Politike

“Ne nuk kemi bukë, ju merreni me Fishtën, merreni me shtëpia, merreni me kalldrëme, merreni me zbukurime, merreni me kulturë”.

Më vjen shumë mirë që sot, në ditën e lindjes së At Gjergj Fishtës, ne ndodhemi këtu për të kremtuar edhe realizimin e një nevoje të madhe shpirtërore të kësaj zone dhe kam dëshirë që, për hir të së vërtetës, të falënderoj dikë që nuk është as zyrtar, nuk është as studiues, por është një nga njerëzit më të bukur që unë kam njohur falë detyrës sime.

E kam fjalën për Altinin e Mrizit. Nuk e dalloj dot nga maska kush është nga të dy që janë në radhët e para, por realisht Altini ka qenë një frymëzim për mua dhe për ne, për të ndërtuar itinerarin e Fishtës, duke u nisur nga kjo shtëpi dhe për të vazhduar më tutje, jo thjesht për të nderuar kujtimin e një njeriu të madh, që nuk ka nevojë për këtë që ne po bëjmë dhe do të bëjmë, por për të forcuar një identitet shpirtëror të kësaj zone që është një ndërthurje e habitshme mes një natyre të veçantë, një mikpritjeje të veçantë, e cila pastaj ka krijuar të gjithë atë traditë që sot ka kapur një kulm të denjë për vëmendje europiane, në ato që Pjerini i quajti restorante, por në fakt janë më shumë se kaq.

Janë kuzhina mikpritjeje brenda të cilave ndjen atë elementin e tretë të zonës, që është pjesë e pandashme e saj, që është burimi i ëndrrave të kthyera në poezi, të kthyera në ese, të kthyera në beteja fjalësh të zgjedhura bukur për Shqipërinë, për kombin tonë, për historinë tonë, për të ardhmen tonë. Kam bindje që me këto tre elementë, Fishta, flas për vendin ku jemi dhe e gjithë zona i kanë të gjitha mundësitë që të kthehen ë një destinacion të hatashëm, jo vetëm për shqiptarët, por dhe për të huajt, nëse ne do të jemi të zotë, siç është i zotë Altini, Fredi, siç janë të zotë disa djem këtu, të kthyer nga emigracioni, që realisht kanë ndërtuar pasqyrën ku mund të shihen të gjithë dembelët dhe llafazanët e këtij vendi që vetëm anohen duke konsumuar kafe dhe giga me paratë e prindërve.

Nëse jemi të zotë që të ngrihemi në lartësinë e këtij potenciali, pa asnjë diskutim që kjo zonë do të jetë një zonë e begatë ku të gjithë do duan të vijnë dhe ku edhe ata që janë nga kjo zonë, në mos jetofshin këtu përditë, do duan të vendosin një pjesë të jetës së tyre në lidhje me këtë zonë.

Sot, përpara se të vija këtu, në fakt rrugës shkrova një tekst të shkurtër pikërisht për ditëlindjen e Fishtës, duke kujtuar faktin që vdekja e Naimit dhe ditëlindja e Fishtës janë si të vendosura me dorë, nga rastësia apo nga Zoti, pranë njëra-tjetrës, në një rend kronologjik që nuk është thjeshtë kalendarik, por është dhe një rend përbashkues i të dyve që janë shumë të ngjashëm në të vërtetë. Janë të ngjashëm në misticizëm, janë të ngjashëm në shërbesën e tyre ndaj kombit dhe janë të ngjashëm në vendosjen e shpirtit dhe fjalës në dispozicion të arsenalit më të fuqishëm të armëve që një komb ka për t’u lartësuar dhe për t’i rezistuar sfidave të kohës. Janë si dy krenat e shqiponjës për gjuhën tonë, njëri geg, tjetri tosk, dy përçues të gjuhës që iu referuan dy partiturave të ndryshme, krijuan muzikë të ndryshme, por kanë një lidhje shumë të ndjeshme, siç e ka të ndjeshme lidhjen shqipja, pavarësisht gegënishtes dhe toskërishtes, që janë si dy krahët e saj.

Në ndërkohë, këtu do doja të kujtoja një fakt që nuk e preka në atë tekst. Faktin e poshtërimit të Fishtës për shumë kohë nga ata, të cilët duke mos mundur t’ia shkatërronin Lahutën, edhe pse ia kyçën dhe e bënë shumë të vështirë për ne në atë kohë që të mund ta preknim e ta lexonim, i përdhosën varrin, i përdhosën dhe eshtrat.

Kam nxjerrë këtu një fjalë nga fjalori enciklopedik shqiptar i vitit 1985. Një kohë që shumëkush këtu e ka jetuar dhe në të cilën, ne kemi jetuar duke i pasur para syve dhe duke i lexuar vijimësisht të tilla fjali që sot tingëllojnë të tmerrshme;

“Në shkrimet e tij publicistike luftoi me tërbim kundër ideve përparimtare”.

Gjergj Fishta, luftëtar i tërbuar kundër ideve përparimtare, një nga përparimtarët më të mëdhenj që ka nxjerrë ky komb!

“Në 7 prill ’39-të përshëndeti pushtimin e vendit nga forcat fashiste italiane. Në “Lahutën e Malsisë” himnizoi prapambetjen e jetës së malësisë, patriarkalizmin, padijen, lartësoi mercenarizmin dhe më tej shkroi pamfletin me vargje, “Gomari i Babatasit” që drejtohej kundër përparimit shoqëror dhe kulturor të vendit.”

Kjo ishte fryma e një poshtërimi që zgjati me dekada e që natyrisht u materializua në shkatërrimin e varrit, përdhosjen e eshtrave.

Por, fatkeqësisht, për Fishtën gjërat nuk shkuan dhe aq mirë, as kur ndryshoi regjimi dhe kur emri i tij, si shumë emra të tjerë, u mor dhe u përdor si këto dekoratat që shpërndahen sot, të cilat thuhet se janë për ata të cilëve u jepen, por në fakt janë thjeshtë dekorata për ata që i japin. Që ia japin vetes për t’i dhënë një fuqi imagjinare mbi të tjerët. E kështu, Fishta u fut në të gjitha gojët e çliruara deri në shthurje të atyre që u sollën si prurësit e lirisë e të demokracisë dhe në fakt, gurët e shtëpisë së tij u morën pikërisht kur emri i tij u rikthye në skenë si një pikë referimi.

Parafytyrojeni që në 1991-in, kjo banesë u shpall monument kulture dhe në 1994-ën u shkatërrua. Jam i bindur që edhe tani që ne flasim, ata që na ndjekin e që kanë mundësi të bëjnë ato komentet e tyre, ka ndër ta që po shkruajnë tani “ne nuk kemi bukë, ju merreni me Fishtën, merreni me shtëpia, merreni me kalldrëme, merreni me zbukurime, merreni me kulturë” e të tjera.

Por e vërteta është që shqiptarët që nga koha e Skënderbeut nuk kanë regjistruar asnjë të vdekur për bukë. Vdekjet për bukë ndodhin në kontinente të tjera dhe në zona të tjera e sot e gjithë ditën, por vdekje reale. Ndërsa shqiptarët, kurrë nuk e kanë pasur rrezikun e vdekjes për bukë që nga koha e Skënderbeut. As në komunizëm, as përpara, as mbrapa, as kur ka qenë situata më e vështirë. Ndërkohë që ajo çka shqiptareve u është mohuar vijimësisht ka qenë një tjetër bukë, buka shpirtërore, buka e kulturës, buka e dijes. E ndërkohë që varfëria ka qenë dhe mbetet një armik për t’u shpartalluar hap pas hapi, ajo çka vjen dhe rivjen si reflektim, nëse duam të shohim burimin e problemeve tona, është një varfëri tjetër. Është varfëria e aspiratave, e cila është nëna e të gjitha varfërive.

Në fakt, kjo banesë këtu është realizimi i një aspirate, por një aspirate jo thjesht për të vënë në vend gurët e shtëpisë së Fishtës, as thjesht për t’i dhënë Gjergj Fishtës një adresë të prekshme për njerëzit që duan të vijnë ta vizitojnë, por një aspirate për të shtuar bukën e kulturës në një vend ku kjo nevojë është e jashtëzakonshme. Çfarë i ndodhi pasurive tona kulturore dhe çfarë ndodhi me bukën e kulturës, qoftë më parë, në kohën e diktaturës, qoftë më pas, në kohën e dy gishtave, është arsyeja themelore, sipas meje, e shumë pasojave të tjera që ne vazhdojmë t’i vuajmë sot e gjithë ditën.

U shkatërrua varri i Skënderbeut; u vendos në listën e zezë të UNESCO-s, Berati dhe Gjirokastra si trashëgimi botërore në rrezik zhdukjeje; u rrënuan sa e sa monumente të tjera kulture; u la e gjithë pasuria në dorë të Zotit dhe të fatit. E papritur e pakujtuar, pasi ne nuk kemi bërë ndonjë mrekulli, por kemi bërë për të gjithë këtë pasuri më shumë sesa të gjithë të tjerët të marrë së bashku në dekada, na doli papritur një shpirt revolte për një godinë në mes të Tiranës që nuk ishte as monument kulture dhe që nuk kishte asnjë lidhje me kulturën, me trashëgiminë kulturore, me të gjitha arsyet pse ne jemi sot, këtu dhe ndihemi mirë përpara një shtëpie modeste me dy kate. Edhe ajo ishte një tregues rrëqethës i një të vërtetë shumë të thjesht, të devijimit komplet në drejtim të paditur për shkak të mosushqimit për shumë e shumë vite, me dekada, me bukën e kulturës.

E dëgjova me shumë vëmendje dhe e falënderoj zotërinë që e çeli këtë event modest, por të shumëpritur e dua t’i them që ne duam dhe do ta vazhdojmë të gjithë itinerarin. Kjo shtëpi është rishpallur monument kulture dhe ne kemi hartuar jo vetëm projektin e restaurimit të saj, por jemi duke ecur me projektet e zbatimit të gjithë programit të jetëzimit të gjurmëve të jetës së Fishtës. Pra, një rrjet të gjurmëve fishtiane në të gjithë vendin, por dhe jashtë tij, me ndërhyrje të vogla, apo pak më të mëdha, por që në tërësi bëjnë një ndërhyrje të madhe, që nga Famullia e Troshanit, vendi ku u zbulua talenti i tij i jashtëzakonshëm, tek shkolla Françeskane në Shkodër, ku At Gjergji mori formimin e tij të parë, tek biblioteka brenda Kuvendit, dedikuar figurës së Fishtës, Kuvendit të Troshanit, ku ai u kthye në vendlindje si mësues dhe brenda Kuvendit të Troshanit, që është shpallur monument kulture vetëm në vitin 2017 nga ne, do të krijojmë një kënd të posaçëm për Fishtën.

Po ashtu, restaurimi dhe muzealizimi i selisë së Shoqërisë Bashkimi që bashkoi bashkë Fishtën me Luigj Gurakuqin, me Dom Ndoc Nikën, me At Ambroz Marlaskajn, me Franz Baron Nopcsa-n, ku At Gjergji mori pjesë në të gjitha botimet e Shoqërisë, duke u nisur nga Abetarja, tek librat e këndimit dhe tek përpilimi i vyer i Fjalorit të Gjuhës Shqipe. Shndërrimi muze i asaj godine, aktualisht gjysmë të rrënuar në Sareq të Shkodrës, mendojmë që do t’i shtojë pas Marubit një tjetër muzeum me shumë vlera Shkodrës.

Më tej mendojmë të ndërhyjmë për të përkujtuar, apo për të rijetëzuar gjurmët e Gjergj Fishtës tek kisha famullitare e Dom Lleshit, Zonja Nunciatë në Lezhë, si dhe kisha famullitare e Gomsiqës.

Kemi po ashtu një propozim për të krijuar një kënd të ri, dedikuar Gjergj Fishtës, edhe në godinën ku është mbajtur Kongresi i Manastirit në Maqedoninë e Veriut dhe ku Fishta ishte përfaqësues i Shoqërisë Bashkimi dhe mbajti një ligjëratë për alfabetin latin, në atë betejë të madhe për alfabetin.

Ndërkohë, edhe bota digjitale do të jetë një hapësirë ku ne do të krijojmë një jehonë të këtij rrjeti.

Në diskutimin për ngritjen e një memoriali, e një shenje në mjediset publike, në shkollën në Tiranë për bashkëjetesën fetare, ne besojmë se duhet dhe do gjejmë mënyrën sesi të rilevojmë atë që u thua edhe këtu, që ka qenë një nga momentet epike të betejës së Gjergj Fishtës, mbrojtja e fuqishme që ai i ka bërë komunitetit mysliman dhe idesë se Shqipëria nuk është as myslimane, as e krishterë, por Shqipëria është edhe myslimane, edhe e krishterë, është një vend që e ka këtë thesar për të cilin Fishta ka kontribuar në mënyrë të jashtëzakonshme.

Të gjitha këto nuk do ishin të mjaftueshme, nëse dhe vetë fshati Fishtë nuk do t’i nënshtrohej një procesi rijetëzimi hap pas hapi, restaurimi, në mënyrë që e gjithë zona të fuqizojë fuqinë e saj tërheqëse që ka filluar ta ketë falë Altinit dhe falë të tjerëve që janë shumë aktivë këtu dhe që po i japin zonës emër sot, duke krijuar kushtet që kur njerëzit të vijnë në këtë zonë, të kuptojnë që emri në fakt është shumë më i madh, shumë më i kahershëm dhe është i lidhur edhe me këtë figurë kaq të madhe të kombit shqiptar.

Lasgush Poradeci thoshte për Fishtën se është shkëmbi i tokës dhe shkëmbi i shpirtit shqiptar. E kjo mjafton për të ndaluar këtu dhe për ta ndaluar fjalën time, duke u larguar sot nga kjo gjurmë fishtiane, me dëshirën për t’u kthyer përsëri me të tjera aktivitete që do të kremtojnë itinerarin e Fishtës dhe me dëshirën e jashtëzakonshme për t’i dhënë njerëzve të kësaj zone që kanë, siç thashë qysh në fillim, diçka të veçantë dhe jetojnë në një univers të veçantë, instrumente të tjerë, që ta ndërtojnë jetën e tyre këtu me një perspektivë të lidhur shumë fort me historinë, të lidhur shumë fort me natyrën, të lidhur shumë fort me traditën, të lidhur shumë fort me krenarinë për çka kjo zonë ka dhe për çka kjo zonë është, çka ka nga Zoti dhe çka është prej njerëzve.

Shumë respekte dhe shumë faleminderit të gjithëve, në mënyrën më të posaçme zotnisë që me fjalën hyrëse më vuri në pozitë të vështirë, gjë që nuk ndodh shpesh, kur vjen puna për fjalë.

Faleminderit!

Politike

Berisha: Veliaj mos të luajë me nervat e qytetarëve se do varet në shtyllën e turpit të sheshit “Skënderbej”

Ish-kryeministri Sali Berisha në fjalën e tij të mbajtur përpara simpantizantëve poshtë ballkonit të banesës, ku ndodhet në “arrest shtëpie” tha se Veliaj nuk duhet të luajë më me nervat e qytetarëve.

Berisha theksoi se kryebashkiaku Veliaj do të varet në shtyllën e turpit të sheshit Skënderbej.

“Dhe ky është Erion Vjedhësi.

Edhe njëherë, dhe një mijë herë do kërkojmë gjer në një ku janë 135 milionë euro të djegësit që nuk ekziston.

Ku i ke çuar Erion? Ku i ke fshehur o hajdut? Nuk ta falim ne kurrë këtë mo.

Jep dorëheqjen, mos luaj me nervat e qytetarëve se në shtyllën e turpit të sheshit ‘Skënderbej’ do varesh”, tha Berisha.

Pjesë nga fjala e Berishës:

Është e vërtetë se çdo natë denoncojmë vjedhjet e qeverisë. Por e bëjmë këtë se ne duam që të rrisim rrogat dhe pensionet.

Sepse ne duam që t’u faktojmë shqiptarëve se ku do i marrim ne paratë për të dy dhe trefishuar rrogat e tyre.

Sepse ne duam t’u faktojmë shqiptarëve se sëmundja vërtet është një fatkeqësi, por se ajo bëhet dy herë më e madhe kur i sëmuri nuk merr dot ilaçt që i takojnë sëmundjes.

Kur i sëmuri mjekohet me ilaçe të skaduara.

Kur i sëmuri përjashtohet nga operacioni sepse spitali nuk paguan dot sterilizimin e veglave nga kompania Rama-Beqja.

Miqtë e mi, ne jemi kyçur në një betejë pa kthim.

Në një betejë që nuk mund të njohë gjë tjetër përveçse fitores kundër një eksponenti botëror në vjedhje. Botëror në paturpësi. Botëror në pacipësi.

Dhe ky është Erion Vjedhësi.

Edhe njëherë, dhe një mijë herë do kërkojmë gjer në një ku janë 135 milionë euro të djegësit që nuk ekziston.

Ku i ke çuar Erion? Ku i ke fshehur o hajdut? Nuk ta falim ne kurrë këtë mo.

Jep dorëheqjen, mos luaj me nervat e qytetarëve se në shtyllën e turpit të sheshit ‘Skënderbej’ do varesh.

Dhe me germa të zeza do shkruhet emri yt si hajduti më i madh që ka njohur bashkia në tërë historinë e saj.

Politike

Protestat me molotov para bashkisë Tiranë, Ngjela: Opozita nuk sjell alternativë, s’kanë asnjë ide

Avokati Spartak Ngjela, foli mbi aksionin e fundit të opozitës para bashkisë së Tiranës ku janë organizuar protesta të dhunshme ku bëhet thirrje për dorëheqjen e kryebashkiakut Erion Veliaj.

Ngjela tha se pavarësisht retorikës politike të përdorur në protestat e dhunshme, opozita nuk ka dhënë asnjë ide mbi zhvillimin ekonomik të vendit dhe si pasojë nuk mund të shihet si alternativë.

“Problemi qëndron, di të më thuash ndonjë ide që kanë hedhur në protestë për zhvillimin e Shqipërisë? Di ndonjë gjykim të lartë që do na bëjë të ecim përpara si zhvillim ekonomik, politik të kombit shqiptar? Nuk kam dëgjuar ndonjë gjë. Duhet të flasim gjithmonë për dobishmërinë e një lëvizje politike.

Jemi në momentet e humbjes. Opozita është i munduri në betejë. Nuk ka aftësi politike që të bëjë analizën aktuale të shoqërisë shqiptare. Nuk më duhet mua çfarë thotë atje budallëqe “jeni vrasës, hajdutë” etj. Mua më duhet të di si e kanë optikën për të ardhmen në politikë si parti politike që tenton drejt pushtetit”- tha Ngjela.

Ndërsa komentoi arrestimet e zyrtarëve dhe ish-zyrtarëve nga ana e SPAK, Ngjela tha se goditjet kanë qenë më të shumta drejt radhëve të mazhorancës, ndërsa theksoi se ish-kryeministri Sali Berisha ndodhet në arrest shtëpie sepse nuk përfilli vendimet e drejtësisë për t’u paraqitur në GJKKO.

Politike

Çështja e katërt që ka në dorë SPAK-u ndaj Ilir Metës

Gazetari Igli Çelmeta shpjegoi se pse kreu i PL, Ilir Meta sulmon Altin Dumanin, drejtuesin e institucionit më të lartë të drejtësisë.

Çelmeta u shpreh se Meta ndihet i frikësuar se SPAK mund ta arrestojë, pasi hetimet për tre çështje janë drejt përfundimit. Po ashtu gazetari thekson se SPAK po heton familjen Meta edhe për pasurinë.

“Partia e Lirisë është një parti e degraduar, ka qenë thjesht një shtojcë midis pushtetit. Këto sulme të fundit të Metës, ndaj institucionit më të rëndësishëm, SPAK-ut, bëhen për çështjet që prokuroria po heton ndaj familjes së tij dhe Kryemadhit.

E konfirmuar është se ka 3 kallëzime në SPAK, nga avokati Romeo Karaj për çështjen CEZ-DIA, ish-deputeti Halit Valteri dhe avokati Idajet Beqiri.

Pra, tre çështje: CEZ-DIA, lobimi dhe operacionet plastike. Por po hetohet edhe për pasuritë e familjes Meta, këto çështje kanë kohë që po ndiqen dhe SPAK-u ka kopsitur disa çështje pas kontrolleve që janë bërë në banesa.

SPAK nuk ka dhënë asnjë deklaratë zyrtarisht, përveç kur Altin Dumani i dha përgjigje Metës pas sulmeve. Meta ka bërë deklaratë të pakontrolluar kur tha se Dumani kishte lidhje me Nuredin Dumanin. Deklaratat që bën Meta ndaj SPAK, lë të kuptohet se hetimet e Prokurorisë janë drejt mbylljes, dhe kreu i PL ka informacion se mund të rrezikojë dhe burgun”, tha gazetari

Politike

‘Askund dhe asnjëherë’/ Shkëlzen Berisha mohon takimin me Erion Veliajn: E kam neveri

Shkëlzen Berisha, djali i ish-kryeministrit Sali Berisha, ka reaguar në lidhje me deklaratën e djeshme të gazetarit Ylli Rakipi, i cili deklaroi se para disa vitesh kishte gjetur duke darkuar në një restorant aët së bashku me gazetarin Çim Peka dhe me kryebashkiakun e Tiranës, Erion Veliaj.

Në një postim në rrjetet sociale, Shkëlzen Berisha përgënjeshtron deklaratën e Rakipit, teksa sipas tij, ai nuk është takuar kurrë me Veliaj. Ai shkruan më tej se me Veliajn e lidh vetëm neveria ndaj shpifjeve të adresuara nga ai ndër vite, ndaj tij, si dhe ndaj fëmijëve dhe familjarëve të tij.

Shkëlzen Berisha bën apel që emri i tij të mos përdoret si instrument në luftën e brendshme të grupeve e klaneve në pushtetin e kalbëzuar të Edi Ramës. Po ashtu, ai ka disa fjalë edhe për ata “pseudo opozitaë” siç i quan ai, që mungesën ulëritëse të reagimit ndaj vjedhjes së 160 milion eurove të inceneratorëve dhe kompanisë “5D”, kërkojnë dëshpërimisht ta fshehin e justifikojnë pas çdo trillimi e shpifje për të bërë opozitën e opozitës për llogari të pushtetit.

Reagimi i plotë:

Sot lexova per nje trillim te percjelle ne nje studio televizive per gjoja nje takim timin me Erion Veline para shume vitesh.

Se pari sado qesharak pretendimi, ne respekt te vertetes dhe te opinionit me duhet te sqaroj se nuk jam takuar KURRE me personin ne fjale

ASKUND dhe ASNJEHERE.

Me Erjon Veline me lidh vetem neveria ndaj shpifjeve te adresuara nga ai nder vite, ndaj meje, femijeve dhe familjareve te mi.

Se dyti pavaresisht neverise ndaj personit ne fjale, deshiroj qe emri im te mos perdoret si instrument ne luften e brendshme te grupeve e klaneve ne pushtetin e kalbezuar te Edi Rames, qe sot e gjithe diten, helmojne dynjane duke spiunuar e shpifur per njeri tjetrin!

Se treti ky sqarim behet dhe per ata pseudo opozitare qe mungesen ULERITESE te reagimit ndaj vjedhjes se 160 milone eurove ne aferat e inceneratoreve dhe kompanise 5D, kerkojne deshperimisht ta fshehin e justifikojne pas cdo trillimi e shpifje per te bere opoziten e opozites per llogari te pushtetit.

Politike

Rama është një Veliaj i gjatë

Nga Basir Çollaku

Edi Rama nuk e largon Erion Veliajn nga vetja, si zgjatimi kryesor i tij, bashkëvjedhës kanibal, thjesht duke e prerë nga një foto.

Alarmi është Rama. Veliaj është aksesor për të që ai e heq si fletushkë. Të gjithë brenda oborrit të pushtetit, u fikën dhe nuk po e mbrojnë hajdutin bashkiak që plaçkiste me dijeni e leje të Ramës.

Rama është një Veliaj më i gjatë, më dinak më i pasur e më hileqar. Por ngjajnë në shumë lloj pervesitetesh.

Lidhjet kriminale i kanë në të njëjtën parcelë. Arrestimi i grabitësit bashkiak duhet të jetë paradhoma e prangave të shefit të tij politik. Kjo ndëshkueshmëri nuk zgjidhet me bedelizëm. Lejet e ndërtimit në Tiranë nuk janë firmosur asnjëra pa dijeni-miratimin e Kryeministrit.

Veliajt i duhet të shkërmoqte me drejtorët e tij të gjithë financat publike, sepse nuk e mbante dot qesen me përqindje, ngaqë duhej të paguante taksimin në vendin e duhur qeveritar.

Pema ku do të varet bashkiaku sipas midesë se shefit, ka degë edhe për Ramën. Bashkiaku është një nga provat e inkriminimit ekstrem të kreut të qeverisë. Në Shqipëri dhe nëpër ofshore.

Kjo është provë opozitare edhe për të fshehtat që do përdoren nga palët për të mbijetuar. Kush nuk ka mëkate do të shihet nëse hedh gurë mbi fajtorin. Në këtë zënkë të fundit mes tyre nuk po shfaqet as tutori i përbashkët Alex Soros. Fundja ai ka kryer hallet e tij me blerjet. Është koha për shitje..Rama dhe Veliaj ishin dhe janë PPP e tij.

Me këto dosje të nisura, SPAK ka hapur një shteg përvëlues, që nuk mund ta mbyllë as vetë SPAK.