njohur si MSC, firma me bazë në Gjenevë është kompania më e madhe e transportit në botë. Ajo ka punësuar qindra marinarë ballkanikë dhe operon një qendër trajnimi të ekuipazhit në Mal të Zi.

Tetë anëtarë të ekuipazhit të MSC Gayane – duke përfshirë pesë malazezë dhe një serb – u dënuan përfundimisht për kontrabandë të kokainës në një operacion të guximshëm natën që përfshinte transportimin e drogës në anije nga varkat e shpejta. Avokatët e detarëve të dënuar ballkanikë ose nuk u përgjigjën ose nuk pranuan të komentojnë. Goran Gogiç, ish-boksier malazez i peshave të rënda, të cilin prokurorët pretendojnë se ishte në krye të logjistikës pas dërgesës, aktualisht është në burg në Nju-Jork në pritje të gjyqit. Avokati i tij, Joseph Corozzo, tha se Gogic këmbënguli për pafajësi.

MSC i tha Reuters se kontrabanda e kokainës ishte “një çështje që shtrihet në të gjithë industrinë që kërkon një përgjigje po aq të gjerë”. Kompania tha se kishte forcuar masat e sigurisë pas incidentit të vitit 2019 me dhjetëra milionë investime vjetore, duke përfshirë teknologjinë. Të gjithë kontraktorët e saj janë verifikuar plotësisht, shtoi MSC.

Dokumentet e policisë braziliane të paraportuara më parë tregojnë se gangsterët ballkanikë kishin objektiv anijet MSC në Amerikën e Jugut për më shumë se një dekadë përpara.

Në shtator të vitit 2010, policia federale që punonte në hetimin e Operacionit Niva sekuestroi 29 kilogramë kokainë të fshehur në thasë me sende ushqimore të bartura nga dy detarë malazezë teksa po përpiqeshin të hipnin në anijen e tyre të ngarkesave, MSC Sandra, e cila ishte ankoruar në Portin e Paranaguá në Brazilin juglindor.

Marinarët Dragan Jovanoviç dhe Vladimir Bulajic, u dënuan me nëntë vjet e gjysmë burg në shtetin e São Paulo. I tillë ishte edhe rasti i Boris Perkoviç, malazezi me bazë në Brazil, për të cilin prokurorët thanë se i furnizonte me drogë. Perkovic – për të cilin policia tha se punonte me ekuipazhin e Kostovskit në Vilha Velha – u lirua në vitin 2018 dhe vdiq dy vjet më vonë, sipas të dhënave nga gjykatat federale dhe shtetërore të Brazilit. Jovanoviç dhe Bulajic tani janë të lirë. Anijet e kompanisë ishin gjithashtu në qendër të skemës së trafikimit të Kostovskit, sipas raportit të Operacionit Niva.

Nga baza e tij në shtetin Espírito Santo, Kostovski dhe ekuipazhi i tij hartuan një plan për t’u kthyer në një nga eksportuesit kryesorë të rajonit. Shteti është kryeqyteti i industrisë së gurëve dekorativë të Brazilit dhe transporton në rrugë ujore pllaka mermeri dhe graniti në mbarë botën. Kostovski dhe ekipi i tij planifikuan të zbraznin blloqet, të fshehnin kokainën brenda tyre dhe më pas t’i dërgonin ato në Evropën Lindore, thuhet në raportin e Operacionit Niva.

Në korrik 2010, thuhet në raport, krahu i djathtë i Kostovskit, një maqedonas i quajtur Branislav Panevski, mori me qira një magazinë pranë portit të Vitoria për të kryer punën. Me afrimin e datës për eksportimin e gurëve, Panevski i tha një furnizuesi brazilian se vetëm një kompani transporti do të bënte. “Ne kemi nevojë vetëm për MSC,” tha ai, sipas një transkripti që iu bë telefonatës së përgjuar në burg.

MSC nuk pranoi të komentojë mbi transkriptin e policisë.

Përfundimisht, skema e bandës u ngrit. Në fillim të nëntorit 2010, policia federale e Brazilit bastisi magazinën e Panevskit, ku gjetën rreth 159 kilogramë kokainë të fshehur në një nga gurët. Panevski dhe Kostovski u arrestuan të dy dhe u dënuan me 20 vjet për trafik ndërkombëtar droge. Sandra Kostovski, e cila ndihmoi në financimin e operacionit të bashkëshortit të saj duke kontrabanduar para në Brazil me fluturime nga Evropa, u dënua me 14 vjet. Ajo tani është e lirë, por nuk iu përgjigj kërkesës së Reuters për koment.

Panevski u burgos në shtetin perëndimor të Mato Grosso do Sul. Në vitin 2019, ai u arratis gjatë një pushimi të shkurtër dhe përmes një pasaporte false kaloi në Bolivi, ku më në fund u kap dhe u kthye në Brazil për të shlyer dënimin e mbetur. Ai është liruar që atëherë, sipas një oficeri të policisë federale që po heton rrjetin brazilian të Kostovskit, por Reuters e pati të pamundur ta kontaktonte.

Edhe Kostovski u arratis nga burgu në vitin 2018, duke përdorur një pasaportë false për t’u kthyer në Evropë, sipas oficerit të policisë federale.

Rreth asaj kohe, policia evropiane filloi të hetojë dy shërbime të koduara të komunikimit – EncroChat dhe Sky ECC – që ata besonin se përdoreshin gjerësisht nga gangsterët. Brenda disa viteve, policët francezë, holandezë dhe belgë i kishin përgjuar kanalet. Nëpër dhjetëra miliona biseda, ata zbuluan një ekosistem të zhurmshëm të botës së krimit, ku të dyshuarit flisnin hapur për kontrabandën e drogës, trafikun e armëve dhe komplotet e vrasjeve. EncroChat dhe Sky ECC kanë pushuar së funksionuari. Por pasojat e përgjimeve vazhdojnë edhe sot e kësaj dite, me më shumë se 6 500 arrestime që nga viti 2020, sipas Europol.

Ligjshmëria e përgjimeve të policisë është kundërshtuar nga gangsterët e dënuar dhe avokatët e tyre në gjykatat e apelit në të gjithë Evropën. Në Shtetet e Bashkuara, ndjekja penale e Gogic, organizatori i supozuar i dërgesave MSC Gayane, mbështetet pjesërisht në bisedat e përgjuara të Sky ECC, sipas avokatit të tij, i cili tha se do të kundërshtojë përdorimin e tyre si provë.

Departamenti Amerikan i Drejtësisë nuk pranoi të japë komente lidhur me këtë çështje. Autoritetet evropiane i kanë mbrojtur metodat e tyre si të ligjshme dhe thonë se shumë krime u parandaluan falë këtyre përgjimeve. Europol tha vitin e kaluar se këto komunikime zbuluan “rolin e rëndësishëm të rrjeteve kriminale … ​​(nga) rajoni i Ballkanit në tregtinë globale të kokainës”.

Në fund të vitit 2021, kur policia e Beogradit mori akses në këto biseda, ata kuptuan se Kostovski ishte kthyer në lojë pas arratisjes së tij nga Brazili, duke koordinuar “dërgesat e drogës nëpërmjet platformave të koduara”, tregojnë raportet e policisë serbe dhe spanjolle të cilave u referohet Reuters.

Për më shumë se një vit, policët e gjurmuan Kostovskin teksa ai u takua me bashkëpunëtorë anembanë Evropës duke organizuar atë që ata besonin se do të ishte transporti i një ngarkese të madhe. Nga mesi i vitit 2023, policia kishte identifikuar anijen që Kostovski dyshohet se kishte planifikuar të ngarkonte me kokainë dhe të lundronte përtej oqeanit: “Oceania Dos”. Në kohën kur u largua nga qyteti brazilian i Salvadorit korrikun e kaluar, autoritetet në të dy anët e Atlantikut po ndiqnin çdo lëvizje të saj. “Karteli ballkanik fundoset”, deklaroi Europol pas konfiskimit të anijes më 24 gusht 2023 dhe arrestimit të Kostovskit.

Gjeneratë e re

Dy muaj më vonë në Brazil, autoritetet atje kapën një tjetër trafikant të madh të Kartelit Ballkanik: Aleksandar Nesiç. Babai i tij, Goran, kishte mbërritur për herë të parë në Brazil në vitin 2004 dhe brenda pak vitesh, tha policia, ishte bërë udhëheqës i celulave të ndryshme të ndërlidhura ballkanike në të gjithë Brazilin – duke përfshirë ato të Kostovskit dhe Perkoviçit – duke transportuar kokainë boliviane në Evropë. Autoritetet thanë se ai gjithashtu u përpoq t’i mësonte zanatin djalit të tij, Aleksandrit.

Goran Nesic, objektivi qendror i hetimit të Operacionit Niva, u dënua për trafik droge në vitin 2013 dhe u dënua me 15 vjet në shtetin e São Paulo. Ai u ekstradua në Serbi në vitin 2018 për të vuajtur një dënim prej tetë vitesh, por tani është i lirë. As Nesic nuk pranoi të komentojë.

Aleksandar mori frenat, pretendon policia braziliane, dhe nisi punën për të marrë në dorë biznesin e familjes. Ai ishte rritur në Guarujá pranë Portit të Santos, pikë kryesore e nisjes së dërgesave të kokainës nga Amerika e Jugut, thonë autoritetet. Ndërsa babai i tij kishte favorizuar ryshfet për detarët ballkanikë për të lëvizur produktin e tij në Evropë me anije mallrash, tha policia, i riu Nesic iu drejtua anijeve më të vogla për të shmangur procedurat shtrënguese të kontrollit në portet braziliane dhe evropiane. Nesic dyshohet se bleu varka të lira peshkimi, të cilat i pajisi me rezervuarë shtesë karburanti, të mbushura me kokainë dhe personel me ekuipazhe ballkanike ose braziliane për të bërë kalimin e Atlantikut. Më 1 prill 2022, Marina e SHBA-së përgjoi Alcatraz I pranë Cape Verde, duke sekuestruar afro 5.5 ton kokainë. Ishte një nga konfiskimet më të mëdha të kësaj droge në botë atë vit.

Disa muaj më vonë, më 16 gusht 2022, marina e Brazilit kapi Dom Isaac XII në brigjet e shtetit verilindor Ceará, duke gjetur 1.2 ton kokainë në bord.

“Aleksandar Nesic ishte financuesi (ose blerësi) kryesor i ngarkesave me kokainë të sekuestruar në anijet Alcatraz I dhe Dom Isaac XII,” shkroi policia federale e Brazilit në një raport të vitit 2023 për operacionin, të cilit i referohet Reuters. Nesic u arrestua në shtëpinë e tij në Guarujá më 5 tetor 2023 dhe u burgos në pritje të gjyqit. Tashmë 31 vjeç, ai nuk pranoi të fliste për Reuters. Avokati i tij, Marrero, i cili përfaqëson babanë dhe djalin, tha se Aleksandar ishte i pafajshëm. Pavarësisht kapjes të disa prej trafikantëve të mëdhenj të Ballkanit, ata vazhdojnë të mbushin Evropën me kokainë për shkak të taktikave të tyre gjithnjë në zhvillim, thanë zyrtarët.

Custodio, detektivi brazilian që drejtoi hetimin e Aleksandar Nesic, tha se bandat ballkanike krijonin kompani mashtruese për të lehtësuar lëvizjen e drogës së tyre, por tani po blejnë eksportues të ligjshëm. Një zyrtar amerikan kundër narkotikëve që ka punuar me Custodio tha se gangsterët ballkanikë “janë lokomotiva më e madhe që drejtojnë” tregtinë e lulëzuar të kokainës në Evropë. “Ata e kanë rafinuar metodologjinë e tyre – dhe ajo po funksionon,” tha ai.

Nga Kastriot Dervishi

Ka hapur një polemikë jo të vogël në vitet e tranzicionit, një artikull i botuar vite më pare, në revistën “Në shërbim të popullit” (organ i dikurshëm i Ministrisë së Punëve të Brendshme), nga Nuri Mehmeti, me titull “Kur hidheshin themelet ekonomike të pushtetit popullor”.

Ky shkrim, është botuar në faqet 14 – 15, të numrit të gushtit 1984, në revistën në fjalë, me okelion “40 vjet çlirim, rrugë lufte e fitoresh”!  Polemikat e mëvonshme në lidhje me këtë artikull lindën pasi shifra prej 43.816.682 monedhash ari që përmendej në artikull, e grabitur nga Sigurimi i Shtetit, ishte një shifër zyrtare.

-PSE SHKOI ARI NE BASHKIMIN SOVJETIK?!

Një tjetër problem që ka të bëjë me arin shqiptar, është edhe sasia e arit që ka shkuar në Bashkimin Sovjetik, në vitin 1954, në shkëmbim të një sasie gruri. Një praktikë e tillë, që mbase mund të ketë ndodhur edhe herë të tjera me Bashkimin Sovjetik, thuajse nuk ka ndodhur kurrë, për blerje mallrash ushqimorë.

Kështu, sipas vendimit nr 144, datë 2 shkurt 1954, “Mbi importim mallrash për tregun special”, të Këshillit të Ministrave, në Bashkimin Sovjetik, ka shkuar një sasi prej 224,4 kg. ar. Vlen të theksohet se, e gjithë procedura e kalimit të arit në Bashkimin Sovjetik, ka qenë tejet sekrete. Pse duhej të ishte sekrete, nga kush ruheshin udhëheqësit komunistë?

Në vendimin në fjalë thuhet:

“1-Ministria e Tregtisë dhe Komunikacioneve, të importojë mallra nga BRSS-ja për tregun special, për një vleftë prej 1.000.000 (një milion rubla).

2-Ministria e Financave, ngarkohet të bëjë likuidimin e shumës së sipërme, në kundra vlerë me monedha ari.

3-Ky vendim hyn në fuqi menjëherë”.

-RELACIONI SEKRET I BANKËS SE SHTETIT SHQIPTAR, ME 27 DHJETOR 1954

Në lidhje me ketë, Banka e Shtetit Shqiptar, në relacionin tepër sekret, dërguar Këshillit të Ministrave thotë:

“Në bazë të vendimit të Këshillit të Ministrave, nr. 144, datë 2 shkurt 1954, është vendosur që të importohen nga BRSS-ja, mallna për tregun special, për një shumë rreth 1.000.000 rubla. Vlefta e mallnave, do të likuidohet me monedha ari. Sipas të dhënave kontabël, vlefta e mallnave të mbërritura, kapin shumën prej 945.615,58. Nga ana jonë, para se të bëhej likuidimi i vleftës së mallnave të mbërritura, për tregun special, i kemi kërkuar Bankës së BRSS-së, çmimin e blerjes së arit, e cila njofton me letrën e saj, datë 10 prill 1954, nr. 75001, se 1 gram ar, 1000/000, është 4.45 rubla.

Në bazë të çmimit të ofruar nga Banka e BRSS-së, është llogaritur vlefta e 1.000.000 rublave. Për likuidimin me çmimin 4.45 rubla, 1 gram ar fino, nevojiteshin 38.701.75 napolona ari, me peshë nominale bruto, 6.4516 gr., baraz me gram ar, 1000/000; 5.80645.

Në bazë të urdhrit tuaj, është përgatitur një fuçi e cila përmbante 39 qese, prej të cilave, 38 qese përmbanin 1000 copë napolona dhe qesja nr 39, përmbante napolona, copë 701.75, me një peshë kompesive bruto, 250.679 gr. dhe me peshë neto nominale, 249.691, fuçia ka qenë e vulosur në rregull.

Sipas marrëveshjes që kemi patur me përfaqësinë tregtare të BRSS-së, ja dorëzuam personalisht kapitenit të vaporit “Chiaturi”, i cili na dorëzoi konoshamenton, të firmosur rregullisht për marrjen në dorëzim. Banka e BRSS-së, na konfirmon marrjen në rregull të fuçisë, me telegramin e saj, datë 6 tetor 1954.

Banka e BRSS-së, me letrën e saj, datë 3 dhjetor 1954, na njofton marrjen e fuçisë, si dhe gjetjen në rregull të sasisë së arit, të dërguar me këto diferenca.

a- Përsa i përket qeseve ishin në rregull me përmbajtjen e tyre, si copë, d.m.th., se ka marrë në dorëzim, copë napolona 38.700, 75, me të vetmin ndryshim, se nuk ka marrë për bazë peshën nominale, por peshën efektive, kështu që ka rezultuar një diferencë, ma pak gram ar bruto, 850.907 (me përmbajtje 900/1000), baras me ar 1000/1000 gram, 765.81. Nënkuptohet se, prej përdorimit, napolonat kanë një konsumim, rregullisht duhet të merret pesha e tyre efektive dhe jo një nominale, kështu që çdo napolon ar, ka një konsum peshe, prej 0.022 me përmbajtje 900/100.

b- Kalkulimi i arit të marrë në dorëzim nga Banka e BRSS-së nuk e ka llogaritur me çmimin që na ka ofruar, në bazë letrës së saj, datë 10 prill, d.m.th., i gram ar, 1000/1000 rubla 4.45, por 4.50.

Banka e BRSS-së, për 38.701,75 napolona ar, duke u bazuar në peshën efektive, nxjerr si përfundim 223.956 gram ar, 1000/1000 me çmimin rubla 4.50 grami, baras rubla 1.007.803,98.

Vlefta e mallnave të importuara është 945.615,98

Kemi për të marrë rubla…………………..    62.188,40

Por si përfundim i këtij veprimi, kemi këto rezultate:

Napolona 38.701,75 x 326 lek = 12.616.770,50 lekë.

Konvertimi në rubla 1.007.803,98 = 12.597.500.

Diferenca në disfavor tonë 19.220,50 lekë

Sigurimi i arit $ 282 x 50…..lekë 14.100.

Diferenca dhe shpenzime totale lekë…..33.320,50

Si konkluzion, i zbatimit të marrëveshjes dhe të likuidimit kemi këto rezultate:

a- Sasia e arit, u përllogarit me çmim 4.50 grami dhe jo 4.45.

b- U likuidua detyrimi kundrejt BRSS-së dhe mbetet në favorin tone, një sasi rublash prej 62.188,40 për të cilën ju lutemi na njoftoni, që t`i mbajmë në rubla të lira, apo t`i kërkojmë Moskës, konvertim në dollarë.

c- Midis çmimit tonë të blerjes së napolonave ari dhe çmimit të shitjes, kemi një humbje prej lek 19.220,50, në gjithë sasinë e shitur.

ç- Për likuidimin e detyrimit, jemi ngarkuar edhe me shpenzime sigurimi të arit, deri në destinacion, mbasi shitja ishte dorëzim Moskë.

d- Llogaria e Ministrisë së Financave, paraqitet me një tepricë kreditore rubla, prej 62.188,40. Në rast përdorimi do të kreditohet me kundërvlerën në lekë, ose në rast shitje (konvertim në dollarë ose franga zvicerane), në këtë mënyrë mbyllet llogaria në fjalë.

e- Përsa i përket shpenzimeve të sigurimit si dhe diferenca e peshës, kemi debituar llogarinë e Ministrisë së Financave (Llogari provizore në lekë).

BANKA E SHTETIT SHQIPTAR

Drejtoria e Përgjithshme

Tiranë më 27 dhjetor 1954

– A ËSHTË DEPOZITUAR NJË PJESE E ARIT NE BASHKIMIN SOVJETIK

Ish z/drejtori i Bankës së Shtetit, në vitet 1947–1950, Pjetër Deda, në vitin 1991, ka botuar disa artikuj, në gazetën “Republika”. Në njërin nga këto artikuj, atë të datës 12 maj 1991, ai hedh dyshime rreth sasisë së arit të ndodhur në Thesarin e Shtetit, në vitin 1949. Sipas tij, sasia që ai ka parë këtë vit, ka qenë shumë herë më e vogël, se sa mund të ishte, apo mund të mendohej. Vetë zoti Deda, shtron pyetjen se; ku ka qenë depozituar gjithë ajo sasi floriri të sekuestruar?! Sipas tij, enigma zgjidhet nga vetë Banka e Shtetit Shqiptar, po të verifikohen të gjitha hyrje – daljet e Thesarit.

Po ashtu, ai thotë se; në vitin 1948; ka pasur fjalë se thesari; ishte depozituar në Bashkimin Sovjetik; për shkak të sigurisë dhe pozicionit gjeografik të Shqipërisë. Si argument shtesë, z. Deda, pyet se; pse u tregua aq i mirë Hrushovi me Shqipërinë në vitin 1959, kur i fali të gjitha borxhet.

-A IA FALI HRUSHOVI VËRTET BORXHET SHQIPËRISË?!

Më 25 maj – 4 qershor 1959, sekretari i përgjithshëm i Partisë Komuniste të Bashkimit Sovjetik dhe kryeministër i këtij vendi, Nikita Sergejeviç Hrushov, në krye të një delegacioni partiak dhe qeveritar sovjetik, bëri një vizitë në Shqipëri. Në këtë vizitë, Hrushov u shoqërua nga Muhitdinov (anëtar i Presidiumit dhe sekretar i KQ të PKBS-së), R. Malinovski (ministër i Mbrojtjes), N. Firjubin (zv/ministër i Punëve të Jashtme), A. Bulgarov (sekretar i KQ të Bashkimeve Profesionale), F. Dumbatze (sekretare e KQ të PK të Gjeorgjisë), D. Rasulov (sekretar i KQ të Taxhikistanit), S. Vizarov (zv/kryeministër i Azerbaxhanit) dhe I. Vinogradov (zv/drejtor drejtorie në MPJ).

Para ardhjes së delegacionit të lartë sovjetik, kishte qenë në Bashkimin Sovjetik edhe një delegacion i lartë partiak dhe qeveritar nga Shqipëria. Pikërisht, me rastin e Vitit të Ri 1959, Enver Hoxha, e përmend këtë fakt, në përshëndetjen që ai i drejtoi popullit shqiptar. Në lidhje me këtë dhe me sasinë e rublave të kredituara nga Bashkimi Sovjetik, ndër të tjera, Enver Hoxha, thotë në përshëndetjen e tij:

“….Javët e fundit, një delegacion i Partisë dhe i qeverisë sonë, ishte në Moskë. Ai u prit kurdoherë me një dashuri të jashtëzakonshme nga Komitetit Qendror i Partisë Komuniste të Bashkimit Sovjetik dhe qeveria sovjetike. Më lejoni t’ju komunikoj se, u desh vetëm gjysëm ore bisedim, në mes të delegacionit tonë dhe të shokëve sovjetikë, me në krye shokun tonë të shtrenjtë, Nikita Sergejeviç Hrushovin, që të gjitha kërkesat tona shumë të mëdha, për ndihmë nga ana e Bashkimit Sovjetik, për 5-vjeçarin e tretë, të zgjidheshin plotësisht dhe në mënyrë të kënaqshme.

Bashkimi Sovjetik, përveç ndihmave kolosale që i ka dhënë vendit tonë në të kaluarën, për të cilat ju jeni plotësisht në dijeni, na dha një kredi të re, prej 300 milion rublash, për 5-vjeçarin e tretë, ai na akordoi edhe 35 milion rubla të tjera, vetëm për zhvillimin e naftës, gjatë këtyre dy vjetëve të fundit të 5-vjeçarit të dytë, si dhe një seri dhuratash, për zhvillimin e ekonomisë dhe të kulturës, që vlerësohen në 10 milionë rubla.

Kjo ndihmë kolosale, bujare, internacionaliste, nuk mund të jepet veçse frymëzuar nga ndjenja e lartë internacionaliste dhe nga dashuria e zjarrtë, që ushqejnë populli sovjetik dhe Partia Komuniste e Bashkimit Sovjetik, për popullin dhe për Partinë tonë. Kjo ndihmë, është garanci jashtëzakonisht e madhe, për zhvillimin në një shkallë të gjerë të ekonomisë dhe të kulturës së vendit tonë, ashtu siç ka thënë shoku Hrushov, një kopsht të lulëzuar.

I gjithë populli ynë, me mirënjohje të pakufishme, i drejton sot falenderimet më të zjarrta, Bashkimit të lavdishëm Sovjetik, partinë mëmë komuniste të Bashkimit Sovjetik, Komitetit Qendror të saj dhe shokut Nikita Hrushov. Ne i sigurojmë popujt vëllezër, se me ta jemi të lidhur përjetë me një miqësi dhe besnikëri, që nuk do të ketë mortje kurrë….” (marrë me shkurtime nga gazeta “Zëri i Popullit”, e datës 1 janar 1959).

Pikërisht në një atmosferë të tillë pritej të zhvillohej vizita e Hrushovit në Shqipëri. Ajo që të çudit në këtë rast, është deklarimi nga ana e Enver Hoxhës, e një shumë kreditimi prej 300 milion rublash, për 5-vjeçarin e tretë, teorikisht fillonte në vitit 1961. Përsa i takon “faljes” së borxheve Shqipërisë, nga Hrushovi, gjatë vizitës së fundit në Shqipëri, duket që është fjala, për shumat e tjera që përmend Enver Hoxha.

Këtu, kemi parasysh faktin se; për 1 milion rubla, nga Thesari i Shtetit Shqiptar, dolën 224.4 kg. ar. Po të vazhdojmë me të njetën logjikë, i bie që; për 35 milion rubla, të paguhen 7.854 kg ar. Po të shtojmë këtu edhe 10 milion rublat e tjera, që thotë Enver Hoxha, atëhere i bie që, për këto dy “kredi”, Bashkimi Sovjetik, t`i ketë marrë Shqipërisë, rreth 10 ton ar. Mund të duket shumë një sasi e tillë ari, por gjithsesi, në raport me minimumi 320 ton ar, të grabitur nga komunistët pas Lufte, ajo është vërtet e vogël.

Qysh ditën kur erdhi Hrushovi në Aeroportin e Rinasit Enver Hoxha deklaroi: “Miqësinë me Bashkimin Sovjetik, populli shqiptar e çmon si thesarin më të shtrenjtë….! Miqësia jonë, është e fortë si graniti dhe e përjetshme si malet tona…..”! (gazeta “Zëri i Popullit”, 26 maj 1959).

Sikurse shihet, për Enver Hoxhën, nuk ka më rëndësi thesari i vërtetë, sepse thesar për të, na qenka “miqësia e përjetshme”, me Bashkimin Sovjetik. Dhe kjo përjetësi, u pa shpejt. Në atë kohë kur Hrushovi vizitoi Tiranën, pala shqiptare në bisedime, përbëhej nga: Enver Hoxha, Mehmet Shehu, Beqir Balluku, Gogo Nushi, Spiro Koleka, Liri Belishova, Manush Myftiu, Koço Theodhosi, Abdyl Këllezi, Adil Çarçani, Maqo Çomo, Behar Shtylla dhe nga ambasadori shqiptar në Bashkimin Sovjetik, Nesti Nase.

Pas bisedimeve dhe vizitave të ndryshme në mbarë Shqipërinë, më 30 maj 1959, Hrushovi u shpall “Qytetar Nderi” i Tiranës dhe më 3 qershor 1959, vuri gurin e parë në Pallatin e Kulturës në Tiranë, ku u vendos dhe një pllakatë me fjalët: “Këtu më 3 qershor 1959, udhëheqësi i madh i popullit sovjetik dhe miku i shtrenjtë i popullit shqiptar, shoku Nikita Sergejeviç Hrushov, vuri gurin e parë në themelet e Pallatit të Kulturës, simbol i përjetshëm, i miqësisë së pathyeshme e të përjetshme shqiptaro-sovjetike”.

Marrja e një sasie të sipërpërmendur të arit nga ana e Bashkimit Sovjetik, është edhe një tregues tjetër që tregon, nga njëra anë mungesën e solidaritetit në kampin socialist dhe nga ana tjetër, dijeninë që kanë pasur sovjetikët, për arin shqiptar. Gjithashtu, është për t’u kujtuar që; fill pas prishjes së madhe shqiptaro-sovjetike, nuk u pa ndonjë presion i madh për të kërkuar “borxhet”, nga ana e Bashkimit Sovjetik.

Ndonëse publikisht, u tha se ato u falën në vitin 1959, prap, mund të ishte ndonjë sasi tjetër e marrë pas këtij viti, duke pasur arin në mes. Duket që të dy palët, nuk kanë dashur të bëhet publike çështja e arit, pasi ishte e dëmshme për të dyja palët. Për palën shqiptare, merrej vesh dërgimi i arit në Bashkimin Sovjetik dhe për palën sovjetike, dilte në pah pazari, për të marrë arin shqiptar.

-KU SHKUAN 8 TON AR DHE ARGJEND NE VITIN 1968…?!

Në vitin 1968, ka qenë i vetmi moment, kur regjimi komunist preu monedhat përkujtimore prej ari dhe argjendi, në kuadër (siç u tha) të 500 vjetorit të vdekjes së Skënderbeut. Në lidhje me këtë, Presidiumi i Kuvendit Popullor, nxori një dekret të posaçëm, më 16 janar 1968.

Në lidhje me këtë pike, u bë ky diskutim në Presidiumin e Kuvendit Popullor:

Haxhi Lleshi:……Mendoj që, si pikë të parë të fillojmë me shqyrtimin e projekt-dekretit, për prerjen e monedhave përkujtimore prej ari dhe argjendi, mbasi kemi edhe Aleks Verlin (në atë kohë ministër i Financave – shënim).

Tonin Jakova: Ky italiani që e merr përsipër këtë (prerjen – shënim) sa fiton? A është në marrëveshje se sa do të fitojë? Cili është çmimi i arit monedhë, në drejtim me monedhën e zakonshme? A do të bëhen edhe medaljone të tjera përkujtimore apo, vetëm në këtë rast? Pastaj, kush do t`i shesë, do t`i shesë ai nën kontrollin tonë?

Gogo Nushi: Ky propozim për shembull që bën ai, a janë të lidhura si numër e si vlerë? A është sugjerim i yni apo i atij? Ata janë ekspertë, janë specialistë për këto punëra, prandaj, një gjë duhet ta dimë, që të jemi të ndërgjegjshëm, se nuk i hyjnë kësaj pune, për të popullarizuar Skënderbeun. Për shembull, ata i lidh interesi i fitimit.

Aleks Verli: Kësaj pune i hyjmë për herë të parë. Duke parë që shpesh herë të huajt, na kanë kërkuar të tilla monedha përkujtimore, jo vetëm prej ari, por edhe prej argjendi e bakri, na nxiti që t`i hyjmë një pune të tillë. Nga propozimi i bërë nga ky, pamë mundësinë që, mund t`i hynim një pune të tillë.

Nga propozimi i bërë nga ky, pamë mundësinë që mund t`i hynim dhe çdo gjë dhe se kjo mund të jetë me leverdi për ne. Ky i merr të gjitha përsipër, ndërsa nga ne, kërkohet autorizim zyrtar. Tani e kujt është leverdia më e madhe? – Kuptohet e atij, këtë e dimë dhe jemi koshientë, sepse ai niset nga qëllimi i fitimit, pasi këto monedha, shiten dyfishin e vlerës apo më shumë.

Për shembull, 10 lekëshi, në qoftë se e ka vlerën 1 dollar, ai do ta shesë 4 dollarë. Këta, bëjnë katalogun e monedhave të ndryshme, që i shpallin me vleftën për secilën monedhë. E mbajnë vlerën e monedhës, sipas kursit zyrtar. Leku jonë, është 0.177 të mijtat e gramit ar, d.m.th., me kursin ligjor, kështu llogaritet, por që këtu, nuk e kemi shpallur, se pse monedha ari në para, nuk kemi. Po kështu, edhe vendet socialiste nuk e kanë…..!

Haxhi Lleshi: Po vendet e tjera socialiste, kanë nxjerrë të tilla?

Aleks Verli: Nuk na del që të kenë nxjerrë. Na del që, të ketë nxjerrë Mao Ce Dunin, por në medaljon, është ndryshe, nuk i japin llogari askujt. Ndërsa për të nxjerrë para, nuk mund të bëjnë shtypjen, në qoftë se nuk marrin autorizimin nga vendi përkatës. Sipas llogaritjeve, del që 30 % të fitimeve, ai na i jep neve, 20 % i ka shpenzime, pastaj bankat, ryshfetet që kanë etj. A mund të bëjmë monedha të tjera përveç këtyre? Mund të bëjmë. Tani për tani këto menduam. Në lidhje me afatin e shitjes, ai na kërkon afat 4 – 5 vjet, ndërsa ne, i thamë deri në 3 vjet. Mendojmë se brenda 3 vjetëve, mund të shiten.

Tonin Jakova: Sa është gjithsej sasia e arit?

Aleks Verli: Është rreth 80 – 82 kv. ar. Tani nga ana teknike, a i kemi mundësitë, që të mos abuzojmë? Në në marrëveshje, kemi arritur që këto monedha, të dalin nga 5 shtëpi të njohura, dy në Itali, një në Francë, një në Zvicër dhe një në Gjermaninë Perëndimore. Të drejtën e kontrollit e kemi, por ka një gjë tjetër, se këto ruhen shumë nga komprometimi.

Tonin Jakova: Në qoftë se i kemi mundësitë, a nuk mund t`i bëjmë vetë këto monedha?

Aleks Verli: Vetë nuk i kemi mundësitë. E kemi të zorshme se është hera e parë që bëhet, pastaj këto janë shoqëri që njihen, kanë degët e tyre, kanë agjentët e tyre, njihen me gjithë bankat e botës.

Haxhi Lleshi: Shpjegimet, më duket janë të qarta. Këta të financës, e kanë parë, qeveria e ka parë, interes, siç paraqitet, kemi. Prandaj mendoj që duhet ta aprovojmë dekretin…”!

Në lidhje me këtë, kemi shfletuar edhe “Gazetën Zyrtare” të vitin 1968, e cila qysh në numrin 1 të saj, në faqet 2 dhe 3 të saj, përmban dekretin nr. 4358, “Mbi prerjen e monedhave përkujtimore, prej ari dhe argjendi”. Sipas nenit 1 të këtij dekreti, autorizohej Banka e Shtetit Shqiptar, të priste një seri të jashtëzakonshme, monedhat përkujtimore prej ari dhe argjendi. Sipas nenit 2, këto monedha, kishin “kurs ligjor dhe fuqi çliruese, për rregullimin e të gjitha detyrimeve, obligacioneve dhe transaksioneve publike e private.

Në nenin 3 të dekretit, monedhat prej ari, do të priteshin me përmbajtje ari të thjeshtë, 900/1000 dhe lidhje argjendi e bakri 100/1000. Këto prerje, do të ishin 20, 50, 100, 200 dhe 500 lekë. Nga ana tjetër, monedhat prej argjendi me përmbajtje argjendi të thjeshtë, 1000/1000, ishin të prerjeve 5, 10 dhe 25 lekë.

Nga pesha bruto, në gram e monedhave, vihet re se, më tepër peshon monedha 500 lekëshe, me 98.74 gram dhe me diametër 55 milimetra. Për këto monedha, neni nr. 5 i dekretit në fjalë, parashikonte numrin progresiv, nga 1 – 12.000.

I gjithë procesi i prerjes së monedhave dhe më pas i shitjes së tyre, ka kaluar nëpërmjet një labirinthi, aspak transparent. Të bën përshtypje fakti që, për një ngjarje të tillë simbolike, nuk shpenzohet një sasi simbolike ari, por një sasi e tillë, që afërsisht, është sa e gjithë sasia e arit, që ka hyrë në thesar nga viti 1944, e deri në fund të viti 1990. Kështu, duhet të pohojmë që; shuma totale e arit të futur (zyrtarisht) në thesar; është 8.839 kg., nga e cila, më 31 dhjetor 1990, kishin ngelur 1.239 kg.

Në asnjë vend të botës, nuk është parë shpenzimi total i thesarit, për të prerë monedha, në një rast të caktuar festiv. Aq më tepër, që monedha në fjalë, i është shmangur tërësisht qarkullimit të brendshëm./ Memorie.al

Tre monumente të Heroit Kombëtar, Gjergj Kastrioti Skënderbeu, iu shtuan sot komunave arbëreshe në Kalabri; San Sofia,San Basile dhe Zangarona. Pothuajse në çdo qendër te fshatrave arbëreshe ngrihet busti i Heroit Kombëtar si simbol që mban gjallë indetitetin arbëror. Në këtë kontekst, ceremonia e sotme e inaugurimit të busteve në të tre komunat bëri bashkë me Presidentin Bajram Begaj, banorët arbëreshë, autoritetet lokale, shqiptarë të Shqipërisë të ikur pas viteve ’90 si edhe personalitete nga Shqipëria, Kosova, Mali i Zi, Maqedonia e Veriut dhe Italia.

Presidenti  Begaj i cili i dhuroi arbëreshëve dy buste, shprehu falenderim ndaj pjesëmarrësve duke përshëndetur në veçanti të rinjtë dhe fëmijët të pranishëm në këtë festë kombëtare.”Kam ardhur të mbaj fjalën që ju dhashë tetorin e kaluar, sepse për ne shqiptarët, fjala e dhënë nuk është mit, por realitet’, u shpreh Presidenti Begaj gjatë ceremonisë inauguruese të bustit të Skendërbeut.

“Është vizita e dytë në Kalabri dhe kjo vizitë më mbush me krenari për faktin që të gjitha institucionet italiane, duke filluar nga presidenti i rajonit të Kalabrisë, prefektet e këtyre komuave dhe e gjithë media janë intersuar dhe kanë promovuar gjithçka në lidhje me Arbërin. Patjetër që projekti Arbëria dhe Shqipëria, tashmë edhe Kosova dhe shqiptarët që jetojnë në Maqedoninë e Veriut apo në Malin e Zi, do të kenë një bazë të shëndetshme për të zhvilluar marrëdhëniet e tyre. Këto marrëdhënie nuk do të ishin në këtë ditë sot dhe nuk do të zhvilloheshin nëse ju 6 shekuj me parë do të kishit haruar nga vinit, prandaj është momenti t’ju them: faleminderit të gjithëve ju, secilit një e nga një, dhe të gjitha komunave arbëreshe për çfarë keni bërë për të ruajtur gjuhën arbëreshe, çfarë keni bërë për të transmetuar identitetin tonë kombëtar me veshje, traditat dhe kulturën tonë”.

Kreu i shtetit theksoi se do të vijojë të japë ndihmën e tij, frymëzuar nga modeli i arbëreshëve i vlerësimit dhe promovimit të historisë aq të rëndësishme për ruajtjen e identitetit përballë sfidave te kohës.

“Arbëreshët vërtet ikën nga vendlindja e tyre, po erdhën këtu në vendlindjen e re ne Itali. Erdhën këtu dhe ruajtën e mbajtën me vete gjuhën, veshjet, kulturën,traditën, këngën dhe vallen, morën me vete kujtimin e tyre për Skënderbeun, identitetin e tyre kombëtar. Nga sot Skënderbeu në këtë shesh nuk do të jetë më një kujtim, por do të jetë gjithmonë një jetesë së bashku me ju. Çdo ditë ju do të shikoni monumentin e tij kaq të lartësuar në këtë vepër kaq të realizuar”, u shpreh Presidenti Begaj i cili këshilloi brezat e rinj, shkollat tona, mësuesit tanë dhe shkrimtarët të jenë promovues të vlerave kombëtare.

Duke vlerësuar figurën e Skënderbeut, si strateg të përbashkimit që përcaktoi të ardhmen e popullit tonë drejt Evropës, Presidenti Begaj u shpreh se edhe sot ai është simbol për të gjithë shqiptarët kudo janë, në atdhe apo Diasporë.
Ndërkohë në San Basile, ceremonia u shoqërua dhe me një ekspozitë fotografike të artistit Vlasov Sulaj mbi rrugëtimin na shqipërianë Kalabri të monumentit të punuar nga skulptori Ardian Pepa.

Nga Zangarona, pas inagurimit të bustit të Heroit tonë Kombëtar, Gjergj kastriotit, kreu i shtetit ftoi të rinjtë arbëreshë të shndrrohen në ambasadorë të vlerave historike, kulturore,identitare të Arbërisë.

“ Dua t’ju inkurajoj të vazhdoni të jeni ambasadorë të vlerave tuaja. Përdorni çdo mjet që keni në dispozicion, nga teknologjia, deri te mediat sociale, për të treguar historinë tuaj unike dhe për të ndikuar pozitivisht në komunitetin tuaj emë gjerë. Jini krenarë për atë që jeni dhe atë që përfaqësoni!

Tregojuni botës për thesaret e këtushme, bukurinë e veshjeve, për argjendarinë dhe zbukurimet e kostumeve tuaja karakteristike, qëprodhohen në mënyrë artizanale nga rrobaqepës duarartë. Ekspozoni artin e mrekullueshëm tëpikturës së shprehur gjatë gjashtë shekujshhistorie. Përhapni meloditë e këngëve dhe motivet e valleve të gëzueshme.
Në këtë rrugëtim do të na keni në krah!”- u shpreh Presidenti i Republikës Bajram Begaj.

Janë publikuar përgjigjet e lotarisë amerikane për vitin 2025.

Të gjithë ata që kanë aplikuar për lotarinë amerikane, mund të kontrollojnë rezultatet nëse janë shpallur fitues në faqen e llotarisë amerikane në linkun dvprogram.state.gov.

Ju duhet të keni kodin e konfirmimit për të kontrolluar përgjigjet e lotarisë amerikane. Emrat fitues nuk publikohen nëpër gazeta apo faqe interneti.

Ju duhet ta kontrolloni vetë statusin e aplikimit duke vendosur verification number i cili duhet të fillojë me 2025.

Linku ku mund të kontrolloni nëse a jeni fitues: dvprogram.state.gov

Drejtoria e Policisë në Elbasan ka reaguar pas lajmeve se në dalje të autostradës “Tiranë-Elbasan”, është bllokuar lëvizja. Policia sqaron se nuk ka asnjë bllokim të automjeteve por ka ngadalësim të lëvizjes, për shkak të fluksit të automjeteve që vijnë nga Tirana në drejtim të Elbasanit.

Gjithashtu iu bëhet thirrje drejtuesve të automjeteve të tregojnë durim, të qëndrojnë në radhë dhe të mos kryejnë parakalime të gabuara, duke u kthyer në burim për përfshirje në ngjarje rrugore apo për bllokim të lëvizjes në të dy kahet e rrugës.

Reagim i Drejtorisë Vendore të Policisë Elbasan

Në lidhje me një lajm të publikuar në media, sipas të cili në dalje të autostradës “Tiranë-Elbasan”, është bllokuar lëvizja, ju informojmë se:

Nuk ka bllokim të qarkullimit të automjeteve, por ka ngadalësim të lëvizjes, për shkak të fluksit të automjeteve që vijnë nga Tirana në drejtim të Elbasanit.

Shërbimet e Qarkullimit Rrugor ndodhen në terren dhe vijojnë intensivisht punën për menaxhimin e qarkullimit të automjeteve.

Drejtuesit e automjeteve të tregojnë durim, të qëndrojnë në radhë dhe të mos kryejnë parakalime të gabuara, duke u kthyer në burim për përfshirje në ngjarje rrugore apo për bllokim të lëvizjes në të dy kahet e rrugës.