Udhëheqësi suprem i Iranit: U puthim duart atyre që planifikuan sulmin ndaj regjimit sionist

Udhëheqësi suprem i Iranit, Ayatollah Ali Khamenei, ka thënë se “regjimi sionist” u përball me një disfatë ushtarake dhe inteligjente që nuk mund të riparohet pasi luftëtarët e Hamasit sulmuan Izraelin gjatë fundjavës. Ai shtoi se Teherani nuk ishte i përfshirë në sulmin e Hamasit ndaj Izraelit. Në fjalimin e tij të parë televiziv që nga sulmi, Khamenei tha “ne puthim duart e atyre që planifikuan sulmin ndaj regjimit sionist”.

Një samit i dyfishtë në Liban për t’u përgatitur për mësymjen. Protagonistët janë iranianët, aleatët e tyre Hezbollahu dhe Hamasi. I pari është në fillim të prillit kur një delegacion palestinez takohet me Esmail Qanin, kreun e Divizionit Quds, organizatës Pasdaran për operacione sekrete. Pastaj vjen takimi i dytë në Bejrut për t’i dhënë dritën jeshile sulmit: kjo mbështetet nga “Wall Street Journal” e cila citon burime anonime nga fraksioni. Zbulimet i shtohen konfirmimeve indirekte të koordinimit. Një zëdhënës i Hamasit theksoi mbështetjen e Teheranit dhe presidenti iranian Ebrahim Raisi foli me telefon me udhëheqësit e lëvizjes. Fillimisht ajatollahët kishin mbështetur Xhihadin Islamik, ata kishin nevojë për një instrument më të urtë se Hamasi, një parti me një bazë të madhe shoqërore dhe autonominë e saj. Konflikti i gjatë me Izraelin, dëshira e Iranit për të pasur një ndikim më të madh në Lindjen e Mesme dhe për të pasur një palë të aftë për të shqetësuar Jerusalemin kanë favorizuar bashkëpunimin. Teherani e përqafoi çështjen palestineze nga vokacioni dhe interesi për t’u paraqitur si një kampion i vërtetë, ndërsa shtetet e tjera preferuan t’i përkushtoheshin gjërave të tjera dhe madje të nënshkruanin pakte me “kancerin sionist”, një nga përkufizimet e preferuara nga trashëgimtarët e Khomeinit. Zjarri i përjetshëm i konfliktit ofroi mundësi, aftësia iraniane për të menaxhuar veprimet klandestine e lehtësoi misionin. Irani ka dërguar sistematikisht armë, teknologji për të prodhuar raketa dhe fonde të rëndësishme. Në një fazë të caktuar ngarkesat u nisën me anije, arritën në Sudan, pastaj vazhduan drejt Egjiptit dhe prej andej hynin në Gaza përmes tuneleve. Rruga është sulmuar disa herë nga Izraeli me goditje “të largëta” dhe e penguar në një farë mënyre nga egjiptianët. Në vitin 2010, Mossad vrau Mahmoud al Mabhou, një nga blinduesit e fraksionit, në një hotel në Dubai. Ndalimi nuk i pengoi Brigadat Ezzedine al Qassam të zgjeronin arsenalin e tyre dhe ta përsosnin atë. Raketat rudimentare Kassam u plotësuan me pajisje më të mira. Cilësia dhe sasia janë rritur falë ndihmës së çmuar iraniane së bashku me guerilët shiitë libanezë, mjeshtra të tjerë të luftës hibride. Inteligjenca është e bindur se dora e iranianëve ishte e përfshirë në planifikimin e sulmit të së shtunës, veçanërisht në mënyrën se si të fshiheshin përgatitjet dhe të stërviteshin njësitë sulmuese. Aksi Hamas-Hezbollah-Iran mendonte se ishin pjekur kushtet për një mision të bazuar në katër shtylla. E para është hakmarrja për sulmet izraelite në Iran kundër vendeve strategjike. Më pas, dobësia e shtetit hebre për shkak të krizës institucionale dhe ndalimi i afrimit mes izraelitëve dhe sauditëve. E fundit, rrethimi i shtetit hebre me militantë të gatshëm për të goditur në rast të një konflikti midis Teheranit dhe Jerusalemit. Prandaj furnizimi i vazhdueshëm me raketa, dron dhe sisteme për t’u përdorur për aksione guerile, por edhe për manovra më të gjera. Një komplot që shtrihej nga Libani në Siri dhe më pas në Irak, baza e formacioneve të vendosura shiite, të gatshme për të vepruar sipas komandës ose për të shkaktuar provokime. E gjithë kjo në një kuadër plot nuanca. Sipas një interpretimi, udhëheqja pro-Iraniane e Hamasit e mishëruar nga Ismail Haniyeh, Saleh al Arouri dhe Mohammed Deif ka imponuar linjën e saj në krahasim me atë të liderëve më të afërt me Katarin dhe në marrëdhënie të mira me shërbimet egjiptiane. Në këtë drejtim, lëvizjet e Emiratit të Katarit duhen ndjekur si një financues kryesor i Gazës, një referencë politiko-fetare për Vëllazërinë, një aktor me ndikim të madh. Kanë dinamikë shumë elastike. Këtë e tregojnë disa thashetheme. Thuhet se Brigadat Al Qassam kanë krijuar kanale të privilegjuara me kontakte në Teheran. Ndoshta është e vërtetë ose janë thashetheme të përhapura nga kundërshtarët për të krijuar dyshime, por që nuk cenojnë unitetin e qëllimit në rajon.